Dag van het kopen!

 

Dag lieve mensen.
Gisteren vierden ze in de USA Thanksgiving.
Welks eigenlijk hetzelfde is als Kerstavond bij ons.
Familie komt bij elkaar, er wordt kalkoen klaargemaakt en iedereen zit gezellig aan tafel.
En 'Uncle Joe' tapt de ene mop na de andere, en hoe meer drank hij op heeft hoe schuiner zijn moppen worden.
Ja, sommige dingen zijn universeel;
Thanksgiving is eigenlijk het feest van de dankbaarheid.
Men was dankbaar voor de goede oogst en dan kwam men samen om dat te vieren na de nodige prayers natuurlijk. En de gedachte is dat iedereen wel iets heeft om dankbaar voor te zijn.
Zo zijn de kalkoenen in Amerika dankbaar voor... Vegetariërs tsjeins! 😆

Omdat Thanksgiving op een donderdag valt krijgen de Amerikanen er een extra vrije dag bij, een lang weekend dus.
En op die dag beginnen de kerstkoopjes, en die dag kreeg de naam Black-Friday!
Tot over een jaar of tien had geen hond buiten Amerika van dat fenomeen gehoord.
Tot sociale media ineens overspoeld werden met beelden van supermarkten en shopping-malls vol vechtende mensen.
Mensen die elkaar tot bloedens toe te lijf gingen voor een flatscreen-TV, een microgolfoven, een smartphone of godbetert een broodrooster waar kortingen tot -70% op staan.
Typ voor' de lol eens Black-Friday in op de zoekfunctie van Youtube en kijk met open mond naar de waanzin van de homo-consumentus. 
En ja, wat moest gebeuren dat gebeurde.
Ook hier is dat Black-Friday gedoe net als Halloween al goed ingeburgerd.
En vanaf half november worden we al doodgegooid met publiciteit voor Black-Friday afkomstig van elke denkbare grote winkelketen of online koopplatform.

Welnu: Het kan mij allemaal gestolen worden.
Ik ben geenzins van plan om morgen ook maar iets te kopen dat ik niet nodig heb en al zeker niet bij de grote internetgiganten zoals Bol.com, Amazon of AliExpress.
Dit hoogfeest van het consumentisme kan mij echt waar.
Echt waar...
GESTOLEN WORDEN!

Naast het feit dat Black-Friday de zoveelste Amerikaanse zopscheet is die ons door gladde marketingjongens door de strot wordt geramd, net als Halloween en de Kerstman. Is het eigenlijk ook maar de zoveelste hoogmis van platte commercie en overconsumptie.
Van Nieuwjaarsmorgen tot Oudejaarsavond worden we doodgegooid met allerlei redenen om naar de winkel te hollen en van alles te kopen dat we eigenlijk helemaal niet nodig hebben.
De kerstboom is nog niet afgetuigd of de winkel wordt al versierd met hartjes en andere tierelantijntjes voor Sint-Valentijn. En meteen daarna liggen de paaseieren al klaar.
Daarna is er Moeder en Vaderdag en in de zomer moeten we dan weer barbecueën en dan kan je de mensen die je uitnodigt natuurlijk niet laten neerzitten in die oude plastieken tuinstoeltjes van twintig jaar oud nietwaar. Nenee, koop maar gauw die dure tuinmeubelen en die teakhouten tafel.
Terwijl het buiten nog aan het nazomeren is men al bezig om de kerstversiering uit te stallen.
En tussendoor is er nog het nieuwe schooljaar en dan mag je zoon of dochter niet uit de toon vallen met schoolgerief en kleren die niet trendy zijn natuurlijk. Want wie de mode niet volgt die hoort er niet bij en geen enkel kind wordt graag uitgesloten.
Kortom, consumeren zullen we.
Of we die dingen die we kopen nu nodig hebben of niet.
Desnoods creëer je maar kunstmatige behoeftes, dat is immers het idee achter wat ooit 'public relations' heette, maar nu gewoon marketing wordt genoemd.

De economie moet draaien!
Is het veel gehoorde argument waarmee men ons op hol geslagen consumptiepatroon wil verdedigen.
Als het goed gaat met 'de commerce' dan wordt er winst gemaakt en komen er banen bij en kunnen mensen zich in hun levensonderhoud voorzien.
Onze welvaart kan pas gegarandeerd worden als bedrijven een goede omzet hebben en als ze winst maken. Dat is wat elke leraar economie u zal vertellen.
En nee, daar valt geen speld tussen te krijgen.
Maar de realiteit leert ons ons dat het in de praktijk helemaal niet zo rooskleurig is als ons wordt wijsgemaakt.
Van de winst die bedrijven maken vloeit er alsmaar minder naar het loonzakje van diegenen die dat bedrijf echt in handen houden, namelijk de mensen op de werkvloer.
Meer nog. Om nog meer winst te maken doen bedrijven er alles aan om de kosten zo laag mogelijk te houden. En ja, ook de kosten die ze maken het uitbetalen en het voorzien van veilige en gezonde werkomstandigheden voor hun personeel.
Almaar hogere werkdruk, alsmaar meer moeten doen met minder mensen.
Almaar meer bedrijven die beroep doen op mensen uit Oost-Europa die werken aan de sociale voorwaarden van het thuisland en die zo de lonen drukken.
Almaar meer bedrijven die produceren vanuit landen waar arbeiders nauwelijks rechten hebben en waar men zelfs kinderen inzet in het productieproces.
We kopen alsmaar meer dingen bij bedrijven die flinke winsten maken met ons koopgedrag, maar die hier geen enkele cent belasting betalen.
De cartoon in de inleiding, die zegt het toch allemaal.
Hoe meer we kopen bij bedrijven als Amazon, Bol punt com en andere giganten. Hoe meer geld er wegvloeit.
Geld dat we nooit meer terugzien.
Geld dat verdwijnt in de zakken van lui die mensen te werk stellen aan voorwaarden die voor hen en alleen voor hen voordelig zijn.
Maar voor de werkende mensen wereldwijd zijn ze zeer nadelig.
U die dit leest.
U bent waarschijnlijk ook slechts loontrekkende.
Of zelfstandige.
Of ambtenaar, gepensioneerde, invalide of in ziekteverlof.
U betaalt belastingen.
Jeff Besos, die betaalt hier geen cent belastingen.
Die doet er alles aan om zo weinig mogelijk belastingen te betalen.
Zijn geld zit in zogenaamde belastingparadijzen.
Maar hij heeft er wel tonnen geld voor over om u te overhalen om uw spullen in zijn webwinkel te kopen.
Facebook, waar ik straks links ga posten naar deze pagina zodat zoveel mogelijk mensen dit artikel lezen. Dat genereert heel wat inkomsten uit reclame. Omdat bedrijven er veel geld voor over hebben zodat u hun al dan niet verdoken reclame onder ogen zou krijgen.
Omdat u telkens weer hun boodschappen te zien krijgt tussen de berichten van uw vrienden door. En het liefst boodschappen op uw maat en zo persoonlijk mogelijk aan u gericht.
Gebaseerd op uw interesses en dit op basis van de links waar gij op klikt en de boodschappen die u achterlaat. De foto's die u post en de commentaren die u achterlaat op de profielen van uw vrienden en de pagina's en groepen die u het vaakst bezoekt. Want voor het verkrijgen van die gegevens.
Uw persoonlijke gegevens! 
Hebben ze ook veel geld over.
Zo kunnen ze er nog meer voor zorgen dat u getriggerd bent en blijft om te blijven terugkomen en zo ontvankelijk blijft voor hun boodschappen telkens weer opnieuw.
Daar hebben ze enorm veel geld over.

Influencers maken filmpjes en zwieren die op sociale media en hebben massa's volgers.
Die verdienen daar miljoenen mee.
Zelfs ik zou als ik de nodige stappen zet en regelmatiger iets zou schrijven, een mooi zakcentje kunnen verdienen.
Voetballers en andere sportlui verzilveren miljoenencontracten en zijn op hun dertigste al binnen. Want grote bedrijven gooien er graag heel veel geld tegenaan want ze weten dat die wedstrijden door zeer veel mensen bekeken en bijgewoond worden. Mensen die zich graag vereenzelvigen met deze vedetten en hun merchandising - die je in vele vormen terugvindt - kopen.
Een schoonmaker werkt veel uren en verricht fysiek zware arbeid. Mensen in de zorg werken zich uit de naad om te zorgen voor ouderen, zieken, gehandicapten of andere zorgbehoevende. Tot hun rug kapot is, hun knieën het begeven of ze een burn-out nabij zijn. Onderwijzers steken heel veel tijd om onze kinderen voor te bereiden op het latere leven en op de arbeidsmarkt.
Wat krijgen zij?
Peanuts! Habbekratsen!
De restjes!
En zelfs daarop wordt er bezuinigt.
En ook de overheid wordt zwaar onder druk gezet om te bezuinigen op sociale zekerheid, op zorg, op onderwijs, op welzijn en ook nog eens extra onder druk gezet om minder belastingen te heffen en om bedrijven minder te beknotten met allerlei regels.
En wie wordt daar weer de dupe van?
Wij?
En dan vooral de zwakkeren onder ons.
We hebben het afgelopen jaar heel goed kunnen zien tot wat bezuinigen in de zorg kan leiden.

En wie betaalt er hier het meeste belastingen?
Onze eigen bedrijven.
En dan nog het meest de kleine ondernemers.
De bakker, de beenhouwer, de groenteman, de boer, de tuinder, de cafébaas, de restauranthouder, de kapper, de schoonheidsspecialiste, de hondentrimster.
En zij zijn ook diegene die het meest te lijden hebben onder de regelzucht van de overheid en die bij een conflict met de overheid of met een concurrent zwaar in de beugel moeten schieten om advocaten en gerechtskosten te moeten betalen. Want ze beschikken niet over een leger juridische adviseurs met veel gladde praatjes die het even voor hen regelen. 
Wel voor die mensen zeg ik...

WEG MET BLACK FRIDAY!

Rot op met jullie verheerlijking van blind consumentisme en debiele oppervlakkigheid.
Meer dan ooit heb ik nu eens echt geen boodschap hieraan.
Deze morgen ging ik naar de markt, groenten en fruit kopen bij mijn favoriete fruitkraam en vis gaan kopen bij een viswinkel waar bijna alle vis van de eigen boot komt.
En daar blijft het dan ook echt bij.
Ik koop lokaal en bewust en draag zorg voor mijn spullen.
Vroeger gingen dingen heel lang mee, soms zelfs een leven lang. Meubelen kocht je als je trouwde en die waren voor het leven, en gingen zelfs over van generatie op generatie.
En dat ging ook!
Waarom nu niet meer?
Waarom is een smartphone na een jaar al verouderd?
Waarom gaat een wasmachine of microgolfoven stuk vlak na de garantie is verlopen?
Waarom worden de meesten consumptiegoederen gemaakt in een ultra autoritair land waar mensen onder zware omstandigheden moeten werken aan veel te lage lonen. Zonder rechten, zonder inspraak en behandeld worden als een nummer? Of ze werken er als dwangarbeider in gevangeniskampen terwijl een sadistische bewaker de loop van een geweer op hen richt!
Om dan naar hier verscheept te worden met zwaar vervuilende containerschepen en dan nog eens over de weg vervoert worden in vrachtwagens of bestelbusjes die de files nog meer doen aanzwellen, de files die ons na een lange zware werkdag nog eens extra tot wanhoop drijven. Om dan nadat ze dienst hebben gedaan naar Afrika verscheept te worden waar ze door kinderen worden uit elkaar gehaald met alle risico's van dien voor mens en milieu wanneer de chemische rotzooi die erin zit vrij komen bij het uit elkaar halen.
Net zoals de ertsen en mineralen voor de aanmaak ervan in datzelfde Afrika door kindslaven worden uitgegraven, met gevaar voor eigen leven en nogmaals in ellendige omstandigheden.
En terwijl wordt de draagkracht van onze planeet op de proef gesteld, en is het nog maar de vraag hoe leefbaar onze planeet zal zijn voor onze kinderen en kleinkinderen?
Maar ja.
De economie moet draaien.
Wel...

Hierzie!