Klatergoud vs eenvoud.

Vandaag keek ik met een half oog (wegens op de computer bezig) naar een documentaire over een producer genaamd Jean Vanloo. Die heeft in de jaren zeventig vanuit een platenstudio in Mouscron (Moeskroen) een hele hoop liedjes opgenomen die bekende hits werden. Hij had de kans om het te gaan maken in Amerika en verbleef zelfs een tijdje in Beverly Hills. Maar zijn echtgenote was daar niet gelukkig en ze maakte hem duidelijk dat ze terug naar huis wilde. Hij zei; je hebt gelijk, dat opgeklopte showbizzgedoe is niets voor mij.

Hij verkoos om gewoon vanuit zijn eigen thuisstad verder te werken. Hij was liever onder zijn eigen mensen in zijn eigen biotoop.

Hij had gelijk!

Meer mensen zouden moeten verzaken aan al die kitsch, al die glitter, al dat klatergoud.
Ik begrijp bijvoorbeeld niet waarom een oord als Dubai zo verheerlijkt wordt. Een woud van staal en beton in een dorre woestijn. Veel te heet, amper natuur en vooral veel opgeklopt gedoe. Drugsbaronnen, maffiosi, belastingontduikers en ander gespuis dat rijk wordt op de kap en de miserie van een ander maken daar grote sier en leven er als koningen terwijl de mensen die er werken amper rechten of bescherming hebben en er op een schandalige wijze worden uitgebuit.

Dubai met de Burj Khalifa.

En zo zijn er nog van die plekken. Monaco, Hollywood, Knokke-Zoute. Rijk volk troept er samen en er hangt een sfeer van oppervlakkigheid en materialisme. Op TV wordt dat met veel plezier breed uitgesmeerd en in de verf gezet en doet men of dat het summum is van succes of geluk.
Lui als Elon Musk, Jeff Bezos of in ons land Gert Verhulst, Marc Coucke of Fernand Huts worden veel te veel op een voetstuk gezet en kritiekloos opgehemeld. Ja, ze verschaffen mensen werk. Maar zonder die mensen zouden ze nergens staan. Een bedrijf is niets zonder arbeiders, bedienden, onderhoudsmensen, poetshulpen of zelfs ramenlappers. Zonder boeren, vissers, bakkers, beenhouwers, dokters, verpleegsters, zorgkundigen, bouwvakkers, schrijnwerkers, loodgieters, onderwijzers en zelfs zonder thuiswerkende moeders zou de samenleving in elkaar storten. Dat wordt wel eens vergeten als men zulke lui gaat ophemelen.

Al dat gepronk met luxe en weelde raakt me alsmaar minder en minder. Ik heb niets met dure sportwagens, grote pronkerige huizen of dure kleding. Ik vind het gewoon onzin dat een hemd, broek of paar schoenen tot duizend euro en zelfs meer kosten. Dat ge een horloge koopt van driehonderdduizend euro met het risico dat het dan gestolen wordt zoals dat zakenman Bart Versluys enkele jaren overkwam.
Mensen verkopen hun ziel voor een paar miljoen meer op hun bankrekening, welks ze dan verbrassen aan bovenvermelde zaken. Komaan, hoe leeg kan je leven eigenlijk nog zijn?
Nee, sorry maar ik heb dus echt geen enkele voeling met die zaken. Een sportwagen, wat ben je daarmee? Je mag hier niet eens sneller dan 120 km/u en terecht. Wat wil je daarmee tonen. Kijk ik kan mij een auto permitteren waarmee ik alleen maar anderen in gevaar breng als ik hem gebruik waarvoor hij gemaakt is.
Nee, dan zou ik moest ik de lotto winnen veel liever een mobilhome kopen en ermee de hort op gaan. Naar de Ardennen, Zuid-Frankrijk of misschien wel Oost-Europa of Scandinavië. En dan vooral voor de ongerepte natuur.

Ongerept natuur, ver weg van alles.
De Ardennen, love it!

Soms denk ik, een huisje in de Ardennen midden in het bos bij een klaterend riviertje. Maar dat vind ik dan ook weer een irreële droom. Want wat als er je iets overkomt en je kan niemand bereiken? Wat als je ouder wordt en slecht te been? Mensen denken veel te weinig aan dat soort dingen; en dat is niet echt slim, want we worden allemaal ouder. Daarvan wordt echt niemand gespaard hoor.
Neen, geef mij dan toch maar mijn onopvallende maar gerieflijke appartementje hier in Nieuwpoort. Alles dichtbij, bakker, supermarkt, viswinkels, park (voor de hondjes), bank, huisdokter, etc. Openbaar vervoer is hier ook vlakbij en op tien minuutjes wandelafstand is er een tramhalte. Dat maakt dat Veurne en Oostende (de belangrijkste centrumsteden) vlakbij zijn.
Ook de zee is niet veraf en tussen Nieuwpoort en Oostduinkerke, en Lombardsijde en Westende vindt je prachtige onaangeroerde duinen waar je zeker in de winter heerlijk kan wandelen zonder een mens tegen te komen. En er is het Calmeynbos in De Panne en ’t Bosje in Oostende.

En ik heb een computer, ik kan typen en verhalen schrijven en ik heb boeken. Ik zou echt eens een avondje moeten inlassen waarin ik niets anders doe dan LEZEN!
Ik heb een schat van een vrouw, mijn ouders zijn nog in leven. Ik heb een vaste baan, krijg een pensioen later en ik heb een appeltje voor de dorst in de vorm van een ‘tweede pijler’ of Tak 23.
En vooral; IK BEN NOG IN GOEDE GEZONDHEID!
En dat laatste moet ik zo houden, want ik weet nu meer dan ooit dat er niet veel voor nodig is om ineens vast te moeten stellen dat je gezondheid het laat afweten. En dat maakt dat ik meer dan ooit besef dat je gezondheid je grootste troef is. Wat zeg ik?
JE GROOTSTE SCHAT!

Kortom.
Dat ze eens mijn kleurpotloden kussen met al dat klatergoud!

31,19 miljoen euro voor een horloge.
Laat maar zitten, ik vraag wel hoe laat het is.