Pagina's

vrijdag 21 oktober 2022

Vooruit met die blog.

Kasteel van Wijnendale.
Waar er een prachtig bos is om te wandelen.

 


Dag lieve mensen.
Ik heb er weer een maandje Facebook ban opzitten.
Nog maar eens.
Ja, nog maar eens heb ik me laten vangen door de censuurval van Facebook en weer was het door het posten van een onzinnig reactie op het onzinnige commentaar van een bij nader inzien nogal onzinnig persoon.
Ja, ik moet dat toch eens afleren.
Ik die hierdoor weer al die mensen die mij volgen en op mijn posts reageren in de steek heb gelaten.
Eigenlijk hou ik mij teveel bezig met onzin in plaats van wat dingen te posten die mensen kunnen inspireren. Al was het maar een foto van mijn lieve hondjes.
Er wordt veel te veel getaterd op Facebook, te veel getater en te weinig inhoud. Daar moet ik eigenlijk niet meer aan meedoen. En toch ben ik bang voor het moment dat ik mij weer ga laten verleiden tot het vertellen van dergelijke dommigheden. Ja ik zou daaraan moeten werken.

Nee, ik ben het beu om voor de zoveelste domme uitspraak weer 30 dagen uitgesloten te worden.
Terwijl ik mijn gave om dingen neer te schrijven veel en veel beter kan benutten. Ja dat is wel iets wat ik van mezelf besef, dat ik deze gave heb. Niet dat ik de nieuwe Vondel, Shakespeare of Hugo Claus ben, zoveel kapsones heb ik nu ook weer niet, en moest ik die krijgen dan verzoek ik mijn naasten om mij gewoon een KEIHARDE KLAP VOOR MIJN HERSENS TE VERKOPEN!
Want mensen met kapsones, daar valt gewoon niet meet te leven! En ik wil in de eerste plaats iemand zijn waarmee te leven valt.

In een wereld waarin iedereen een mening heeft en deze maar al te graag etaleert is het eigenlijk zoveel interessanter om op zoek te gaan naar DE FEITEN!
In een wereld waarin iedereen denkt de waarheid in pacht te hebben en vooral wanneer die waarheid afwijkt van wat algemeen wordt aangenomen en men zelfs koketteert met lui en hun ideeën die wetenschappelijk onderbouwde feiten en waarheden in twijfel willen brengen, zelfs als die ideeën gewoon GEVAARLIJK zijn voor mens, maatschappij en volksgezondheid. Dan nog denken ze dat het een daad van rebellie is, van edelmoedigheid zelfs om die ideeën verder te verspreiden. Want zij zijn wakker, en al wie niet meegaat in hun enggeestige narratief zijn schapen, mediavolgers, televisiegapers, nieuwskijkers. Het is voor dat soort lui al een schande als je naar het televisiejournaal kijkt of je informatie haalt uit conventionele mediakanalen. Want die zijn volgens hen onder controle van ’de elite’. Waarmee ze een select clubje bedoelen dat het niet goed met ons voor zou hebben en ons regelrecht de tirannie en de totalitaire staat willen indrijven. Maar zelf dwepen ze met Poetin en kijken ze met bewondering naar China waar ze wel dingen voor elkaar krijgen en hun zaken op orde hebben. Dat je er als mens niet jezelf kan zijn en voor het minste van je vrijheid kan beroofd worden dat deert hen niet. En van je vrijheid beroofd worden gebeurt dan zelfs niet altijd fysiek. Maar door beperkingen op je internetgebruik of het recht om je te verplaatsen. Zo’n toestanden moeten we hier niet willen.
Maar ze maken ons net bang voor zo’n toestanden en als je dan naar hun profiel kijkt zie je ofwel een Russische vlag of andere verwijzingen naar pagina’s of links waarin ze Poetin verheerlijken.

Het was zo iemand waarmee ik even dolde op Facebook. Ik noemde zo iemand ‘een Poetin trolletje’.
Het was gekscherend bedoeld.
En toch kreeg ik een ban.
Dertig dagen.
Dan zeg ik liever niks meer, sorry.
En net zoals de vorige keren was het omdat ik iets postte een publieke commentaarsectie op de fanpagina van een krant of ander mediakanaal.
Dan is het voor mij toch duidelijk.
Voortaan hou ik me weg van commentaarsecties op fanpagina’s van kranten of andere massamediakanalen waar dergelijk gribus verzamelt om hun bagger te spuien.
Nee, het is iets waar ik echt werk van moet maken. Voor mezelf, maar ook voor jullie.
Ik zal nog wel op mijn eigen pagina dingen posten of op die van vrienden of op bepaalde groepen waar ik lid van ben. Maar voor de rest ga ik echt keihard op mijn vingers bijten.
Er moet een lijn getrokken worden!