Dag lieve mensen.
Wat een druilerig weer buiten hé.
Ja, de zomer is nu echt wel voorbij.
We ruilen de tuin of het terrasje in voor de luie zetel.
De verwarming wordt aangezet of de open haard aangestoken.
Rolluiken naar beneden en laat de boel buiten maar draaien.
En wat is er op zo'n moment dan zaliger dan... LEZEN?
Een boek is op zo'n moment echt wel de beste compagnon die je je maar kan indenken.
En als er één boek is dat ik u wil aanraden om te lezen op druilerige zondagmiddagen of donkere avonden.
Dan is het dit prachtige werk van Chris Dusauchoit, die we allemaal kennen van het prachtige VRT-programma Dieren In Nesten.
HONDEN ZOALS ZE ECHT ZIJN!
De trouwe lezer van deze blog zal het misschien al weten, ik heb twee hondjes.
Keeshondjes.
Twee vrolijke lieve deugnietjes die erin slagen om een glimlach op m'n gezicht te toveren, zelfs wanneer ik me even niet goed in mijn vel voel.
Maar hoe zit dat nu eigenlijk?
Hoe denken honden?
Hoe slim zijn ze?
Hebben ze nu echt zo'n goeie neus als men beweert?
Kunnen honden echt zo scherp horen?
Zijn honden kleurenblind of kunnen ze toch kleuren onderscheiden.
Al deze vragen worden in dit boek in een helder en eenvoudig taalgebruik beantwoord.
Wat de mens ertoe aanzette om met honden samen te leven en ze te gaan inzetten voor de jacht, voor het bewaken van het erf of het vee en alle andere taken die de hond in de loop der eeuwen op zich is gaan nemen.
De band tussen mens en hond was oorspronkelijk die tussen mens en wolf.
Wolf werd hond en hoe dat is gekomen dat is eigenlijk wel een heel speciaal verhaal.
Het verhaal van een wild dier dat in de ruige natuur in familieverband leefde en dat gekend en gevreesd werd om zijn rooflust, zijn oerkracht en zijn wil om te vechten desnoods tot de dood. Een dier dat werd gedomesticeerd en tenslotte een werkkracht en zelfs een huisdier werd.
Ook vermeldenswaardig is hoe uit de doeken werd gedaan welke gevolgen het domesticeren van wilde dieren heeft niet alleen voor hun gedrag, maar ook voor hun uiterlijk.
Vlekken op de vacht zijn een teken van domesticatie want in de natuur zijn vlekken op je vacht eerder een nadeel dan een voordeel. Wolven hebben geen vlekken op hun vacht, evenals wilde vossen.
Honden hebben dat wel.
En dat heeft een reden en die reden wordt in het boek haarfijn uit de doeken gedaan.
En ja, het feit dat we honden bij het fokken zijn gaan selecteren op eigenschappen die ons goed uitkwamen heeft ermee te maken.
Volgzaamheid is er één van.
Als je een dier wilt domesticeren en tot huisdier of werkdier wilt maken, dan moet je gaan selecteren en dan begin je met gehoorzaamheid.
Volgzaamheid.
Al de rest is tot dan bijzaak.
Pas uit die meest gehoorzame, volgzame en makke dieren die het minst de neiging hebben om u of uw gezin aan te vallen kan je gaan selecteren op andere zaken.
Reukzin, gehoor, hard kunnen lopen, uithoudingsvermogen.
Noem het op.
Het zijn allemaal zaken die van belang waren voor de mens toen hij met honden begon te werken en samen te leven.
En dat vormde de basis van de veelheid en verscheidenheid van hondenrassen die we vandaag kennen.
Dit boek verdient een toelichting en een recensie omdat het gaat over iets wat mij zeer nauw ter harte gaat.
Ja.
Ik ben een hondenmens.
Niet dat ik katten niet leuk vind, ik vind dat best ook prachtige en interessante dieren.
Maar ik ben opgegroeid met honden.
Bijna iedereen in de familie had een hond en toen ik een jaar of vijftien was kwam er een nieuw gezinslid bij ons thuis.
Onze Duitse Herder Sina.
Prachtig dier.
Waar ik vele mooie momenten mee heb beleefd.
Als ik aan deze lieve rakker denk, dan denk ik aan de lange wandelingen die ik met hem maakte in de duinen en op het strand.
Aan de keren dat ik naar de hondenschool ben gegaan met hem in Hondenvereniging Fidelia in Oostduinkerke.
Aan de demonstraties en zelfs wedstrijden die ik met hem heb meegedaan.
Aan de bewonderende blikken van de mensen als ik met hem ging wandelen.
Maar vooral aan de liefde en vriendschap die je van zo'n dier krijgt.
Vele jaren later, ik woon ondertussen samen met mijn lieve vriendin Christiane.
Die graag keeshondjes ziet.
En die in haar jeugd lief en leed en haar diepste geheimen deelde met haar hondje Peggy, een keeshondje.
Telkens we er ééntje zagen kon ze er moeilijk voorbij en ook op het internet keken we samen naar foto's of internet van keeshondjes, en ja die vond ze toch zo schattig en ze droomde van een klein keesje in huis.
Maar ik werkte toen nog in de horeca, lange uren nooit thuis in het weekend dus die droom bleef een droom.
Tot ik van job veranderde.
En ik één weekend op twee thuis was.
Toen werd de knoop doorgehakt.
Er kwam een hondje.
Ons Cecieleke.
En dan na enkele maanden later.
Laten we er een tweede nemen.
Ons Celientje.
En ik heb het al vaker gezegd.
Ik zou ze voor geen goud meer willen missen, die kleine lieve rakkertjes.
Honden brengen leven in huis, dat kan ik je wel vertellen.
En het is zalig om thuis te komen en verwelkomd te worden door die twee kleine dametjes met hun kwispelende staartjes en blije snoetjes.
Maar een hond is geen mens.
Een hond heeft zijn eigen behoeftes en eigen gedragingen waar je rekening mee moet houden.
Honden en zeker kleine keeshondjes kunnen blaffen, of in hun geval... KEFFEN!
En dat is niet altijd leuk voor de buren.
En ze kunnen gedrag vertonen dat we als 'ongewenst' beschouwen.
Maar wat voor ons 'ongewenst gedrag' is kan voor de hond gewoon normaal gedrag zijn.
Of hij wil je gewoon wat zeggen.
-"Ik zit te vaak alleen baasje."
-"Ik verveel me baasje, doet wat leuke dingen met mij"
-"Ik heb nood aan een uitdaging baasje, mijn voorvaderen gingen jagen of de schapen hoeden, maar jij ziet me als een aardig schoothondje dat het decor moet opleuken en vooral stil moet zijn en van het meubilair moet blijven."
Ja lieve mensen. honden hebben hun eigen behoeftes, en wij mensen kunnen daar beter rekening mee houden.
En eerst eens goed nadenken of deze wel passen bij onze levensstijl, wensen en verlangens.
Dat doen mensen veel te weinig, spijtig genoeg.
En daar is dan de hond de dupe van.
Ik zou willen zeggen wat zo vaak gezegd wordt op internet en sociale media.
-Doe onderzoek!
-Lees je in over het hondenras dat je wil hebben en ga op zoek naar informatie en wees niet verlegen om op sociale media de nodige vragen te stellen aan anderen die eenzelfde hond hebben.
En vooral...
Denk twee keer na.
Wees niet impulsief.
Een hond is voor het leven... NIET VOOR EVEN!
Liefs.
Miguel.
