Dag lieve mensen.
Het was verdorie warm vandaag.
Te warm voor een verkwikkende wandeling in de prachtige natuur die ons land echt wel nog rijk is.
Er is al veel te veel natuur verdwenen, dat is waar. Moeten wijken voor steen staal en beton.
Waar natuur verdwijnt verdwijnen er ook plaatsen waar het nog echt rustig en vooral STIL is.
Stilte is een schaars goed. Ik heb al langer het gevoel dat stilte in deze tijd ONDERGEWAARDEERD wordt.
Als ge bijvoorbeeld vindt dat er strenger moet opgetreden worden tegen nachtlawaai of geluidsoverlast dan wordt je al snel verweten 'verzuurd' te zijn.
Of godbetert een 'ouwe zak'.
Maar zeg eens eerlijk.
Ben je een ouwe zak als je stilte verkiest boven al dat lawaai en al dat gedram?
Met 'gedram' bedoel ik al dat opgedrongen gedoe in de media. Die irritante en veel te luide reclamespotjes op radio en TV, tegenwoordig zelfs met volumeverschillen waardoor je je ofwel rot schrikt, ofwel instinctief je radio of TV luider zet omdat je wil horen wat er gezegd wordt. En dan realiseer je je dat het maar een onnozel reclamespotje is. Gedram van veel te jolige radiopresentatoren die zichzelf toch zo graag horen en altijd op zo'n 'happy' toontje moeten praten.
Vooral op de zenders die zich op een jonger publiek richten kunnen ze er wat van. Maar daar heb ik alleen op het werk last van, en gelukkig niet alle dagen.
Maar dat dagelijkse gedram komt in veel gedaanten en eraan ontsnappen is haast onmogelijk.
Gedram op sociale media, die giftige commentaren in de commentaarsecties van kranten waar mensen totaal niet gehinderd door enige kennis van zaken hun mening spuien. En waar ik dus een ban van 30 dagen opliep omdat ik te kennen gaf geen beetje in te zitten met een stel tuig dat het leven van een 14 jarig meisje letterlijk geruïneerd hebben. Ik moet die onzin leren te mijden, echt.
Gedram op het journaal waar ze tot in het oneindige doorbomen over een niet te vinden militair met gevaarlijke extremistische denkbeelden. Gedram over het EK-voetbal. Ooit de volkssport bij uitstek, nu een feest ter glorificatie van de massaconsumptie georganiseerd en gesponsord door hen die er alle baat bij hebben dat de mensen vooral blijven consumeren, ook al weten ze heel goed dat de Aarde letterlijk wordt uitgeput door het consumptiepatroon dat de mens er vandaag de dag op nahoudt.
Maar ze blijven maar doordrammen met hun stortvloed aan reclame en nieuwsitems die vaak weinig meer zijn dan pure publiciteit. Of hoe moeten we zo'n item over de stijgende populariteit van een eigen zwembad of buitenkeuken gaan interpreteren?
Tegenwoordig duren de reclameblokken even lang als de de verknipte stukken van het TV programma waar mensen naar kijken. Ge zult consumeren, punt. En bedrijven hebben er hopen geld voor over om u simpele consument annex loonslaaf daaraan te herinneren. Maar de loonkosten, die zijn toch zo hoog meneer.
Kortom, gedram, gedram en nog eens gedram. Gedram dat komt boven al het gedoe waar een eenvoudige mens als ikzelf elke dag mee te maken krijgt.
Een afspraak bij de dokter, het sociaal bureau voor papieren - altijd maar die papieren - of de mutualiteit. Van hot naar her lopen op die dag dat je eens vrijaf bent. En is het niet voor u dan is het voor je partner. Ja ze rekent op u dat je haar er naartoe brengt en dat doe ik dan ook met het grootste plezier. En zelf heeft ze liever dat je meegaat op zo'n gesprek, maar dat mag niet 'omwille van de corona'. Dus blijf je maar buiten, en tegenwoordig nemen we op zo'n momenten gewoon onze hondjes mee. Dan kan ik met hen een eindje gaan wandelen intussen. Wandelen ze eens in een andere omgeving. Ook al is dat het centrum van Oostende waar het op een doordeweekse dinsdag best druk kan zijn met mensen die van de ene afspraak naar de andere hollen.
Net als ik.
Maar vandaag even niet.
Laat het even weg zijn van die dagelijkse sleur en dat gedoe nu net de reden zijn waarom mijn lieve vriendin en ik graag de rust van de bossen en polders opzoeken.
Omdat het zo warm is en dat voor ons maar vooral voor onze lieve hondjes verre van gezond is... Bleven we thuis.
Alleen in de ochtend hebben we een kort wandelingetje naar de bakker gemaakt, de hondjes en ik. Daarna een heerlijk omeletje gegeten en mezelf in de zetel genesteld.
Na het journaal zei mijn liefste schat "zet maar op Njam-TV, ik ga even mijn ogen dichtdoen. Tja, mijn schatje houdt ervan als dat opstaat op een rustige namiddag en meestal stoor ik me daar totaal niet aan. En in eerste instantie voelde ik ook dat mijn ogen zwaarder werden en viel ik ook in slaap.
Dan werd ik wakker en merkte ik dat de zetel naast me leegstond. Zoetje was naar de slaapkamer en had daar de ventilator aangezet. OK, dat is te verstaan, het is dan ook warm op deze heetste uren van de dag.
Wat deed ik dus?
Ik zette die TV uit.
Gedaan met Njam-TV, welks toch ook maar een zender heeft die tot doel heeft om de mensen tot consumptie aan te zetten. Tenslotte moeten ze het ook hebben van het geld dat ze krijgen van producenten van hippe hoogtechnologische keukensnufjes tot complete keukens plus alle voedingswaren die je nodig hebt om al die gerechten die die sterrenkoks klaarmaken thuis op tafel te kunnen zetten.
Wat er overbleef was... STILTE!
Ach, dat was ook geen waar want het raam staat open en zeker 's middags zijn de geluiden van de drukke straat waar ik woon goed dan goed te horen. Maar toen dacht ik: "weet e wat? Ik zet mijn oortjes in en ga wat luisteren naar vogelgeluiden."
Wat was dat zalig.
Even niets doen. Aan niets denken.
En gewoon luisteren naar een opname met niets anders dan tsjirpende, fluitende en roepende vogels.
Een binnenwaaiend briesje maakte dat ik me even ergens in een bos waande, liggend op mijn rug ergens in het gras en rondom mij alleen maar vogeltjes.
Geen gedram, geen gedoe.
Alleen ik in de zetel met het gekwetter van vogeltjes in mijn oren. En het enige wat ik mezelf oplegde was heel simpel.
PROBEER AAN ZO WEINIG MOGELIJK TE DENKEN!
Lieve mensen.
Dit is echt iets wat ik aan jullie wil doorgeven.
Het is iets wat ik ook vaker aan mezelf ga opleggen.
Om af en toe eens een moment in te lassen waarop ik aan zo weinig mogelijk probeer te denken.
Om even alle gedram buiten te houden. Uit mijn huis en uit mijn geest.
Ik weet, mensen zullen me zeggen: "Miguel, dat bestaat al, dat heet MEDITATIE!"
Dat klopt.
Maar, weet je? Ik associeer dat altijd met zweverig gedoe en onvoorstelbaar gelul over 'mantra's', 'chakra's' en andere onwetenschappelijke onzin die nergens op slaat en waarover ook veel te veel - komt ie - doorgedramd wordt.
Maar ja, dan ga je tussen het schrijven van dit artikel door al eens Google raadplegen. En moet je na wat klikken en lezen constateren dat meditatie helemaal niet zo zweverig is als ik tot nu toe geloofde.
Het is eigenlijk gewoon iets wat mensen doen om hun geest tot rust te brengen Iets wat helpt om 'in het nu' te leven. En laat dat nu iets zijn wat wij moderne mensen veel te weinig doen.
We zijn altijd wel met iets bezig, of aan iets aan het denken. We doen de afwas, lopen naar de bakker of we liggen op bed en wat doen we?
We denken ofwel aan dingen uit het verleden. 'Wat zei die collega vorige week?' 'Hoe ga ik nu het einde van de maand halen met die onverwachte factuur?'
Dat soort dagelijkse zorgen dus?
Kijk naar dit plaatje lieve mensen.
Iedereen die een hond heeft zal het herkennen.
Een hond blijft niet hangen in het verleden. Een hond denkt niet aan morgen.
Een hond leeft in het hier en nu. Daarom kunnen die lieve rakkers ook zo verdomd intens genieten. Dat geldt trouwens ook voor katten.
Wel wij kunnen dat ook.
Gewoon even alle gedram doen ophouden. Alles stil.
Zet je favoriete muziek op. Liefst rustige muziek. Of zoek naar vogelgeluiden of andere natuurgeluiden. Youtube, Spotify en andere diensten, het staat er vol van. Ook leuk is rustige synthesizer muziek.
Maar ik zou u van die rustgevende natuurgeluiden aanraden. We worden al zo vaak omringt door geluid dat onrustig maakt, stress veroorzaakt en ons vervreemd van de natuur.
Het luisteren naar gezang van vogels of het geruis van de zee. Of zelfs het roffelen van regen op een afdak.
Het brengt rust.
Denk aan hoe rustig je wordt als je de regen hoort roffelen op je dak of raam op een regenachtige dag. En je blij bent dat je in bed ligt ipv erdoor te moeten.
Dat lieve mensen.
Is voor mij het beste middel om even te ontsnappen aan het dagelijkse gedram en gedoe.
En ik neem mezelf voor om mij toch eens te verdiepen in het fenomeen meditatie.
Maar wees niet bang dat ik zo'n zweverige alterneut wordt hoor. Ik blijf gewoon wat ik altijd al geweest ben. Een nieuwsgierig iemand die graag dingen leert.
Liefs.
Miguel.
