Pagina's

dinsdag 18 januari 2022

De kwetsbaarheid van kinderen.

 




Dag lieve mensen.
De nieuwsfeiten van de dag grijpen mij keihard naar de keel. Maar ik weet zeker dat ik hierin niet de enige ben.
Een weerloze kleine jongen brutaal het leven ontnomen door een brutale recidivist. Een compleet gestoord en ontspoord individu. Een mens die alle waarden en normen overboord gooide en het datgene deed wat de grote meerderheid als iets moreel compleet verwerpelijk beschouwen. En terecht.
Dat men iemand die al eerder een kind het nemen ontnam terug loslaat in de maatschappij…
DAT GAAT ER BIJ MIJ NIET IN!!!
Ik ga hier niet pleiten voor de doodstraf of andere onmenselijkheden, daarvoor moet je bij de Facebook commentators zijn, die zijn daar beter in dan ik.
Maar iemand die een kind het leven ontneemt, die laat je toch niet meer los op de samenleving.
Die sluit je op, die stop je weg.
Die hou je uit de samenleving.
VOORGOED ALS HET EVEN KAN!
Hierover duldt ik gewoon geen compromissen.
Dit gaat over principes!
Er zijn te weinig principes in deze samenleving.
Men is in deze nog veel te laks.
-Alcohol en autorijden gaan niet samen, NOOIT! (Ook niet één glaasje, niets)
-Je slaat niet naar je partner en kinderen, nooit.
-Je petst niet op een vrouw of meisje haar kont, je knijpt niet in haar borsten en je betast haar niet onder haar kleren.
-Je gooit je afval NOOIT op de grond, en je raapt altijd de uitwerpselen van je hond op.
-Je parkeert nooit op een parkeerplaats voor gehandicapten als je daar het recht niet toe hebt.
Dat zijn dus principes!
En een samenleving zonder principes is een samenleving in verval.

Groepsverkrachters die een opstelletje moeten schrijven van de rechter, waar trekt dat eigenlijk op?
Zulke kerels - zelfs namen ze niet deel aan de verkrachting zelf – laat je er niet met een prulstrafje van af komen maar neem je uit de samenleving en ja, je laat ze duidelijk merken “jullie zijn te ver gegaan!”
Dit dus puur uit principe!
Puur om te tonen, ‘hier trekken wij de grens en wie er over gaat zal de consequenties dragen’.
En eigenlijk, als men pas ingrijpt als er al zulke zware feiten gepleegd werden dan heb je als maatschappij al gefaald.
Er zouden veel minder vaak mensen ontsporen als de maatschappij eens wat minder permissief zou zijn. Wat mij betreft is de tijd van ‘alles moet kunnen’ voorgoed voorbij.
Er mogen gerust wat meer grenzen gesteld worden aan asociaal gedrag. Hufters, ongemanierden en asocialen schamen zich niet meer om wat ze zijn. Je moet maar eens mensen wijzen op zaken als zonder licht fietsen of hun afval op de grond gooien. Wat krijg je? Jawel, een middelvinger.
Sorry, maar zo’n mensen mogen gerust eens wat meer op hun nummer worden gezet.
Eens duidelijk laten merken dat hun gedrag niet langer wordt getolereerd. Dat men zo’n mensen eens duidelijk maakt: “Ok, hier stopt het we nemen je even apart en we gaan eens aan je houding tegenover je medemens werken, want hoe jij je gedraagt dit kan echt niet meer!”
Nu zou je kunnen zeggen: “Ja maar wat jij doet is volwassen mensen als kleuters gaan behandelen.”
Wel, je egoïstisch en asociaal gedragen is dan ook verre van volwassen, of niet soms?
Afval laten rondslingeren, mensen uit hun slaap houden met je dronken gebral of je luide ketelmuziek, geen rekening houden met andere weggebruikers ook al ben je met de fiets en kan je in principe alleen jezelf in gevaar brengen.
Ik noem dat onvolwassen gedrag, sorry.
Een volwassen en verantwoordelijk mens legt zichzelf STANDAARDEN op en houdt zich daaraan.
Zo simpel is dat.

Een kleine jongen werd het leven ontnomen.
Het is iets wat mij altijd keihard naar de keel zal grijpen, de dood van een veel te jong kind.
Of het nu een verkeersslachtoffertje is zoals de kleine Loes vorig jaar rond deze tijd? Of een slachtoffertje van een misdrijf zoals de kleine Dean. Het blijft even erg en voor de ouders iets wat ze hun hele leven lang zullen blijven meedragen.
Een kind dat sterft voor zijn ouders, het is gewoon iets dat niet klopt. Hoe oud het kind ook is.
Maar een jong kind dat sterft.
Dat blijft me raken, telkens opnieuw.
Daarom juich ik alles wat het verkeer veiliger kan maken van harte toe. En heb ik niet het minste uitstaans met het volk dat loopt te jammeren dat al die snelheidsbeperkingen en verkeerscontroles er zijn om de staatskas te spekken. Of dat de huidige snelheidsbeperkingen onrealistisch zijn.
“Is ’t waar manneke, hier pakt mijn zakdoek ik heb er maar twee keer mijn neus in gesnoten. Bleiter!”
In Nederland, Duitsland en vooral in de Scandinavische landen hanteren ze al veel langer strikte snelheidsbeperkingen, hoge verkeersboetes en nultolerantie voor dronkenschap achter het stuur en andere vormen van asociaal rijgedrag. En terecht.
Het sparen van mensenlevens in het algemeen en kinderlevens in het bijzonder is van een veel hoger belang dan uw zelfverklaarde recht om snel te rijden of onbeperkt in te halen. En wat dat betreft mag men ook eens wat doen aan de nefaste gevolgen van alle vervuiling afkomstig van verkeer en industrie voor de gezondheid van onze kinderen. Mensen hebben geen idee van het aantal kinderen met zware gezondheidsproblemen ten gevolge van longaandoeningen die hun oorsprong vinden bij de vervuiling veroorzaakt door het onophoudelijke autoverkeer. We moeten alles wat in onze macht ligt om dat terug te dringen ook effectief inzetten. Wat al die economen en captains of industry ons ook mogen vertellen.

Ok, ik schrijf dit op een moment waarop de informatiestroom over een gruwelijke moordzaak maar niet wil stoppen. En ik besef dat ik me niet te lang en te veel mag onderdompelen in al die gruwel en tristesse.
En ik probeer mijzelf eraan te herinneren dat er ver van hier elke dag veel en veel meer kinderen sterven aan ondervoeding en aan ziektes die zelfs in derde wereldlanden perfect te behandelen zijn.
Moest men daarin willen investeren! En dit gezegd zijnde is het zeker niet de bedoelingen om de schuld hiervoor in de schoenen van de Westerlingen of ‘de oudere witte heteromannen’ te schuiven. Nee, de corrupte regimes in Afrika, Azië en Latijns Amerika zijn evengoed verantwoordelijk. Wie liever geld uitgeeft aan de aankoop van het zoveelste luxejacht of marmeren paleis in plaats van in gezondheidszorg voor iedereen te investeren, is gewoon een smerig corrupt varken, punt andere lijn.
Wie het verzaakt om harde wetten te maken die kinderarbeid gewoon verbieden en school verplicht en zo kosteloos mogelijk te maken voor elk kind is gewoon een slecht staatshoofd. En wie religieuze achterlijkheid belangrijker vindt dan algemeen welzijn is daarboven nog eens simpelweg achterlijk.
Ik zou me gelukkig moeten prijzen om geboren te worden en op te groeien in een werelddeel waar kindersterfte heel sterk werd teruggedrongen, besmettelijke ziektes amper nog voorkomen (dankzij vaccinaties), waar er een goede gezondheidszorg is en kinderen vanaf de geboorte medisch worden opgevolgd en men er over waakt dat ze alle nodige vaccinaties toegediend krijgen.
De rechten van het kind zoals deze werden opgetekend op 20 november 1989 liggen vast in de wetten van dit land en dat is in mijn ogen een goede zaak.
We moeten ons niet schamen omwille van hetgeen onze voorouders deden in andere delen van de wereld? We moeten fier zijn op de grote sociale veranderingen die we hebben verwezenlijkt, en omdat we honger, besmettelijke ziektes en kindersterfte hebben teruggedrongen. We moeten onszelf motiveren om nog beter te doen en streven naar nul verkeersdoden, kindersterfte tot het verleden laten behoren en vooral.
We moeten erover waken dat dit zo blijft en als het even kan dat deze dingen in nog meer delen van de wereld vanzelfsprekend worden.
Want dat zijn zaken die ERTOE DOEN!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten