Pagina's

zaterdag 11 juni 2022

De natuur in beeld: in het land van kabouters en feeën (intro).

 


Dag lieve mensen.
We zijn er nog eens tussenuit geweest.
Een volle week ditmaal.
Een volle week trokken we naar de prachtige natuur van onze mooie Ardennen.
Ditmaal niet naar de Semois of Durbuy. Maar naar een ander fijn plekje dat veel mensen in Vlaanderen en ook Nederland ten zeerste weten te waarderen. Dat laatste was goed te zien aan het aantal gele nummerplaten op de auto's die ik er zag rondrijden. En nee, dat waren niet allemaal Luxemburgers, ook al waren we op minder dan tien kilometer van de grens met ons kleinste buurlandje verwijderd.

De kabouters wijzen u de weg.


Achouffe.
Gekend voor zijn brouwerij waar ze heerlijke bier brouwen en in flesjes bottelen welks ze voorzien van een leuk etiket met een kaboutertje erop.
Achouffe is een gehuchtje dat deel uitmaakt van de gemeente Houffalize. Er staat een kapelletje gewijd aan de Heilige Jozef en daarnaast heb je de alom gekende brouwerij gelegen aan een scherpe haarspeldbocht. Verder zijn er drie brasseries en wat huizen waarvan de meeste ingericht zijn als vakantiewoning. Hoe verder van het centrum weg hoe groter de kans dat het huis dat je tegenkomt een vakantiehuis is. Veel van die vakantiewoningen worden uitgebaat door Vlamingen en Nederlanders, ook ons huisje was eigendom van een dame uit Haaltert bij Aalst. Wat verder was er een huisje van een zekere Joël Devlieghere met er onder een telefoonnummer dat begon met 051. Een West-Vlaming dus. Iemand uit mijn streek.
We arriveerden op vrijdagmiddag en toen was het in het dorpje gezellig druk. Ook de zaterdag en zondag heerste er een gezellige drukte en waren de terrassen van de brasseries overvol en was het uitkijken voor wielertoeristen, mountainbikers en motorrijders. Heb zelfs heel wat oldtimers zien passeren door het dorpje en in Houffalize waar we boodschappen gingen doen.
Maar door de week is het er een pak rustiger, zeker buiten de vakanties. 
Dan valt het je pas echt op hoe rustig en stil het daar is. Zeker 's morgens. Wat is er zaliger dan wakker te worden en uit het open zolderraam niets anders te horen dan het gekwetter van de vogeltjes. En 's avonds wanneer de hondjes een laatste plasje deden in de tuin was er niks anders te horen dan het ruisen van de wind door de bomen en de snelweg zo'n 5 kilometer verder en dan nog alleen als de wind goed zat.

Maar nergens anders ervaar je die stilte het best dan wanneer je je wandelschoenen aantrekt en het bos ingaat. Hoe dieper in het bos en hoe verder weg van alle menselijke aanwezigheid en wat we wel eens 'beschaving' plegen te noemen, hoe dieper we die verbondenheid met de natuur en de Aarde voelen.
Dat is wat ik ervaar als ik in een bos wandel. Als ik de vogels hoor fluiten en de geur van chlorofyl opsnuif.
En die ervaring, dat is zo heerlijk. Dat geeft mij rust en zorgt voor vrede in mijn ziel.
Nee, echt dat meen ik. Ik weet ik klink nu al een halve hippie of pseudo-alternatieveling. Maar het is gewoon zo. Sommige mensen vinden rust en ontspanning bij goede muziek (ik ook hoor), anderen in het bingewatchen van hun favoriete serie en nog anderen menen het te moeten zoeken in drank, drugs of ander vluchtig vertier.
Maar ik vind dat meer en meer in de natuur. En een poosje in een omgeving met veel natuur, dat doet m echt goed. En ik wil deze indrukken graag met jullie delen. 

Ons vakantiehuisje met tuin. 
De hondjes vonden dat heel leuk.










We boekten ons huisje via de website natuurhuisje.be 
Als je via deze site boekt dan gaat er 1 euro naar lokale natuurprojecten. Dus je steunt er nog een goed doel mee ook. Het in stand houden of herstellen van natuur of recreatiegebieden. Dus je zorgt er mee dat nog meer mensen van de natuur kunnen genieten en dat de natuur zelf zich herstelt en gaat uitbreiden.
Het huisje dat we boekten was niet duur. Om en bij de 500 euro met alle extra kosten (onder andere voor de hondjes) erbij. Het is een zeer gerieflijk huisje aan de rand van het kleine kabouterdorpje. Het ligt wel langs een weg waar regelmatig wat verkeer voorbij rijdt. Maar dat gebeurt eigenlijk vooral in vlagen, er zijn momenten dat er amper een auto passeert, maar op andere momenten rijdt de ene auto na de andere voorbij en zie je ook veel vrachtwagens (soms vol boomstammen). 

Het dorp en de brouwerij bevinden zich op 200 meter van het huisje. Winkels zijn er helaas niet, als je iets nodig hebt rij je het best naar Houffalize zo'n 5 kilometer verderop. 
Wandelroutes zijn er wel. Met als start en eindpunt de brouwerij, zodat ge nadien een lekker Chouffke kunt drinken als ge terug zijt.

De brouwerij van Achouffe.
Hier worden ze dus gebrouwen, de gekende kabouterbiertjes.










Twee nieuwsgierige kopjes. 
Klaar om op verkenning te gaan.














Mijn grote liefde met Cecieleke in de zon.













De prachtige omgeving.
Nodigt uit om te wandelen.




























Het is onmogelijk om de impressie van een boeiende week in de Ardennen in één blogbericht vast te zetten. Daarom ga ik het zoals ik de vorige keer deed spreiden over meerdere episodes.
Deze zal ik de komende dagen voor jullie posten.
En dat doe ik natuurlijk MET LIEFDE!

Liefs. Miguel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten