Voor Celientje.

Dag Celientje.

Zoals ik enkele maanden geleden voor je zusje deed ga ik nu ook voor jouw een mooie brief schrijven voor je verjaardag. Want ook jij bent vandaag tien jaar geworden.
Tien jaar al huppel jij hier vrolijk rond en dat doe je het liefst met heel veel lawaai.
Kef, kef, kef, kef, kef, kef, kef KEF! KEF! KEF!!!!
Dit is het geluid dat het beste bij je past, tot groot ergernis van de buren (vooral toen je hier nog maar pas was), sommige voorbijgangers en bij momenten ook van ons. Want verdorie, jij kan echt wel behoorlijk veel lawaai maken, weet je dat?
En er was niet alleen dat keffen. Maar je kan ook huilen als een wolfje, ook al doe je dat tegenwoordig niet veel meer. Zoals die ene keer toen ik een foto van je wilde nemen toen je bij een lieve Limburgse dame op schoot mocht. Ik nam de foto en ineens... AWOOEEEE!

En toen liet ze haar wolvenkreetje horen.

Maar wat geeft dat? We zien je graag.
Al van de dag dat je bij ons kwam wonen bracht je vreugde en gezelligheid. Want ook dat is een woord dat zo goed bij je past. Jij kan zo gezellig op je ruggetje liggen met je pootjes hoog in de lucht. Dan kan voor jou de hele wereld de pot op. Zeker als er onder u een zacht kussentje of fleecedekentje ligt.
En bij gezelligheid hoort ook lekker eten, iets wat je al heel vroeg hebt begrepen.
Weet je nog toen je bij ons aankwam kleine Celine? Ik of mijn lieve Christiane (ik weet het niet meer) zette je op de grond om je de gelegenheid te geven om je nieuwe woonst te verkennen. En wat deed je? Je huppelde gezwind naar dat eetbakje waar nog eten in lag van je zusje Cecieleke en… Dat smikkelde en smakkelde je met veel smaak op.
En dan te weten dat we in de kennel een hele lijst meekregen van dingen die wel en nog niet mocht eten. Maar daar trok je je niks van aan en dat hadden we geweten.

De allereerste foto. 
Klein pluisje was je toen. 

Je bent een kleine levensgenieter en dat vind ik zo tof aan jou.
Al huppelend en met kwispelend staartje wandel jij door het leven. Met veel gekef begroet je je hondenvriendjes en ook hondjes die je helemaal niet kent om ze dan te besnuffelen en kusjes (likjes) te geven. Daarom leek het ons beter om jou en je zusje zo snel mogelijk te laten steriliseren, want we willen niet dat er ‘ongelukjes’ van komen.
Sindsdien kunnen we zonder zorgen met jullie buitenkomen zonder bang te moeten zijn dat jullie loopsheid hitsige mannetjes aantrekt. Want de natuur kan je eenmaal niet tegenhouden.

Ik heb de grote zetel helemaal voor mij alleen. 

Kleine Celien. Je bent echt een grappig, lief en sociaal hondje.
Ik zie je nog voor me als kleine puppy. Een snoezig bolletje pluis met donkere oogjes die mij en mijn schatje vol verwachting aankeken. Een grappig huppelmeisje, altijd blij en altijd nieuwgierig. Maar je beet nooit dingen kapot (toch veel minder dan je zusje) en was altijd super aanhankelijk.
Maar je groeide uit tot een flink uit de kluiten gewassen keeshondje. Een stuk groter dan je zusje Cecile en eigenlijk ook een beetje te zwaar, maar ja wat wil je? Met een eetlust zoals jij die hebt.
Wandelen is je lange leven en je geniet zo hard van de wind in je haartjes. Daar waar bij Cecieleke de vermoeidheid al begint toe te slaan als we gaan wandelen, kan jij nog uren doorgaan. Maar eens thuis dan val je als een blok in slaap op je geliefde fleecedekentje of op de leuning van de zetel van het vrouwke. De zetel waar ik altijd zit en waar je zusje altijd op de leuning bij het raam zit, daar durf je niet op. En eigenlijk was je wat op de zetel of op bed springen een beetje een laatbloeiertje. Je aapte hierin vooral Cecieleke na en ik betwijfel of je het zou gedurfd hebben moest je ons enige hondje geweest zijn.
Maar dat zullen wij dus nooit weten.

Met speelzusje Cecile in het mandje. 

Kleine Celine, lief kroelemieke.
Je had het minder moeilijk dan Cecieleke toen ik vorig jaar voor lange tijd in de kliniek lag. Maar toen ik thuiskwam was je daarom niet minder blij en ook jij week niet van mijn zijde toen ik thuis herstelde.
En wat was ik blij dat het wandelen met jullie elke dag een beetje beter en beter ging. En daar geniet ik nu nog meer van dan ooit tevoren. Wandelen, buiten zijn, jullie eens goed laten crossen op het strand of in het park (waar er nu ook een kleine hondenweide is).
Maar net zo goed lekker luieren in de zetel met mijn laptop op schoot en ofwel jou, of je speelzusje naast mij. Af en toe zet ik mijn laptop op tafel en neem ik je op schoot om gezellig te ‘kroelen’. Dan lig je op mijn buik en streel ik je, woel ik door je pelsje en hebben we wat quality time. Of zoals ik het noem ‘een baasje-hondje moment’.

Baasje hondje moment met Celientje. 

Ik hoop kleine Celine, dat je nog heel veel jaartjes bij ons blijft en dat je ons nog veel mag verblijden en verstrooien met je grappige fratsen en dat we nog heel veel speel en kroelmomentjes samen beleven.
Gelukkige verjaardag klein, grappig, kefgraag kroelemieke!
Van je baasje, vrouwke en speelzusje Cecieleke.

Piep!