Verhalen van een kustmens: De natuur in beeld: mei en juni.

Dag lieve mensen.

Omwille van het plaatsen van de foto's van ons heerlijke reisje naar de Ardennen, ben ik er niet toe gekomen om mijn maandelijkse rubriek 'De natuur in beeld' aan te vullen met mooie natuurfoto's die ik de afgelopen maanden maakte hier in mijn eigen streek.
Want buiten ons heerlijke reisje hebben we nog heel wat andere mooie plaatsjes bezocht en ook die waren de moeite waard om op de gevoelige plaat vast te leggen en met jullie te delen.
Mei en juni zijn prachtige maanden. De lente gaat over in de zomer en de dagen zijn op hun langst. Ik hou van die lange avonden waarop het tot na tien uur 's avonds nog licht is. Toen ik nog in de horeca werkte vond ik dat fantastisch. Naar huis rijden en het is nog licht buiten. Meestal was het helaas altijd pikkedonker als ik met naar huis reed met de auto of fiets.
Maar als je dan eens vroeger mocht stoppen omdat het nog te kalm was en dan reed je naar huis en alles was nog licht buiten. Ik vond dat echt zalig.
Licht doet iets met een mens. Water ook. Ik hou van de aanwezigheid van water. De zee of een klaterend beekje. Een vijver, een kanaal het is mij allemaal gelijk. Water geeft mij rust en dat roept iets in mij op. En het spel van de glinsterende zonnestralen op het deinende wateroppervlak fascineerde mij als kind al, en nu nog altijd.

Reiger in volle vlucht over de havengeul.

Watervogels op de vijver van de Koolhofputten.

Zicht op de koolhofputten.

We hebben ook een paar hele mooie wandelingen gemaakt in mei en juni. We kozen ook hier voor de nabijheid van water en trokken naar de plaats waar de IJzer ons land binnenstroomt.

Dode IJzerwandelroute (7,1 km).
De IJzer: de rivier die het front afbakende tijdens de Eerste Wereldoorlog en dus ook een rivier waar elk schoolkind over moet leren.
De IJzer is zo'n 78 kilometer lang, daarvan stroomt de rivier zo'n 45 kilometer in ons land tot hij uitmondt in de Noordzee in mijn hometown Nieuwpoort.
Maar mijn belangstelling ging ditmaal naar de streek waar de IJzer ons land binnenkomt, en het is echt wel de moeite waard om daar te vertoeven hoor.
De Dode IJzerwandelroute start en eindigt in het dorpje Roesbrugge en je wandelt er tot het naburige dorpje Haringe. Je wandelt er voornamelijk langs velden en akkers en voor een groot deel langs de IJzer. Het is er vaak heel stil want de streek is zeer dun bevolkt, er wonen voornamelijk landbouwers en veetelers en soms lijkt het of de tijd er is blijven stilstaan.

Roesbrugge.

Alles wat mij dierbaar is op één foto.

De IJzer.

Vrij rondlopen in het gras, heerlijk.
Cecieleke en Celientje.

Kurkdroge akkers.

Dag pony, ik ben Celientje.
Kef, kef, kef!

Wilde bloemen, bijtjesgeluk.

Verkoeling zoeken op de frisse vloer
van een kapelletje.
Celientje.

Het is warm baasje,
dank je dat je voor verfrissing zorgt.
Cecieleke.

Als we gaan wandelen met de hondjes zorgen we altijd dat we fris water mee hebben (en een drinkbakje). En geven we ze de gelegenheid om af en toe te rusten. Zo'n typisch kapelletje op het Vlaamse platteland is de ideale plaats om even verkoeling te zoeken. Soms staan er stoeltjes waarop je even kan gaan zitten om uit te rusten, en het is er ook altijd heerlijk stil.

Roesbrugge, dorpsplein.

Brouckmolenwandelroute (7,77 km).
In dezelfde streek en ook langs de oevers van de IJzer ligt het dorpje Beveren Aan De IJzer.
Er zijn in Vlaanderen minstens vier plaatsen met de naam Beveren. Er is Beveren Waas, Beveren Leie, Beveren bij Roeselare en Beveren aan de IJzer. De naam zou verwijzen naar bevers die hier specifiek aan de IJzer vaak voorkwamen.
Ook hier maakt de IJzer deel uit van het prachtige decor. Maar ook de Vlaamse heuvels zijn hier niet ver vandaan en zijn vanuit Beveren Aan De IJzer heel goed te zien.

Straat in Beveren a/d IJzer.

Weer op zwier se.

De Brouckmolen.
Oude molen waarnaar de wandelroute is
vernoemd.

Café 't Hof Van Commerçe.
Zeer gekend cafétje en zeer geliefd bij wandelaars en fietsers. Gelegen aan de oever van de IJzer in het dorpje Stavele (waar Johan Vandelanotte opgroeide).
Het café was helaas gesloten.
Vroeger was dit café vooral een plaats waar handel werd gedreven. Er werden paarden gekocht en verkocht door de plaatselijke landbouwers. Daar komt de naam van het café vandaan. D'er werd hier commerçe gedoan. Handel gedreven dus.

Stavele, dorpsplein.

De West-Vlaamse heuvels.

Is het nog ver baasje?

Enkele dagen na deze wandeling ruilden we het vlakke West-Vlaanderen in voor de Ardense heuvels.
Dat was daar heel mooi ja, zoals je in mijn vorige artikels kon zien.
Maar de natuur hier dichtbij heeft zeer zeker ook zijn charmes. Het strand, de duinen met hun zeer gevarieerde vegetatie, de polders, de West-Vlaamse heuvels, de bossen in het Brugse Ommeland. Je hoeft echt geen uren te rijden om mooie dingen te zien. Vaak vindt je ze gewoon om de hoek, zoals dit prachtige bos hier vlakbij de kinderboerderij van Nieuwpoort.