Het jaar 1989.
Het was een warme, zwoele zomer dat jaar.
Het was de zomer van de Lambada, de skateboard en van Tien Om Te Zien.
Aan de kust was het drummen voor een plekje.
Hele drommen toeristen zakten af naar onze badsteden.
Onder hen ook het gezin Borremans.
Vader Freddy Borremans,
Moeder Marleen, geboren Marleen Kempens.
En hun twee kinderen, de 15 jarige Danny en Sarah die pas 12 was geworden.
Sarah was een vrolijk en levenslustig meisje dat niets liever deed dan met haar barbiepoppen spelen, met haar fiets rondrijden en contact leggen met leeftijdsgenootjes.
Voor dat laatste was er plaats en gelegenheid zat in Camping Zonnewende.
De camping waar vader Freddy een stacaravan huurde.
Eerst dik tegen de zin van moeder Marleen.
Die vond het eigenlijk maar een zinloze geldverkwisting.
Ze had liever gezien dat haar echtgenoot tijdens het bouwverlof wat ging bijklussen (al dan niet in het zwart) om zo wat geld opzij de kunnen leggen voor mindere tijden.
Je kon het Marleen niet kwalijk nemen.
Als kind groeide ze op in de meest bittere armoede.
Elke frank moest in tweeën gebeten worden.
Het was meer dan welkom dat Marleen op haar 14de van school ging om te gaan werken.
Als hulpje in de keuken van een restaurant, of rekken gaan vullen in de supermarkt.
Het was hard, maar de waardering die ze daarvoor kreeg thuis, deden haar beseffen dat als je iets wilde bereiken in het leven, dat je daarvoor hard moest werken.
Alleen hard werken en jezelf niet ontzien kan tot resultaat leiden.
Ze wilde koste wat het kost vermijden om ooit terug in die uitzichtloze situatie terecht te komen.
En daarom legde ze zichzelf alsook de andere leden van het gezin een strikte discipline op.
Haar man Freddy moest en zou na zijn uren gaan bijklussen.
Danny moest kranten rondbrengen en bij buren en vrienden gaan helpen in de tuin.
Elke frank was welkom.
En geen haar op haar hoofd dat eraan dacht om geld uit te geven aan in haar ogen nutteloze luxeprullen.
Er was een TV, maar die was al meer dan tien jaar oud en de kleuren waren wat flets.
Maar hij werkte nog, dus er kwam geen nieuwe, einde discussie.
En een videorecorder. Als ge een programma niet kunt zien, en wat dan nog? Het is maar TV, zo redeneerde ze.
En toch slaagde Freddy er in om zijn vrouwtje te overtuigen.
Die stacaravan was van een collega, zo opperde hij.
We kunnen hem huren voor de helft van de gangbare prijs.
En ja, terecht stelde hij dat vakantie hem en ook haar eens deugd zou doen.
Na flink wat argumenteren was het gezin Borremans dus op weg naar de kust.
In de oude Toyota Corolla, gepakt en gezakt.
Sarah was dolblij, maar Danny was stukken minder enthousiast.
Liever bleef hij thuis, met zijn kameraden wat gaan skaten op het pleintje in de volkswijk waar de eenvoudige rijwoning van het gezin Borremans stond.
Maar moeder was formeel.
“De hele vakantie met dat schorremorrie rondhangen in de wijk zeker? Daar komt niets van in huis.
Daarbij profiteer maar van deze vakantie, want volgend jaar is het werken kameraad.
Volgend jaar moogt ge in het restaurant van Nonkel Michel in de De Keyserlei borden gaan wassen, dat staat nu al vast”.
Danny trok graag op met Gregory, Hassan, Abdul en Kelvin.
Hassan en Abdul waren twee Marokkaanse broers die om de hoek woonden en Kelvin N’Gombaye was de zoon politieke vluchtelingen uit Nigeria.
Ze gingen naar dezelfde school en ’s avonds en in de weekends trof hij hen aan op het pleintje waar ze dan samen voetbal of basketbal speelden of met hun skateboards allerlei ‘tricks’ uithaalden.
Moeder Marleen was er niet mee opgezet dat haar zoon met ‘vreemd gespuis’ optrok.
En ook Gregory, de enige jongen van Vlaamse origine kon ook niet op haar goedkeuring rekenen.
Zijn vader was werkloos en zat heelder dagen op café en zijn moeder…
“Da’s een hoer.” Zei Marleen. De hele dag lopen daar venten af en aan. Hoe kan er van zo’n joenk iets goeds uit voortkomen”?
Als hij wegging was het dat ook altijd van, “Gaat ge nu weer met dat crapuul uwen tijd verprutsen?”
Maar ja, Danny was zoals elke tienerjongen niet van zijn stuk te brengen.
Zijn maten daarvoor ging hij door een vuur, “en moeder moet altijd niet zo zagen.” Zo zei hij altijd.
Het gezin was goed geïnstalleerd op Camping Zonnewende.
Sarah speelde voor de stacaravan met haar barbiepoppen of reed rondjes met haar fiets.
Sloot vriendschap met enkele meisjes waarmee ze Barbie kleertjes uitwisselde en tikkertje speelde rond de caravans.
Vader Freddy zat in zijn ligstoel met een pintje bier in de hand naar de Tour De France te luisteren.
En zelfs moeder Marleen kwam hier tot rust.
Zonnebaden in badpak, ontspannen naar de radio luisteren.
Boodschappen doen, eten klaarmaken voor haar familie.
Onthaasten.
Maar Danny…
Die verveelde zich stierlijk.
In de camping verbleven voornamelijk gezinnen met kleine kinderen.
Geen leeftijdsgenoten waar hij contact mee kon maken.
Geen leuke meid om te versieren.
Welks hij zeker zou gedaan hebben eens hij er de kans toe kreeg.
Danny was een machoke.
Gespierd, oefende elke dag. Pompen, sit-ups, gewichten heffen.
Bruingebrand van met ontbloot bovenlijf rond te lopen op het pleintje in het voorjaar en het begin van de zomer.
Kort donkerblond haar, blauwe ogen, speelse glimlach.
Veel meisjes zagen wat in hem.
Tongen in het fietsenrek, elkaar betasten in de WC.
Hij zei er geen nee tegen.
Op een dag kwamen er nieuwe gasten in de camping.
Een stel jongelui in een bouwvallige autobus.
Met gordijntjes.
En Deense nummerplaat.
Een bont en internationaal gezelschap.
Een Deen, twee Duitsers, Drie Nederlanders en twee Vlamingen.
Eén van hen was een bloedmooi jong meisje.
Met haar twintig lentes was ze de jongste van het gezelschap.
Ze heette Patricia, maar iedereen noemde haar Trish.
Trish had een mooi slank figuurtje, pronte vooruitstekende borstjes, prachtig ravenzwart haar en mooie donkere reeënogen.
Ze was een creatieve meid, een gevoelige ziel.
Ze kon prachtig tekenen, maakte zelf haar kleren en speelde gitaar, fluit en saxofoon.
En kon zingen als een nachtegaal.
Het gezelschap mocht achteraan de camping staan.
Tussen de gewone caravans en de tenten.
In een hoekje vlak bij een hoge duin die de camping scheidde van het strand.
Aan de bus werd een grote tent rechtgezet.
En palen waaraan ze hangmatten hingen.
Er klonk lekker vette rockmuziek en heerlijke stampende reggae.
En er hingen geurige geuren van gekruid vlees op de barbecue en natuurlijk ook van weed.
Die ze zelf teelden.
Ze droegen gelapte jeans en oude T-shirts.
Alternatieve jongeren, maar altijd hulpvaardig en heel sympathiek.
Ze stonden er vorig jaar ook en het jaar ervoor ook.
De campingbaas wist dat die jongelui geen last berokkenden.
Dus ze mochten gerust terugkomen.
Weer een dag later.
Het was warm, drukkend warm.
Danny hing wat rond bij de cafetaria.
Er speelde popmuziek.
Er waren wat meisjes van zijn leeftijd.
Maar daarmee was alles gezegd.
De ene had teveel puisten, de ander had bijna niks van borsten.
Danny vond het maar niets.
Trish wandelde langs de caravans, gekleed in een sexy zwarte bikini.
Ze genoot van de zon op haar huid.
Ze was lichtjes nat.
Had zin in een avontuurtje.
In seks.
Trish was een hete griet.
Ja, ze had met alle mannen van de commune reeds seks gehad.
Het was een soort commune die rondtrok van stad tot stad, land tot land.
Wie mee wilde mocht mee, wie eruit wilde stappen mocht dat gerust doen.
Zolang je maar bereid was om bij te dragen in geld, eten en drank voor het hele gezelschap.
Hoe je dat deed was geen bezwaar.
Trish genoot van de aanwezigheid van steeds weer nieuwe mannen en jongens.
En wist hen zo ver te krijgen dat ze met haar seks hadden.
Trish hield van seks.
Kreeg er geen genoeg van.
Nu was ze op zoek, naar een jongen die haar langzaam opflakkerende lusten kon blussen.
Ze zag Danny.
In zijn short.
Met ontbloot bovenlijf.
Gespierd.
Bruingebrand.
Leunend tegen een pilaar.
Hij zag haar niet.
Zij zag hem wel.
“Hmmm lekkere knul.” Dacht ze.
"Wel wat jong.
Maar da’s niet erg.
Kan hem misschien inwijden.
Altijd spannend".
Ze likte even aan haar bovenlip.
Voelde het nog natter worden in haar broekje.
Ze liep op Danny af.
Die ging net naar de drankautomaat en stak er een muntstuk in.
Haalde er een blikje cola uit.
Trish wreef over zijn schouder.
“Hoi lekkere gast, wil je voor mij ook een blikje uithalen?”
Danny keek Trish aan.
Hapte even naar adem.
“Wat een moordgriet.” Dacht hij.
“Tuurlijk.” Zei hij meteen. En stak nog een stuk van twintig frank in het automaat.
“Alstublieft." Zei hij.
Trish omhelsde hem en gaf hem een tongzoen.
“Merci schat." Zei ze met een kirrend stemmetje.
“Gaat ge mee naar het strand? Beetje wandelen? Babbelen”?
Danny zei geen nee.
Ze liepen langs het drukke strand.
“Mijn naam is Patricia, maar iedereen noemt mij Trish, en hoe heet jij?"
“Danny." Antwoordde hij verlegen.
Trish legde haar hand om Danny zijn middel.
Hij keek haar aan en zag hoe ze gelukzalig glimlachte.
En hem met glinsterende en twinkelende oogjes aankeek.
“Heb je een vriendinnetje?" Vroeg ze.
“Nee.” Zei hij. "Wel gehad."
“Hoe heette ze?" Vroeg ze meteen.
“Nancy". Antwoordde hij.
“Is ze knap?" Vroeg ze ditmaal iets ondeugender.
“Ja ze viel best mee.” Hij keek Trish aan, zag haar mooie pronte borsten en haar heerlijke figuurtje.
“Maar niet zo knap als jij Trish.” Zei hij.
Trish moest erom lachen.
“Charmeur." Zei ze. Terwijl ze hem dicht tegen haar aantrok.
Ze gaf hem een zoentje op zijn voorhoofd en woelde door zijn blonde haren.
“Kom, voor de dag ermee. Heb je al met een meisje gevreeën?” Vroeg ze ineens op de man af.
“Ja. Met Nancy, op het zwembad in het kleedhokje.”
“Vertel me alles, hoe ging het? Hoe vaak kwam je klaar? Heb je je pik in haar gleufje gestoken?”
Danny begon te vertellen over die middag in het zwembad, anderhalve maand geleden.
Ze mochten het laatste kwartier van het zwemuurtje vrij zwemmen.
Kelvin sprak hem aan. "Jij ziet die Nancy zitten hé maat.” Zei hij.
“Ja, is een toffe, kan lekker kussen en ik denk wel dat ze meer wil.”
“Ewel dan.” Zei Kelvin. "Ga naar haar toe en zeg dat je het met haar wil doen. In de kleedkamers kan het best, in die doolhof wordt je niet snel betrapt hoor."
Danny dacht, “waarom niet?”
Hij zwom er naartoe, ze was met een vriendin wat aan het babbelen.
“Nancy schatje kom eens?” Vroeg hij.
Hij omhelsde haar en gaf haar een zoentje vlak bij haar oren.
“Nancy ge maakt me zot schat. Ik zou graag uw badpak willen uittrekken en u overal kussen en strelen.”
Nancy moest lachen, kreeg een kleur.
“Toch niet hier hoop ik?”
“Nee, in één van de kleedhokjes. Daar zijn we ongestoord. Ik wil je kussen en je voelen schatje, ik ben zo zot van u.”
Nancy twijfelde. "Ach waarom niet. We zien elkaar daar OK."
Elk apart zodat de leraar niets in de gaten had, liepen ze naar de kleedkamers.
Danny haalde eerst een condoom uit zijn kastje.
“Dit is het moment.” Dacht hij.
Hij liep langs de eindeloze rij kleedhokjes. “Psst.” Hhoorde hij.
Nancy trok hem binnen en begon hem te kussen.
Hij trok haar badpakje uit en begon aan haar borsten te likken.
Voelde met zijn hand tussen haar benen.
“Ietsje hoger Danny, ooh jaaaah daar, daar.” Kreunde ze.
Intussen trok Nancy zijn zwembroek naar beneden en begon speels met zijn pik te spelen.
“Doe je condoom om.” Smeekte ze. “En neuk me Danny.”
Danny spreidde haar benen en drong in haar binnen. Maar na drie stoten kwam hij klaar.
Deed het condoom uit en legde het in een hoekje.
“Heb je nog ‘kapootjes'?" vroeg ze?
“Nee.” Zei Danny.
“Oh shit, loser.” Zei ze.
“Moest ge nu zo snel klaarkomen, ik sta zo heet als een konijn gast.”
Ze deed haar badpak aan en verliet het kleedhokje.
“Fuck.” Zei Danny.
Trish aanhoorde het verhaal en moest erom lachen.
“Wat jammer toch schat.” Zei ze.
Ze liepen weg van het strand, de duinen in.
Daar was het rustiger.
Terwijl Danny vertelde had Trish haar bovenstukje uitgedaan en genoot van de zon op haar ontblote bovenlijf.
Trish troonde Danny mee naar een rustig plekje met vee struiken en hier en daar wat bomen.
Daar was een plekje tussen het groen, iets lager gelegen en ver van de wandelpaden.
Daar legde ze haar tas neer die ze voordien even ging halen voor ze met Danny het strand opliep.
Ze haalde er een groot strandlaken uit en spreidde dit uit.
Ze deed ook haar slipje uit en legde zich languit op het strandlaken.
Danny wilde naast haar zitten, maar ineens greep ze met beide handen naar zijn short.
“Trek uit schatje, ik wil je pik zien lekkere vent.”
Danny deed zijn short uit en ging naast Trish liggen.
“Hmmm wat een lekkere pik Danny”, zei Trish, terwijl ze hem gretig in haar handen nam.
Ze begon hem te pijpen.
Danny wist niet wat hem overkwam, maar hij genoot ervan.
“Hmm zo’n grote, dikke, vlezige pik, lekkeeeerrrr!!” Kirde ze gelukzalig.
Ze likte zijn eikel en streelde zijn ballen.
Danny kwam klaar, in haar mond.
Maar Trish gunde hem geen rust.
Ze nam zijn penis in haar handen en speelde ermee zodat hij lekker stijf bleef.
En ging dan schrijlings op hem zitten, liet zijn pik tussen haar benen schuiven.
En ging zo op hem neer op zijn lekkere dikke paal.
“Oooh, oooh.... Jaaah die is zo lekker.” Kreunde ze.
Ze legde zijn handen op haar borsten.
“Speel met mijn tetten Dannyboy, oooh jaaah.”
Ze sloeg haar hoofd achterover en kreunde van puur genot.
De zon scheen over haar heerlijke lichaam.
Ze streelde Danny’s borstkas, en zo lager tot naar zijn buik.
En dan weer terug.
Ze liet hem genieten.
Danny streelde haar borsten, haar buik, rug en kontje.
Hij kreunde en zuchtte, wist met zijn genot geen blijf.
Kwam voor een tweede keer klaar.
In haar heerlijke grotje.
Hij voelde zijn sperma vloeien.
Daarna nestelde Trish zich voldaan tegen hem.
Haar hoofdje op zijn brede borstkas.
Een blosje op haar wangen.
“Dat was zo zalig Danny.
Ik heb zo genoten van je zalige dikke pik schat."
Danny woelde door haar lange ravenzwarte haren.
“Van waar zijde gij, schatje?” Vroeg Trish.
“Antwerpen.” Zei Danny. “’t Kiel.”
“Ooh tof." zei Trish.
“Ik ben van Kapellen. Allez mijn moeder woont daar. Maar daar heb ik al drie jaar geen contact meer mee.”
Ze lachte schamper.
“Ooit woonde ik met mijn pa en ma in een klein dorpke in de Kempen.
Mijne pa, dat was een echte natuurmens. We woonden in een klein hoevetje tenmidden van de bossen.
Pa kweekte biologische groenten en hoe vaak heb ik in de bossen rondom het huis niet gespeeld? Kampen gebouwd? Verstoppertje gespeeld?
Het was de mooiste tijd van mijn leven.
Toen kwam vader om bij een vreemd ongeluk.
Hij werd aangereden door een auto, de chauffeur pleegde vluchtmisdrijf.
Ik was ontroostbaar.
Moeder niet.
Die hertrouwde al na een half jaar.
Met Frans, een man waar ze stiekem een verhouding mee had.
De teef!"
Dat laatste sprak Trish uit met venijn in haar stem.
Het was duidelijk dat het flink scheef zat tussen Trish en haar moeder.
Ze hervatte haar verhaal.
“Frans Tilborghs was een welstellende advocaat. Een man met aanzien, een man die vooruit wilde in het leven en dat graag liet zien.
Riante villa in Kapellen, dure Mercedes en voor mijn moeder een BMW cabriolet.
Het kon niet op.
Dit was duidelijk het leven dat mijn moeder wou.
Als kind besefte ik daar maar weinig van.
Maar blijkbaar was moeder niet te vinden voor het leven in de natuur waar mijn papa en ikzelf zo gek van waren.
Ze verweet hem een gebrek aan ambitie, ze vond hem een lanterfanter en een dromer.
En ze beweerde dat er niets van mij terecht zou komen met hem als voorbeeld.
Mijn moeder.” Zei Trish.
“Liet haar eigen vent, mijn vader… VERMOORDEN !!!!!”
Ze heeft zichzelf meermaals verraden in de kletterende ruzies die we hadden.
Ik hoor het haar nog zeggen.
“Uwe pa had veel vroeger moeten verongelukken, dan viel er misschien nog iets met u aan te vangen!”
"TEEF !!!!!” Herhaalde ze nogmaals. Een traan bengelde over haar wangen.
“Pa, dat was de tofste en liefste mens op deze wereld.
Hij had een hart voor de natuur, voor de dieren.
Samen voerden we egeltjes en observeerden we vogels.
We hielden konijntjes, cavia’s en andere kleine diertjes in hokken en ik mocht ervoor zorgen.
Ik zie hem nog liefdevol toekijken toen ik ze voerde en verzorgde.
We speelden samen met de honden.
Toen hij stierf". Trish huilde zachtjes.
“Stortte mijn wereld in."
Danny streelde zacht haar haren en zoende zachtjes haar voorhoofd en haar wangen.
“Bij Frans Tilborghs thuis was alles anders.
Ik moest in Chique kleren rondlopen, mocht nauwelijks buiten.
Oh ja ik had een eigen kamer met TV en stereo installatie.
Maar daarvoor moest ik mijn vrijheid opgeven.
En moest samenleven met de dochters van Frans, mijn stiefzussen.
Stuk voor stuk gemene, rotverwende krengen.
Die op me neerkeken.
Me elke dag lieten merken dat ik te min voor hen was.
Dat ze mij niet voor vol aanzagen.
Ik was voor hen een boerentrien uit een boerendorp in de Kempen.
Ik beet van me af, rebelleerde tegen heel dat gedoe.
Ruzie dat daarvan kwam met mijn moeder.
Wie kreeg de schuld? Ik.
Want ik moest me maar aanpassen, niet zo lastig doen.
Het stond haar echt tegen dat ik niet wilde plooien naar haar willetje.
Dat dat hele kleinburgerlijke gedoe met fijne maniertjes, schone schijn en materialistisch gezeik me niet aanstond.
Ik werd verliefd, had een vriendje.
Lucas.
Een lieve gast.
Hij ontmaagde me.
Het was zo schoon.
Hij leerde me genieten.
Maar ja, hij was te min voor moeder en ‘meneer Tilborghs’ de omhooggevallen advocaat die enkel leefde voor geld en zijn fucking status.
Hij was een jongen die al op zijn zestiende op een kamertje in Antwerpen woonde.
Hij kwam rond door allerlei jobs uit te oefenen.
En voor de rest, leefde hij van zijn kunst.
Maakte schilderijen en boetseerde mooie beeldjes.
Die verkocht hij dan op straat.
Of zong en speelde gitaar in bruine kroegen.
Ik zocht hem op.
Spijbelde, in plaats van naar ’t school te gaan. Zocht ik hem op in de stad.
Waar we dan zalig hebben gevreeën.
En hij mij vereeuwigde in een prachtig schilderij.
Ma en Frans Tilborghs kwamen erop uit.
Betrapten me in de stad waar we in het stadspark hand in hand liepen.
Ma sloeg me en schold me uit midden in het park, terwijl de mensen erop stonden te kijken.
Ze deden er alles aan om mij en Lucas uit elkaar te krijgen.
Ma probeerde op hem in te praten.
Dat ik moest omgaan met jongens ‘van mijn stand’.
Het hielp niet.
Tilborghs slaagde erin hem in de cel te krijgen voor drugsbezit.
Deed er alles aan om hem te kraken.
Maakte hem zwart.
Als zijnde een nozem die eerbare meisjes in hun ongeluk liet lopen.
Lucas ging eraan kapot.
Ik vloog op kostschool.
Ma hoopte dat ze me daar zouden ‘temmen’.
Dat ze er daar in zouden slagen om van mij een eerbaar meisje te maken.
Een meisje dat zou leven naar hun wensen.
Maar ik ging nog harder rebelleren.
Zeker toen ik hoorde dat Lucas zelfmoord pleegde.
Hij kon niet verkroppen dat wij uit elkaar waren, uit elkaar werden gedreven.
Die jongen hield oprecht van me.
Maar kreeg in de cel te horen dat ik met een andere jongen verkering had.
Kreeg een foto onder ogen van mij met een andere jongen, genomen op zo’n chichi feestje.
Het raakte hem diep in het hart.
Hij verhing zich in zijn cel.
Lucas…
Hij kon het niet plaatsen met de lieve brieven die ik hem stiekem bleef sturen.
Uit liefde voor hem.
Ik wilde hem steunen, hem moed inspreken.
Het maakte hem alleen maar meer verward.
Zijn laatste woorden waren, “zeg tegen leugenares Trish dat ik haar nooit meer wil zien."
Dat doet nog altijd zo’n pijn Danny”.
Trish huilde.
“Sorry Dannyboy dat ik je hiermee lastig val.
Het moest er ineens uit.
Weet je waarom?
Je doet me denken aan Lucas.
Vooral als je met me vrijt.
Zo intens, zo passioneel.
Zoals je kust en me streelt.
Danny.
Je bent een lieve maar o zo hete en passionele knaap.
Je hebt nu al mijn hart gestolen.
Een blijvende indruk op me gemaakt.
Daarom wilde ik je dit alles vertellen lieve schat.”
Ze keek Danny strak aan, vol liefde, vol passie.
Ze kuste hem.
Streelde hem.
Danny’s lid werd weer hard.
Ze lag op haar rug en trok hem naar zich toe.
“Neuk me Dannyboy.
Neuk je zo hard je kan.
Oooh jaaah !!!
Neuk me Dannyboy!”
Danny gaf Trish een stevige beurt.
“Harder, harder!” S
Hij gaf zich helemaal.
Ze kreunde en smeekte.
Zo gingen ze beiden op in het liefdesspel.
Vreeën de hele middag in dit lommerrijke plekje midden in de duinen.
Een laaiende passie vlamde op.
Een mooi verhaal begon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten