Een Passionele Zomerliefde 2

Een week ging voorbij.
Danny en Trish waren elke dag samen.
En trokken dan naar hun plekje in de duinen om er heerlijk passioneel te vrijen.
Danny genoot.
Van de liefde, passie en vooral van het zalige lichaam van Trish.
Haar mooie borsten, haar strakke tepeltjes, haar ranke slanke figuurtje.
Van haar zwoele kussen en haar strelende handen.
Haar blik vol passie en haar smachtende gekreun.
Van haar lekker strakke liefdesgrotje.
Van elke moment waarin ze samen waren.
En genoten van elkaar lichaam.
In een sfeer van zinderende passie.
Trish was een passionele minnares en haalde het beste uit Danny en zijn jonge lichaam.
Ze was een meer dan goede leermeester voor hem.
Danny leerde zijn orgasme uit te stellen.
Na drie dagen slaagde hij er zelfs in om haar een half uur lang te penetreren zonder klaar te komen.
Hij genoot, en Trish nog veel meer.
Van lekker lang gepenetreerd te worden door een lekkere jonge knaap met een meer dan prima conditie.
Want wanneer hij klaarkwam, ging Danny gewoon verder.
Tussendoor hadden ze lange gesprekken.
Trish vertelde over haar reizen met de commune.
En over de vele ontmoetingen die ze daar hadden.
“Weet je Danny. Ik heb vele mannen gehad.
Ja ik heb met alle leden van de commune geslapen.
Met iedereen die met ons meeging, zelfs al was het maar als passant.
Vol goesting schonk ik hen mijn lichaam.
Ik genoot en liet hen genieten.
Ik geniet van seks, van neuken.
Ik schaam me er zelfs niet voor om wanneer het nodig is.
Te neuken voor geld.
Ook dat geeft me een kick ja.
Dat een man geld over heeft om aan mijn lijf te zitten, zijn pik in mijn pruim wil steken.
Ja dat windt me op.
Maar jij Danny.
Jij bent erg bijzonder.
Zoals het met jou was, was het nog maar zelden.
Zo fel, zo lang, zo hitsig.
Jij bent zo’n lekker veriel kereltje Danny.”
Ze kuste hem, streelde zijn lichaam.

Toen stond ze recht, boog zich voorover en hield zich vast aan een stam van een nogal scheef groeiende boom.
Neuk me Danny, neuk me op zijn hondjes.
Ik wil je pik voelen, lekker hard diep in mij”.
Danny duwde hem erin en begon haar te penetreren met krachtige stoten.
Hij voelde de zon op zijn bruingebrande lijf, het zweet parelde over zijn voorhoofd en gezicht.
Haar zo te neuken, rechtstaand. Met volle kracht.
Hij voelde zich nooit meer ‘man’ als op dat moment.
En hij ging lang door.
Het was al avond toen hij zich languit op het strandlaken uitstrekte.
Terwijl Trish nog hangende aan die boomstam lag uit te hijgen.
Ze voelde de adrenaline nog door haar lichaam gieren.
Zo heftig was het.
Ze rechtte zich, draaide zich om en ging dan naast Danny liggen.
Wreef zachtjes over zijn blonde haren.
Zoende hem zachtjes op de mond.
“Waarom ga je niet met ons mee Danny?
Waarom kom je niet bij de commune?
Ik zou dat echt graag willen.
Dat je altijd bij me was.
Jij bent een lieve jongen, een zalige minnaar.
Ik voel me zo goed bij jou.
Je bent een luisterend oor, lief gevoelig en zacht.
Een harde bolster maar o zo’n zachte en gevoelige pit.
Als je praat over je vrienden, dan pakt mij dat.
Een jongen die door het vuur gaat voor ‘zijn maten’.
Jij bent een jongen uit één stuk.
Een jongen naar mijn hart.
Ik herken zoveel van mijn lieve Lucas in jou.
En ben zo blij dat je mij mijn verhaal laat doen.
Dat je luistert, mij begrijpt.
Danny." Fluisterde ze zachtjes in zijn oor.
“Lieve, lieve Danny.
Mateke, lekkere vent.
Denk erover na.
Vrijheid, geen sleur, geen school.
Maar onder vrienden zijn.
De wereld zien.
Mensen ontmoeten.
Ontwaken in de prachtigste landschappen.
Samen eten in de vrije natuur.
Leven Dannyboy.
LEVEN !!!!!”

Ze keek hem aan.
Hij zag dat ze het meende.
Hij voelde zijn hart bonzen.
Wist niet wat hij ermee aanmoest.
’s Avonds in zijn bed.
Liet het hem niet los.
Zeker niet nadat hij met zijn moeder ruzie had over het feit dat hij zo laat thuis kwam.
Dat ze hem toewierp “dat hij zich aan het uur van thuiskomen te houden had, dat hij geen misbruik moest maken van het feit dat ze hem niet altijd in het oog kon houden, etc… "
Ze keek hem strak aan.
“Ge gaat toch niet om met dat crapuul daar in die bus daar achter in de camping.
Pas op hé als ik erop uitkom dan zal het uw besten dag niet zijn hé manneke.”
Haar man Freddy kwam tussen.
“Moete gaa naa altijd op die jongen zijn kap zitten?
Die is jong, die amuseert zich.
Het is vakantie.
En wat dan nog als hij met die gasten omgaat?
Die doen toch niks verkeerd?
Die trekken rond, amuseren zich.
Doen niemand kwaad.
Menselief toch.”
Maar moeder Marleen dacht er anders over.
“Het zijn een bende ‘bohemers’ die te lui zijn om hun gat op te heffen en in hun eigen vuiligheid leven.
Moet mijne zoon daar een voorbeeld aan pakken?
Aan snotapen die zich van niets of niemand aantrekken en geen enkele verantwoordelijkheid nemen.
Die denken dat het alle dagen feest is en dat de gebraden kiekens in hun mond komen vallen.
Waar leven die gasten van?
’t Zijn misschien drugdealers? Dieven?
Nenee ik wil niet dat onze zoon met zo’n volk omgaat.
En al zeker niet dat hij daar een voorbeeld aan pakt.
Ik wil dat hij leert dat er in het leven gewerkt moet worden, dat er verantwoordelijkheid moet genomen worden.
In het leven krijgt ge niks cadeau, en al wie anders beweert leeft met zijne kop in de wolken, punt!”
Danny was intussen achterin op zijn bed gaan liggen.
Wat aan het mokken.
“Altijd hetzelfde, dat gezaag van ons ma.” Dacht hij.
“Misschien had Trish toch gelijk.
Het leven is toch meer dan doen alleen maar werken en doen alsof elke vorm van plezier maken een misdaad is.”
De volgende ochtend moest hij boodschappen doen en andere klusjes uitvoeren zoals aardappelen schillen en dergelijke.
Want zo zei moeder, “het is niet omdat we met vakantie zijn dat ge hier moet de luierik gaat uithangen en ik hier al het werk doen.”
Ze porde hem aan om voort te maken, ze duldde geen getreuzel.
Danny baalde.
Na het eten liep hij naar het strand.
Trish stond hem op te wachten.
“Zal ik u even voorstellen aan mijn vrienden Danny”? Zei ze glimlachend.
Ze woelde even door zijn haar, haar ogen straalden.
Danny werd voorgesteld aan de jongelui met wie Trish optrok.
Het klikte meteen.
Er werd naar stevige rockmuziek geluisterd.
Een  jointje deed de ronde.
Danny deed een trekje maar niet te veel.
Ma mocht dat niet merken.
Ooit kwam hij stoned thuis.
Kreeg er van langs.
Kreeg een waarschuwing dat de straf niet mals zou zijn als hij zich nog eenmaal met drugs inliet.
“Uw ouders, drinken die af en toe een biertje? Of een glas wijn?" Vroeg Gerrit, één van de leden van de commune.
“Ja”, zei Danny. Pa drinkt alle dagen zijn pintjes als hij naar de Tour luistert of ’s avonds voor de buis.
En ma voor het eten haar ‘Portoke’.”

“Weet je dat dat zwaardere drugs zijn dan dit simpele jointje”? Zei Gerrit.
“Dat er onder invloed van ‘pintjes’ en ‘portokes’ meer ellende wordt aangericht dan onder invloed van jointjes?
Geloof je me niet?
Sla de krant open.
“Man vermoordt echtgenote”, “dronken bestuurder rijdt kind dood”, “man doodgeslagen tijdens caféruzie”.
Elke dag lees je het.
Maar nooit wordt er bijgezegd dat alcohol de boosdoener is.
Ware het illegale drugs, het stond er in koeien van letters bij.
Hij was ‘maar dronken’.
Niet onder invloed van illegale drugs.
‘Maar dronken’.
Het was ‘maar alcohol’.
Niets om je zorgen te maken.
Het is niet de alcohol die de oorzaak is.
Slechte jeugd misschien?
Moeilijk leven.
Ach wie weet was het gewoon een klootzak van een vent.
Maar nee het ligt niet aan de alcohol.
Met illegale drugs ligt het anders.
Dat moet wel de oorzaak zijn van wat die persoon gedaan heeft.
Laat ons de dealers oppakken, vervolgen, opjagen.
Ja ook diegenen die cannabis telen.
Hier in België toch.
In Holland mag je blowen, dat loopt daar lekker.
Niemand die er moeilijk over doet.
Maar buiten Holland met een ‘grammetje’ gepakt worden.
Je bent de ergste misdadiger.
Ik haat die hypocrisie.
Alcohol dood hersencellen.
Cannabis niet.
Je gaat er zelfs scherper door nadenken, de dingen anders bekijken.
Ach ik snap het niet”.
Danny moest er om lachen, hij voelde zich wel goed tussen die oudere jongens.
Die hem meteen warm onthaalden.
Trish die zich aan hem vastklampte.
Af en toe zoentjes gaf in zijn nek, op zijn wangen, op zijn mond.
Trish die alweer haar bovenstukje had uitgedaan.
Net als Greetje, Hildegard en Ingrid.
Ingrid was een lieve blonde Deense, Hildegard een kleine pittige Duitse en Nederlandse Greetje was de vriendin van Gerrit.
Danny keek zijn ogen uit, al die mooie vrouwen met hun borsten bloot.
Maar zijn aandacht ging toch naar zijn lieve Trish.
Ze keken elkaar aan.
Vol liefde.
Trish zat op zijn schoot.
Streelde hem.
Kuste hem.
“Laat ons even in de bus gaan Dannyboy”, zei ze.
“Ik heb zo’n zin nu”.
Ze bleven zeker twee uur in de bus.
Al die tijd hoorden de anderen hun vriendin Trish lekker kreunen.
“Ik denk dat ik begrijp waarom ze zo gek is van dat kereltje.
Je moet van goeden huize komen om ‘Trishke’ te kunnen bevredigen zei Greetje tegen Gerrit.
Trish had al aan Greetje verteld hoe zalig Danny kon neuken.
Dat zei ze niet gauw over een man.
Er was altijd wat.
Te klein geschapen, te vroeg klaargekomen, te bruut, te zacht, eigenlijk meestal te zacht.
Of gewoon te klungelig of te egoïstisch.
Maar Danny die had het.
En vooral, hij leerde zo gauw bij.
Ze vond het heerlijk hem zo te kneden dat hij precies dat deed wat ze van hem verlangde.
Dat hij meteen wist hoe hij haar moest bevredigen.
Greetje stond op en ging even stiekem kijken.
Ze trok het gordijn waarachter het bed lag waar Trish en Danny zo heftig lagen te rampetampen even opzij.
Ze zag hoe Danny stevig van bil ging met Trish.
Ze zag Trish zo intens genieten.
Hoe ze haar hoofd achterover sloeg en haar lippen bevochtigde.
Met gesloten ogen genoot ze van elke stoot en van elke streling van Danny.
Danny zoende haar nek en beet zacht in haar oorlelletje.
Terwijl hij stevig bleef stoten. Zachtjes haar naam fluisterde.
Greetje werd lichtjes nat in haar broekje toen ze hen zo intens en zo heftig zag vrijen.
Ze nam Gerrit bij de arm en fluisterde, “ik word zo nat van Trish haar gekreun.
Laat ons effe lekker neuken lieve Gerrit”.
Het was de laatste dag vakantie voor Danny.
Het trof hem diep in zijn hart.
Zijn lieve Trish, voor wie hij zoveel voelde. Te moeten verlaten.
Elke dag telde hij de uren af, tot de afwas gedaan was en hij de middag vrij mocht besteden.
Toen kon hij niet snel genoeg bij zijn lekkere lieve Trishke zijn.
Hij kon maar niet genoeg krijgen van haar lekkere lichaam, haar zalige kussen en haar zalige strelende handen.
En het was wederzijds.
Trish stond alle dagen vol ongeduld te wachten tot ze haar lekkere ‘Dannyboy’ in zijn short zag aankomen.
Verlekkerd keek ze naar zijn gespierde bruinverbrande lijf.
Voelde een siddering door haar lichaam als hij haar omhelsde en vurig kuste.
Op bed in de bus lagen ze in elkaar armen.
Danny huilde.
“Ik ga u zo hard missen Trish.
Ik zien u echt geiren meiske.” Zei hij met een snik in zijn stem.
“Denk aan mijn voorstel Danny.” Zei Trish.
“Als je wil bij ons blijven, kom dan voor 5 uur ’s ochtends naar ons toe.
Dan breken we in stilte de boel af en zijn we weg.
Voor zes uur zijn we dan in Frankrijk.
Ik weet dat dit een grote stap is voor je. Weg van je ouders, je familie.
Weg van die mensen die je grootbrachten, je een warme thuis schonken.
Maar het gaat om wat jij wil.
Wil je een saai huis tuin en keukenleventje. Studeren, werken, trouwen met een doordeweeks burgermeisje. En je dan afvragen, “waarom ging ik niet mee?
Of wil je die ene stap zetten, naar vrijheid. Avontuur.
Denk erover na Dannyboy.”
Trish gaf Danny een lekkere lieve zoen.
“Ik zie je vanavond lieve schat… " Zei ze met verlangen in haar stem.

Danny ging terug naar de caravan van zijn ouders.
Vader had de barbecue buitengezet.
Er lagen worstjes te braden.
De buren van de caravan naast hen waren ook uitgenodigd.
Thieu en Liesbeth, een ouder koppel uit Zonhoven.
“Aah." Zeiden ze.
“Da is dus de oudste zoon hé. Da’s den Danny.
U hebben we nie veel gezien hé."  Zei Thieu”.
“Tja.” Zei moeder.
De hele tijd op schok hé.
Wat hij uitspookt Joost mag het weten.
“Waar hebde gij gezeten”? Vroeg ze ineens bits.
“Ach gewoon.” Zei hij. “Op het strand."
“Naar de monokini’s gaan kijken hé Danny." Zei ‘Thieu’ lachend.
“Ge hebt gelijk mijne man, ge leeft maar enen keer.”
En hij gaf Freddy Borremans een por in zijn zij.
“Is toch waar hé Freddy.” Zei hij plagend.
“Da ies ne gezonde brok, hij heeft gelijk dat ie zijn ogen nie in zijn zakke steekt.”
Er werden worsten, ribbetjes en andere fijn gekruide stukken vlees verorberd en de wijn ging vlotjes naar binnen.
De radio speelde de ene Vlaamse hit na de andere.
Sarah was met een vriendinnetje aan het fietsen in het pad tussen de caravans.
En Danny.
Die dacht aan Trish.
Aan wat ze zei.
‘Thieu’ vroeg, “En kome jullie volgend jaar terug?"
“Misschien wel.” Zei moeder.
"Maar Danny zal er niet bij zijn.
Want ik wil dat hij eens zestien is gaat werken tijdens de vakantie.”
Ze keek hem aan met een blik van “nee ge gaat er niet onderuit komen. Ge moet en ge zult leren wat hard werken is, dat het leven meer is dan hele dagen rondhangen en lanterfanten.”
Ze ging verder.
“Ja hij moet een beetje karakter kweken.
Hij maakt het zichzelf graag te gemakkelijk en daar moet ik niet van weten.
Toen ik zo oud was als hij moest ik niet heelder dagen op straat rondhangen.
Werken, dat moest er gedaan worden. En hard als het even kon.
Voor elke frank moest er gewerkt worden.
Dat heeft me hard en sterk gemaakt. En dat moet hij ook leren.
Ik moet geen luiaards en slappelingen onder mijn dak.”

Het was nacht.
Nadat Danny onder het strenge oog van moeder de tafel afruimde en nog mee hielp afdrogen.
En iedereen zijn bed had opgezocht.
Was hij klaarwakker.
De strenge stem van zijn moeder zinderde nog na.
Alsook de woorden van Trish.
Hij wist het zeker.
Hij had genoeg van ma haar gezaag en haar bevelen.
"Waarom zou hij om haar tevreden te stellen voor een baas zijn kloten afdraaien? Om dan alle geld thuis af te moeten geven."
Hij trok de lakens weg en gleed uit bed.
Hij nam zijn jeansbroek en zijn T-shirt.
En nog een T-shirt dat nog op een tafel lag.
En zijn ‘All-Stars’ gympen.
De trend die zomer.
Sloop stil de caravan door.
Hij hoorde vader snurken.
Het enige geluid in die caravan.
Opende zacht de deur.
Liep naar buiten.
Sloot de deur zo zacht hij kon.
En liep stilletjes weg.
Hij voelde het plakkerige van een zwoele veel te warme zomernacht op zijn huid.
Hij had enkel zijn boxershort aan.
Zijn kleren droeg hij onder zijn arm.
Hij had een erectie.
Voor altijd samen met Trish.
Lieve, lieve Trish.
Dat alleen al deed hem zin krijgen.
Dat en het zwoele van de zomernacht.
Enkele jongens zaten buiten.
Ze rookte een joint.
De geur prikkelde zijn neus.
"Hey Trish!" Riepen ze.
"Uw schat is er."
Vliegensvlug werd alles ingepakt.
Trish stormde de bus uit, ze was helemaal naakt. En omhelsde Danny.
“Oh maatje, schat, ik ben zo blij…
Voor altijd SAMEN !!!”
Ze gaf Danny een intens passionele kus.
Ze hielp snel inpakken.
En even later verliet de bus de camping.
Uren later.
De bus had na een lange rit de Franse Opaalkust bereikt.
Danny keek uit het raam. Hij zag de opkomende zon.
Hij hield Trish in zijn armen.
Samen keken ze dromend uit het raam.
Zachtjes streelde hij haar borsten, haar buik.
Trish stuurde zijn handen tot tussen haar benen.
“Streel mijn clitje”, fluisterde ze met een zwoele stem.
Hij liet zijn vinger tussen haar benen glijden.
Over haar clitoris.
Hij hoorde haar zwaarder en sneller ademen.
“Ooooh Dannyboy” kreunde ze.
Ze draaide haar hoofdje en haar lippen raakten de zijne.
Een zalige tongzoen volgde.
Ze zochten het bed weer op.
Om nogmaals lekker te vrijen.
Lekker lang te vrijen.
Maar ineens….
De bus ging aan de kant.
Waarom?
Twee Franse Gendarmes kwamen kordaat de bus ingestapt.
“Cartes des identitès messieurs, demoiselles!” Riepen ze kortaf.
Danny deed vlug zijn short aan, Trish het broekje van haar bikini, en snel daarna haar bovenstukje;
Een gendarme keek Danny aan. Hield zijn zaklamp voor zijn gezicht.
Griste zijn identiteitskaart uit zijn handen.
“Vous, viens ici.” zei hij kortaf terwijl hij Danny bij de haren trok.
“Et vous, en vous aussi.” Brulde hij tegen de rest van de commune.
Ze werden gearresteerd en meegenomen  naar de Gendarmerie van Berck Sur Mer.
een kleine badstad aan de Opaalkust nog voorbij Boulogne zelfs.
Enkele uren later stonden Freddy en Marleen ook in Frankrijk.
Het kot was te klein, dat kan ik u wel zeggen.
Danny kreeg een hele scheldtirade over zich en enkele flinke meppen op het achterhoofd.
Marleen was door het dolle heen.
“Onnozel ventje, waar zat gij met uw gedachten? Zijde nu helemaal op uw kop gevallen? Hé... onnozelaarke!!!"
Terug thuis in ’t Kiel was de straf niet mals.
Moeder stuurde hem naar een streng internaat.
Bij de Paters Jezuïeten.
En in het weekend en in de vakanties moest hij er niet aan denken om een voet buiten te zetten.
Of het was om met vader mee te gaan om bij te klussen.
Of om borden te wassen in het restaurant van zijn nonkel.
En Trish?
Hij zou haar nooit meer terug zien !!!
Of misschien toch wel