Zo heerlijk om thuis te zijn.

 




Iets meer dan een week thuis nu.
Nog veel rusten en af en toe eens wandelen om terug op conditie te komen,
Het strakke ziekenhuisritme heeft plaats geruimd voor een iets rustiger ritme thuis;
Opstaan zo tussen negen en tien, eerste medicatie nemen, kopje koffie en ontbijt. Dan gaat mijn geliefde even om boodschappen en gaat dan met de hondjes wandelen. Ik kijk dan wat TV of tokkel op de PC zo tot twaalf uur om dan samen een hapje te eten.
Nu is ze gaan werken, ik zit hier alleen en schrijf wat. Vanavond als ze thuiskomt nog een kleine wandeling met onze lieve schatjes.

Ik voel me goed, dank u. En dat heeft ook invloed op mijn gemoed en humeur. Ik heb het gevoel dat alles terug goed gaat komen. Alleen nu nog wat aansterken en terug wat aankomen (niet te veel natuurlijk). En het komt allemaal weer goed.
De operatie was zwaar en het herstel moeizaam, omwille van het gevaar van infecties moest ik op doktersbevel langer in het ziekenhuis blijven dan normaal het geval is bij een hartoperatie. Maar die infectie was volgens de dokter dan ook levensbedreigend, en het is dankzij de goede opvolging en waakzaamheid van de dokters dat ik dit zonder enige gevolgen heb kunnen doorspartelen.

Ze hebben mij zo lang moeten missen.
Mijn lieve schat en de hondjes.

Weet je?
We mogen allemaal onze beide handjes kussen omwille van het feit dat we in een land leven dat zo’n goed uitgebouwde gezondheidszorg heeft. Uitstekende ziekenhuizen, goed opgeleide dokters en verpleegkundigen, materiaal en infrastructuur die up to date is en vooral dat de overheid er alles aan doet om de kosten van dit alles voor de patiënt zo laag mogelijk te houden.
Op een avond dat ik in het ziekenhuis lag zag ik een reportage in het programma Vranckx over een ziekenhuis in Congo. Toen ik zag hoe het er daar aan toe ging dan was ik oprecht blij dat ik hier gezondheidsproblemen heb en niet ginder. Want dan was ik er nu misschien niet meer.
Hoed af voor de medische wetenschap die met onderzoek en voortschrijdend inzicht steeds bijblijft en ervoor zorgt dat ziektes en aandoeningen die vijftig jaar terug nog ongeneeslijk waren en waarvan de diagnose niets meer was dan een doodsvonnis, nu perfect te behandelen zijn. Operaties die voordien een lang herstel vereisten kunnen nu zodanig worden uitgevoerd dat de patiënt binnen een week of zelfs nog dezelfde dag naar huis kan.
De mensen in de geneeskundige sector en in de zorg verdienen echt wel alle respect. Elkeen die om eender welke reden een beroep moet doen op hun diensten en vaardigheden kan dat beamen. We leven in een tijd van vergrijzing en onze ongezonde levensstijl zorgt ervoor dat er voor deze mensen werk te over is. Kanker is overal, ik vrees dat zo goed als iedereen wel iemand kent die deze ziekte heeft of er helaas aan overleden is. Ook hart en vaatziekten rukken razendsnel op en nog veel meer het aantal trombozen. Wat hierover de oorzaak is daarover ga ik geen discussie aangaan, zeker niet met bepaalde ‘ontkennende’ mensen. Maar feit is wel dat we ook hier eens mogen kijken naar onze niet altijd zo gezonde manier van leven.7

Alleen al het feit dat ik geconfronteerd ben geweest met een wankele gezondheid en een hart dat niet deed wat het moest doen, maakt dat ik mij ervan bewust ben geworden dat gezondheid echt wel het hoogste goed is.
Ofschoon ik iemand ben die geniet van alles wat lekker is en de stemming erin brengt, neig ik nu toch wat meer naar zelfdiscipline en onthouding. Het leven is te kort en te kostbaar om het te verkwanselen aan een moment van ongezond werelds genot. Ik weet het, het is vloeken in de Bourgondische kerk. Maar het genot van een stuk rood vlees doorgespoeld met een glas bier of wijn is slechts kortstondig genot, maar de gezondheidsproblemen die van het veelvuldig nuttigen van die dingen voortkomen kunnen je je hele leven lang achtervolgen en u zelfs enige gezonde levensjaren kosten.
Toch iets om over na te denken, toch?
Genot en plezier moet je leren vinden in kleine dingen. De zon zien opkomen, een mooie lentedag, vrijen met je lief, de blik van je huisdier (in mijn geval mijn lieve keeshondjes), een toffe film of serie op TV.
En ja een gezonde schotel kan ook lekker zijn hoor. Recepten en inspiratie genoeg te vinden op het internet

Maar goed, terug het gewone leven. Alleen werken zit er voorlopig nog niet in. Eerst nog wat recupereren en op krachten komen.
En nog bedankt voor de vele steunbetuigingen, het deed echt wel goed aan mijn hartje hoor.
Liefs.
Miguel.

Reacties