Onblusbare Passie 4

 Twee maanden later.

Het is hoogzomer.
We bevinden ons in de Ardennen, Jessica en ik.
Al vroeg in de ochtend braken we onze tent af en zetten we onze tocht verder.
We reisden per trein naar Dinant welks het vertrekpunt werd van een lange hiking tocht door de prachtige bossen en ongerepte natuur van onze Ardennen.
Langs de Maas en de Lesse gingen we steeds verder van de drukke asfaltwegen af en liepen over weilanden en bossen, bedwongen bij momenten nijdige hellingen en liepen parallel met de Franse grens naar de vallei van de Semois. De bossen werden dichter en we hadden het gevoel dat we de beschaving almaar verder achter ons lieten liggen.
Twee dagen later bereikten we het dorpje Bohan waar we onze tent konden opzetten op een kleine camping aan de oever van de Semois.
Bij valavond zaten Jessica en ik bij het smeulende kampvuur waarboven we marshmallows roosterden onder het genot van een lokaal biertje welks we rechtstreeks uit de fles dronken.
Jessica leunde achterover en legde haar hoofd tegen mijn borst, ik legde mijn handen op haar ontblote buik. Ze had een flinke knoop in haar T-shirt gelegd om zo wat af te koelen tijdens de wandeling. Onze tent stond in een uithoek van de camping, de andere tenten lagen een stuk verder dan die van ons. Dus hadden we privacy genoeg, alsook weinig last van het feestje dat de jongelui die er kampeerden er hielden.
De zon was al achter de steile heuvels verdwenen en de krekels zongen hun avondlied en de Semois stroomde rustig verder en zette haar weg voort naar Frankrijk waar de spelling van de naam van de stroom heel anders is. Daar is het Semoy. Uiteindelijk zal de rivier daar in de Maas uitmonden. Ik zoen haar zachtjes in haar nek en fluister lieve woordjes in haar oor. Ik hoor haar gelukzalig zuchten, een zachte glimlach siert haar lippen.
Ze haalt een stok met marshmallows uit het vuur en reikt deze naar mijn mond. Ik neem er één en trek hem met mijn tanden van de stok, om hem dan in mijn handen te laten vallen. “Verdomme da’s heet.”
Jessica lacht en neemt er zelf één. Ze bijt erin en spoelt hem door met het bier. Dan kust ze me op de mond. Wat een heerlijke avond is dit toch. 
Als het donker is zoeken we de tent op en daar ontdoen we ons van onze kleren. Jessica ligt op haar slaapzak die op een matras ligt. Ik kruip op haar en begin haar te kussen nadat ik de zaklamp die het geraamte van de tent hangt had uitgedaan. Ik hoor haar zacht kreunen, neuk me smeekt ze terwijl ze haar hoofd achterover slaat.
Even later hoor ik alleen nog maar Jessica’s gekreun, het feestje wat verderop en het stromen van de Semois. We vrijen een uurtje en daarna ritsen we onze slaapzakken dicht en vallen we in slaap.

Weer twee dagen later.
We zetten ons tentje op in een weide vlakbij het dorpje Herbeumont. We hebben een prachtig panoramisch zicht op het dorpje en de omliggende weilanden en bossen.
We besluiten om even in het dorp wat mondvoorraad in te slaan en om daarna op een terrasje te aperitieven. Ik zie het geluk in haar ogen wanneer ze een Rochehaut bestelt. Hetzelfde bier als wat we gisteren dronken, lokaal gebrouwen in het gelijknamige dorpje aan de oevers van de Semois. We genieten van de gemoedelijke sfeer en het heerlijke warme weer.
Jessica haalt de stafkaart uit haar rugzak om verder de route uit te stippelen. En ik begin mij dingen af te vragen.
Waarom heb ik de indruk dat ze een band heeft met de Ardennen en dan vooral met deze streek.
Ze herkent elke boom en plant en weet waar welk dier zich waar verschuilt? Ze maakte mij attent op de roep van een hert welks we effectief zagen lopen nadat ze mij aanmaande om zo stil mogelijk te zijn.
De geharde zakenvrouw die pendelde tussen New-York en Brussel, die in een luxueus appartement woont en houdt van cocktails en volgens de regels geschonken gin-tonic, lijkt zich als een vis in het water te voelen in de diepe donkere wouden van onze Ardennen. Met ingehouden bewondering en verwondering geniet ze van de uitzichten en het prachtige natuurschoon. Bij momenten was ze zelfs tot tranen toe beroerd. Het gaat wel was altijd haar antwoord als ik haar troostte en vroeg of het wel ging.
“Kijk hoe mooi het hier is,” zei ze terwijl ze achter mij stond en haar armen rond mijn buik sloeg.
“Dit is mijn paradijs, hier voel ik intens en diep geluk en een soort spiritualiteit die ik nergens anders ervaar. En ik wil dat jij daar deel van gaat uitmaken.
Ze stippelde de route uit tot bij de gekende abdij van Orval. “Van daaruit nog één dagje en dan zijn we op de plek waar ik het meeste verbondenheid voel, meer dan op welke plaats dan ook.”
“Waar wil je eigenlijk heen?” vroeg ik.
“Zal je wel zien lieverd,” zei ze terwijl ze mijn hand vastnam. Wat die plek voor mij betekent kan ik niet met woorden uitdrukken. Je moet het gewoon zelf voelen en ervaren Tom, echt wel.

De volgende ochtend waren we echt wel vroeg op pad. Het schemerde nog toen we onze tent afbraken en ons materiaal in de rugzak stopte en de ochtendzon kwam van achter de oostelijke heuvels piepen. We liepen in de door nevel gehulde bossen, tot Jessica ineens stil hield.
“Kijk,” zei ze.
Verderop op het pad liep een edelhert, een dier dat hier leeft maar erg schuw is. Je moet echt heel veel geluk hebben om er één te zien.
Het imposante dier draaide zich om en zag ons staan. Dan liep het weg het bos in.
“Hier had ik graag een foto van willen nemen,” zei ik.
“Wat nou, bewaar dat beeld toch gewoon in je hart,” reageerde Jessica. Deze ervaring vergeet je nooit, dat weet ik zeker.”
We stapten verder en het leek alsmaar warmer te worden. Het was vochtig in de bossen van de mist en de warmte maakte dat de vochtigheid algauw tropisch aanvoelde.
We hielden halt om tussendoor een energiereep te eten en wat water te drinken. We zaten in een dicht mastbos, een sparrenbos. De zon priemde door de nevelen heen wat voor een prachtig zicht zorgde. Dan stond Jessica recht en liep ze tussen de bomen van het pad af. Dan trok ze ineens haar T-shirt uit en knoopte ze haar broek los. Naakt stond ze voor zich uit te staren.
“Waarom doe je dit?” vroeg ik.
Jessica draaide zich om en sloeg haar armen rond mijn hals.
“Lieve Tom, hier beleefde ik het meest magische moment uit mijn leven.
Hier verloor ik mijn MAAGDELIJKHEID!
Hier bedreef ik de liefde met de eerste jongen waarvan ik vond dat hij het waard was dat ik hem mijn lichaam, mijn jeugd en mijn kuisheid schonk.
Ik stond naakt voor hem zoals ik nu voor je staat. Alleen, hij was ook naakt.” Terwijl ze dat zei knoopte ze mijn broek los en trok ze mijn T-shirt omhoog. Ik begreep de boodschap en kleedde me uit. Daar stond ik, naakt in een Ardens bos ver van de bewoonde wereld. Jessica sloot mij opnieuw in haar armen en zoende me teder doch met heel veel diepe ingehouden hartstocht.
Ze zette enige stappen achteruit en leunde tegen een boom. “Help me om dit magische moment opnieuw te beleven Tom,” smeekte ze. Trek mijn benen open en neuk me.
Kom zo vaak mogelijk klaar als je maar kan. Samuel, die lieve jongen die hier met mij de liefde bedreef kwam zeker zes keer in me klaar, Hij bleef maar ejaculeren, zo hard geilde hij op mijn lichaam. Fuck, waar zit je toch lieve schat? Ou est tu mon amour?” mijmerde Jessica terwijl ze haar hoofd achterover sloeg.
Je vertrok uit deze streek zonder een spoor achter te laten.
Ik trok haar benen open en schoof mijn pik in haar grotje dat al behoorlijk nat was. Ik nam haar armen en drukte ze tegen de stam van de boom terwijl ik ritmisch in haar heen en weer ging.
Ik hoorde mijn lieve hartendief zachtjes zuchten en kreunen. Ze ging helemaal in extase en eigenlijk was dat zalig om zien hoe ze zo opging in haar goesting en haar herinneringen. Die meid geniet van seks, dat is meer dan duidelijk.
We bedreven meer dan een uur lang de liefde. Ik voelde de zon die beetje bij beetje draaide priemen op mijn rug, afgewisseld door een heel zacht windje. Er was geen ander geluid dan het gekreun van Jessica en het gefluit van wat verre vogels. God wat was dit toch heerlijk. Ik spoot lekker in haar nauwe liefdesgrotje, nog maar eens. “Gij maakt me zo geil schatje,” zei ik.
“Dan ben je op je best lieveling,” was haar antwoord waarna ze me terug begon te kussen en ik weer krachtig in haar heen en weer ging.”

Na een zalige vrijpartij zaten Jessica en ik naakt op een boomstronk en aten we broodjes met ham en dronken we van de flesjes cola die we gisteren in Herbeumont kochten.
“Wat doen we? Trekken we verder?” vroeg ik toen ik mijn afval in het zakje stopte dat we aan onze rugzak vastbonden zodat iedereen goed kan zien dat we ons afval meenemen en niet in de bossen achterlaten.”
Ze keek me smekend aan. “Eerst nog een vluggertje, toe,” zei ze.
Ik stond recht en nam haar arm om haar ook overeind te trekken.
“Sla je armen om die boomstam en buig je voorover,” gebood ik. Ze deed meteen wat ik haar opdroeg en richtte haar blik naar beneden.
Ik drong in haar binnen en neukte haar met harde krachtige stoten. Mijn buik petste tegen haar kont en dat maakte een grappig petsend geluid, welks mij net aanmoedigde om verder te gaan.
Ik greep haar bij de heupen en trok haar dichter zo kon ze mijn pik nog beter voelen. Ik krijg gewoon geen genoeg van Jessica’s heerlijke lichaam. Wat is het toch heerlijk om die vrouw te neuken. Ik voel me geprivilegieerd omdat ze mij uitverkoren heeft om van haar heerlijke lichaam te MOGEN genieten. En dat doe ik dan ook met volle teugen. Na een kwartier kwam ik klaar, ik voelde mijn laatste restje zaad in haar heerlijke liefdesgrotje spuiten waarna ik hem er terug uithaalde.
Ze draaide zich om en keek me met haar indringende blik aan.
“Mon amour,” zei ze met een snik in haar stem. “Mon grand amour, mon ame.
Mon petit papillion,” zei Jessica.
“Zo noemde Samuel mij altijd.
Mijn kleine vlinder.
Fuck, die jongen was zo romantisch.
Te gevoelig voor deze wereld.
Heel anders dan die vaak lompe boerenkinkels hier in deze streek.
Werd er ook om gepest. Ik nam het altijd voor hem op.”
“Dat siert je,” zei ik terwijl ik haar met veel liefde aankeek.”
“Dank je schat,” zei Jessica terwijl ze zich terug aankleedde.
We liepen verder en klommen langs een smal weggetje een steile heuvel op.  Even verderop zagen we een prachtig zicht op een vallei en beneden een klein dorpje.
Chiny.
“Mijn geboortedorp,” zei Jessica terwijl ze vol ontroering haar blik over het landschap en het dorp liet dwalen.
“Jij bent van hier?” vroeg ik.
“Geboren uit een Vlaamse vader en een Ardense moeder,” zei Jessica.
“Papa was een kunstenaar die er in zijn jonge jaren was neergestreken. Hij kon niet aarden in Vlaanderen, hij had rust ruimte en de aanwezigheid van de natuur nodig. Ik ken geen grotere natuurmens dan papa.
Reeds als klein meisje nam hij me mee op lange wandelingen door de prachtige bossen. Hij leerde me alles over de bomen, planten en het onderscheiden van giftige en eetbare paddenstoelen. Hij leerde me sporen zoeken en vogelgeluiden herkennen.
Maar hij leerde me vooral om respect te hebben voor de natuur en om dieren in hun waarde te laten. Papa was vegetariër en werd later ook veganist. Hij verafschuwde de cultus rond het jagen die hier heerste en nog meer de rijke Vlamingen en Fransen die hier kwamen jagen omdat de wetten op de jacht hier zoveel soepeler waren.
Mama was dan weer veel praktischer. Ze zette me regelmatig aan het werk in het huishouden en leerde mij hoe je een budget moest beheren, prijzen vergelijken en waardebonnen bijhouden. Ze had in haar jeugd heel veel armoede gekend en ergerde zich rot aan het feit dat Papa zo nonchalant was als het op het vergaren van inkomsten was. Papa was heel selectief in zijn opdrachten en wilde niet te commercieel worden. Mama wilde vooral dat er geld in het laadje kwam en we het einde van de maand haalde. Net omdat ze zoveel had meegemaakt. Daarom ging ze werken in een kleine superette in het dorp.
Maar ik heb een gelukkige jeugd gehad hier, echt wel.