Zeg jij het, of ik?

Het was negen uur 's avonds.
De Range Rover van Kurt Smets reed over de fijne kiezelsteentjes van de oprit van de door hemzelf eigenhandig opgeknapte hoeve gelegen langs een rustige plattelandsweg.
Een kleine woning met wat stallen, een schuur en een garage.
Meer was het niet.
Nu ja, er was wel een grote tuin achter het woonhuis.
Met een eigen zwembad.
Kurt stapte uit en liep naar binnen waar zijn echtgenote Sophie Watteeuw in de keuken bezig was. Ze staakte haar bezigheden en liep naar Kurt toe. Hij omhelsde haar en gaf haar een zoen op de mond.
"Je bent laat," zei ze.
"Waar heb je uitgehangen?"
"Aan het werk, daarna naar de boekhouder.
En dan nog in Taverne 't Marktplein een afspraak met David Baldewijns van Bewust Beleggen.
Ja dat laatste liep wat uit ja.
"Kan het me zo voorstellen," zei Sophie sarcastisch.
"Je hebt toch niet gedronken voor je hierheen reed?"
"Bwa, één Brugse Zot, Daarna hield ik het op Cola.
By the way, wat eten we?"
Salade met Quinoia, aubergines en kipfilet," was het antwoord.
Kurt zuchtte diep, kon zijn ergernis niet wegsteken.
"Zijt ge daar weer met uw konijnefret?" vroeg hij.
"Ge hebt al drie keer buitenshuis gegeten afgelopen week," reageerde Sophie.
"Beetje gezonder mag wel...
En wat minder drinken ook," voegde ze eraan toe toen ze zag dat Kurt de whiskyfles uit de drankenkast haalde en een met ijsblokjes gevuld glas vulde met zijn favoriete whisky.
Dan ging Kurt zijn gsm af.
Hij dronk zijn whisky leeg en keilde de ijsblokjes in de gootsteen.
Dan opende hij de schuifdeur en liep hij het terras op zonder iets te zeggen.
Bij het zwembad nam hij de telefoon op.
"Hallo?
Godverdomse trut! Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ge moet stoppen met mij heelder dagen te bellen?"
"Heb je het haar al verteld?" Vroeg een vrouwenstem aan de andere kant van de lijn?"
"Heb je geen oren of wat?" Zei Kurt.
"Hou op met mij de hele tijd te bellen!"
"Ik vraag het u een allerlaatste maal Kurt Smets.
Zeg jij het of ik?"
Kurt haakte in.
"Fucking bitch!" Foeterde hij terwijl hij terug naar binnen liep.
"Waarom neem jij je telefoon buiten op?" Vroeg Sophie.
"Slechte verbinding," antwoordde Kurt bits.
"Maak dat de kat wijs Kurt Smets," zei Sophie.
"Jij doet echt wel raar de laatste tijd?
HEB JE EEN ANDER?"
Kurt verliet de keuken en liep naar boven waar hij zijn kleren uittrok en in de wasmand gooide.
Hij stapte in de douche en terwijl het lauwe water over zijn lichaam stroomde zuchtte hij diep.
Naast de zorgen die hij op professioneel gebied had waren er een paar dingen op persoonlijk vlak die hem kopbrekers bezorgden.
Vooreerst was de moord op zijn broer Gunther.
Zoals u in mijn vorige verhaal 'Gerechtigheid Voor Ronny' kon lezen werd Gunther Smets omgebracht door de bende rond Arnaud Valkeneers omdat hij gewichtige informatie over de praktijken van die bende aan de grote klok hing.

De aandachtige lezer zal zich nog herinneren dat het niet goed boterde tussen de beide broers.
Gunther Smets was de naïeve idealist, de wereldverbeteraar.
Met een niet te stoppen geloof in het linkse ideeëngoed.
Welks vloekte met de visie van zijn broer Kurt die als zelfstandig ondernemer veel rationeler naar de wereld keek.
En tevens een echte materialist is, gehecht aan status en aanzien.
Vijftien jaar geleden begon hij een eigen zaak.
Kocht een kleine ietwat afgeleefde garage.
Van het soort dat we kennen uit middelmatige komische reeksen zoals FC De Kampioenen.
Ouwbollige infrastructuur in een vervallen pand.
Dat pand knapte hij op en transformeerde hij in een modern bedrijf waarin hij met een jong en ambitieus team timmerde aan de weg naar het succes.
Hij specialiseerde zich in terreinwagens en SUV's en nog geen twee jaar later nam een vertegenwoordiger van Land-Rover contact met hem op met de vraag of hij geen filiaalhouder wilde worden.
Waar Kurt Smets graag op in ging.
Dit vroeg natuurlijk om een heuse uitbreiding, maar hij stuitte wat dat betrof op flink wat tegenstand van het stadsbestuur en de Vlaamse Overheid.
Welks zijn ideeën over de in zijn ogen 'bemoeizuchtige overheid' alleen maar versterkten.
Ideeën die botsten met die van zijn 'linkse' broer.
Naast zijn eigen broer waren ook twee van zijn automechaniekers betrokken bij deze zaak.
Eén van hen werd gruwelijk om het leven gebracht, de andere verraadde zijn eigen vriend en collega aan de bende van Arnaud Valkeneers en werd dusdanig als medeplichtig beschouwd.
Dit verplichtte Kurt om op zoek te gaan naar twee nieuwe werkkrachten voor zijn garage. Want er was veel werk.
En de klanten waren niet van de minste.
Ook Hoofdinspecteur Alain Donck was hier een vaste klant.
Een moeilijke klant ook.
De eerste sollicitant die zich aanbood was een gemotiveerde jonge kerel die al eerder bij een grote garage had gewerkt en zich meteen 'smeet'.
Maar de tweede die hij aannam, dat was een heel ander verhaal.
Ongeïnteresseerd, ongemotiveerd, liep er de kantjes van af.
Vooral dan NA zijn proefperiode van veertien dagen.
"Het ergste is dat ge zo'n gasten niet zomaar kunt buiten smijten.
Want dan gaan die andere moeials, de vakbonden zich moeien.
Godverdomme, in dit land wordt ge gestraft als ge ambitieus zijt en wilt werken en beloond als ge er de kantjes van af loopt.
En dan zijn ze verwonderd dat niemand nog in dit land wil investeren."
Theo De Muyter zijn oudste verkoper hoorde het aan.
"Zal ik eens met die jongen praten?" Vroeg hij.
"Misschien zit er hem iets dwars of zo.
Problemen thuis, of liefdesverdriet."
"Doe maar," zei Kurt die Theo op dat vlak vertrouwde.
Theo De Muyter was een vat vol levenswijsheid.
Had in het leven al veel watertjes doorzwommen.
Vaarde als boordmecanicien op de lange omvaart en zag zo de halve wereld.
Daarna ging hij aan de slag bij een grote multinational en werkte hij zich op tot 'Sales-Manager'.
Theo's grootste kwaliteit is dat hij met iedereen overweg kon.
Van zwerver tot kroonprins bij wijze van spreken.
Hij had een groot overredingstalent en een enorme mensenkennis.
Een verkoper in hart en nieren.
Maar hij zou nooit iets aansmeren wat boven een klant zijn budget ging.
Theo walgde van die moderne verkooppraktijken en de druk die van hogerhand op verkopers werd opgelegd om zoveel mogelijk te verkopen aan om het even wie.
Zonder zich af te vragen of de persoon aan wie men verkoopt het kan betalen of niet.
"Dit soort praktijken zijn niet alleen schadelijk voor de klanten, maar ook voor het bedrijf." Vond hij.
"Als je dingen verkoopt zonder zich af te vragen of iemand het kan betalen of niet, dan moet je ook niet zeuren dat je last hebt van wanbetalers." Zo vond hij.
Kurt zag hoe Theo naar de jongen in kwestie afstapte en hij hem apart nam.
Daarna liep hij terug naar zijn bureau en deed zijn jas aan.
Om dan naar zijn afspraak met de boekhouder te gaan.
Wat hij daar te horen kreeg stemde hem niet vrolijk.
Ondanks het feit dat de zaken goed gingen en er veel werd verkocht en het op vlak van herstellingen ook heel goed draaide.
Was er toch sprake van dalende winst en zware verliesposten.
Dit baarde hem zorgen.
Maar dit zou voor Kurt Smets algauw...
HET MINSTE VAN ZIJN ZORGEN WORDEN!

Enkele maanden eerder.
Het Autosalon.
Het was de eerste dag.
De dag die traditioneel voorbehouden was voor vakmensen en professionelen, zoals dat heet.
Kurt Smets was elk jaar opnieuw aanwezig op deze dag.
Samen met zijn twee verkopers Theo De Muyter en Filip Vrancken.
Ze werden ontvangen op de stand van Land-Rover door een ravissante hostess.
Kurt bekeek haar met een begerige blik.
Ze had lang donker haar, diepbruine reeënogen en een heerlijk strak figuurtje.
Ze droeg een grijs uniform met rode zomen en liep op hoge hakken.
Marlies Jonckers heette ze.
Haar naam stond op een blinkend zilverkleurig naamkaartje dat ter hoogte van de borststreek was opgespeld.
Kurt toonde zijn uitnodiging.
"Willen de heren mij volgen?" Vroeg ze terwijl ze haar hagelwitte tanden blootlachte.
Terwijl Kurt achter haar aanliep keek hij de hele tijd naar haar heerlijk wiegende kontje.
Hij kreeg een erectie.
Kurt Smets is een liefhebber van vrouwelijk schoon.
En ja, hij heeft Sophie al meermaals bedrogen.
Vooral dan wanneer hij in het buitenland was.
Regelmatig ging hij naar Engeland om er workshops te volgen over verkooptechnieken.
Hij had ook al meermaals de Land-Rover fabrieken bezocht.
Voor Kurt waren dergelijke snoepreisjes de ultieme gelegenheid om eens 'op jacht' te gaan.
Geen reis verliep zonder het verleiden van een knappe vrouw met wie hij dan het bed deelde.
Kurt mocht gezien worden, da's een feit.
Groot, donkerharig, atletisch figuur, diepdonkere ogen.
Strak in het dure maatpak.
Rolex horloge rond zijn arm.
Hij had al snel begrepen dat vrouwen vielen op mannen met status en smaak.
Marlies leidde de heren rond op de stand en gaf al wat uitleg.
Tot de directeur van Land-Rover Belgium het overnam en de heren begroette met een warme handdruk.
Toch hield Kurt tijdens het gesprek Marlies goed in de gaten.
En ze zag het.
Knipoogde even naar hem voor ze de volgende genodigden begroette.
Na een uitleg van een uur verlieten de heren de stand van Land-Rover.
Niet voor Kurt nog even knikte naar Marlies.
"Nog een prettige dag," zei hij terwijl hij haar nog eens goed bekeek.
Hij kleedde haar net niet uit met zijn ogen.
"Voor u ook Meneer Smets," zei Marlies.
Ook zei bekeek Kurt van top tot teen.
Haar blik bleef hangen bij zijn kruis, of ze niet door had dat Kurt al de hele tijd een erectie had en haar met zijn ogen liep uit te kleden.
"Bon heren," zei Theo.
"Ik heb gereserveerd in een heel goed restaurant in het centrum van Brussel.
Een prachtige zaak, één ster.
Excellente keuken.
En de 'patron' aan het fornuis' is een heel goeie maat van me.
Ik weet Kurt dat ge dat niet wilde, dat ge zelf liever trakteerde.
Maar ik wil dat jullie dit adresje echt leren kennen."
Theo is een echte levensgenieter.
Hij houdt van lekker eten, goede wijn.
En van en heerlijke sigaar achteraf.
Savoir vivre zoals hij zelf zegt.
Het goede leven.
Na een excuise maaltijd zaten Theo, Kurt en Filip in het rokersgedeelte van een standingvolle whisky-bar te genieten van een heerlijke Single Malt whisky.
"Toch ver gekomen dat ge in een glazen kot moet gaan zitten als ge bij uw whisky een goeie sigaar wilt roken," merkte Theo geërgerd op.
En als ge bediend wilt worden moet ge naar de bar gaan, want het personeel mag niemand bedienen in het rokers gedeelte.
God wat haat ik al die bemoeienis, die betutteling.
Leven onder het juk van de Nanny State noem ik het."
De glazen waren zo goed als leeg en Theo wilde naar de bar lopen om een nieuwe bestelling te plaatsen.
"Excuses moi, on a fermer...  We gaan sluiten," zei de kelner terwijl hij naar zijn horloge keek.
"Nu al?" Vroeg Theo.
"Kunnen niet anders," zei de kelner.
Willen we later openblijven moeten we een vergunning aanvragen, en dat kost ons teveel."
"Bel dan maar een taxi," zei Theo korzelig.
"Ziet dat eens aan," zei Theo toen hij samen met Kurt en Filip buiten op de taxi stond te wachten.
"Amper twee uur 's nachts en de boel is hier al toe.
Er is bijna geen mens op straat.
Dat was vroeger wel anders.
Toen kon je hier over de koppen lopen.
En had je hier nachtclubs, discotheken, stripteasebars en andere uitgaansgelegenheden bij de vleet.
En pas op, deftige etablissementen hé.
Niet zoals nu van die vulgaire stinkholen waar ze van die 'boenkeboenke' muziek draaien en ze drugs slikken als snoepgoed.
Maar prachtige danszalen met een live orkest.
En iedereen in 'pitaleir'.
En de vrouwen met prachtige cocktailjurken.
Dat waren tenminste tijden.
God wat is dat toch allemaal naartoe?" vroeg hij zich nostalgisch af.
Ook voor Kurt was de avond te vroeg voorbij naar zijn goesting.

Eens aangekomen in het hotel besloot Theo om zijn bed op te zoeken en ook Filip trok zich op zijn kamer terug.
Kurt daarentegen had nog zin in een afzakkertje.
De bar van het hotel was nog open.
Meer nog.
Er zat nog heel wat volk.
Kurt liep naar de bar en zette zich op een kruk.
Bestelde een 'Glenfiddich' zonder ijs.
Keek om zich heen, zijn kennersoog bespeurde al meteen een paar knappe vrouwen.
Maar van sommige onder hen wist hij dat het 'prostituees' waren op zoek naar potentiële klanten.
Maar dat interesseerde Kurt niet.
Ineens voelde hij dat iemand hem porde.
"Hallo, dag Kurt," zei een bevallige vrouwenstem.
Kurt draaide zich om.
Daar stond ze.
Marlies Jonckers.
In een prachtige avondjurk met split.
Diadeem in het haar.
Prachtige gouden armband rond haar rechter pols.
Gouden kettinkje rond de linker enkel.
Kurt kreeg weer een erectie.
"Is deze kruk nog vrij?" Vroeg Marlies wijzende naar de kruk rechts van hem.
"Ja," zei Kurt.
"De man die er zat had zonet afgerekend.
Drink je iets van mij?" Voegde Kurt eraan toe.
Marlies glimlachte.
"Doe mij ook maar een whisky," zei ze terwijl ze met het topje van haar tong haar bovenlip aflikte.
Kurt wenkte de barman en bestelde nog een whisky.
Daarna proostte hij met de bevallige Marlies.
Raakte aan de praat.
Hij vroeg haar uit over haar werk als hostess.
Zij over zijn zaak, de verkoop en dat soort dingen.
"Ben je gehuwd?" Vroeg Marlies ineens;
"Ja," zei Kurt.
"En. Is de passie er nog?" Was de tweede vraag.
"Hoe moet ik het zeggen?" Antwoordde Kurt.
"Sleet hé.
Beide een drukke job, mijn echtgenote is logopediste.
En dan zijn er nog de 'kids'.
Als we het twee a drie keer in de maand doen is het veel."
"Veel te weinig zeker?" Vroeg Marlies.
"Eigenlijk wel ja," zei Kurt.
"Heb je een minnares?" Vroeg Marlies met een licht kirretje in haar stem.
"Nee, niet echt.
Wel af en toe een 'one-night-stand'."
"Dat is toch niet hetzelfde als een minnares.
Met wie je al eens kan experimenteren.
Toch?"
Kurt knikte.
Er weerklonk een romantisch liedje.
Marlies wreef over Kurts been.
"Dansen?" Vroeg ze terwijl ze hem in de ogen keek.
Kurt zei niets en stond recht, nam Marlies haar hand vast.
Even later stonden ze op het kleine dansvloertje te slowen.
"Ge hebt goesting hé.," zei Marlies.
Ze kronkelde met haar heupen.
"Voel je het?" Vroeg Kurt.
"Hmmmmmmmmmm," kirde Marlies met een sensuele stem.
"Gij hebt precies een ferm pak."
Dan sloeg ze haar armen nog meer over zijn hals en begon ze hem te kussen.
Kurts handen gleden over haar kont.
Hij voelde de contouren van haar slip.
Marlies bewoog hitsig haar bekken.
Ze werd nat in haar broekje.
"Ik wil dat je me neukt," Fluisterde ze in zijn oor.

Even later opende Kurt de deur van zijn kamer.
Marlies betrad de kamer met een elegante tred.
Vlak voor het bed ritste ze haar avondjurk los en liet deze zakken.
Onder haar jurk droeg ze zwarte lingerie van fijne kant.
Kurt stond achter haar en sloeg zijn armen rond haar middel.
Streelde haar zijdezachte buik.
Marlies liet haar slipje zakken en nam dan Kurts handen vast.
Met zachte dwang duwde hij zijn rechterhand tussen haar benen.
Meteen begon hij haar te vingeren.
Voelde hoe haar lichaam schokte.
Ze draaide haar hoofd, zocht zijn lippen.
Kuste hem.
Kurt schuurde zijn stijve penis over haar bilnaad, terwijl hij haar BH losmaakte met zijn linkerhand.
Marlies gooide haar BH op de linker hoofdkussen van het bed.
Draaide haar lichaam om en  kuste Kurt.
Haar tong raakte de zijne met lange stevige halen terwijl haar vingers naar zijn gulp tastten.
Met een stevige ruk trok ze zijn broek naar beneden.
Ze zakte door haar knieën en begon Kurt meteen te pijpen.
Kurt trok zijn jas en hemd uit terwijl hij klaarkwam.
Marlies slikte zijn sperma door en likte speels zijn eikel.
Hij had niet lang nodig om opnieuw tot een erectie te komen.
Marlies nam zijn penis tussen haar borsten.
Haar heerlijke stevige borsten.
Terwijl ze met haar handen zijn rug streelde.
En hem vol verwachting aankeek.
"Neuk me," smeekte ze.
Even later lagen Kurt en Marlies op bed.
Hij gaf de jonge hostess een stevige beurt.
Marlies kreunde als een bezetene.
"Meer! Meer! MEER!!!" Smeekte ze.
Hij kuste haar terwijl hij bleef stoten.
Kon maar geen genoeg krijgen van haar ravissante lichaam, haar volle rode lippen, haar heerlijke stevige borsten en haar nauwe spannende kutje.
Waarin hij nu al voor de tweede keer klaarkwam.
Het werd bijna licht.
Marlies en Kurt genoten nog even na van een passionele nacht.
"Je bent een goeie minnaar Kurt," zei Marlies.
"Jij bent een heerlijke vrouw," reageerde Kurt.
"Wil je meer?" Vroeg Marlies.
"Hoe bedoel je?"
"Wat denk je?
Regelmatig afspreken.
Voor een stevige pot seks.
Heb ook mijn behoeftes hoor als jonge vrouw.
Je bent helemaal mijn type.
Je hebt standing, klasse, stijl.
En in bed ben je een echte tijger.
Ik doe het niet voor het geld of voor de cadeautjes.
Ik wil gewoon lekkere seks?
Zonder meer.
Geen relatie, geen klef gedoe.
Daarom doe ik het met gehuwde mannen, snap je.
"Denk het wel," antwoordde Kurt.
"Ach waarom niet?" Dacht hij.
Marlies is een knappe jonge vrouw.
Met een eigen leven.
En een drukke baan, net als hijzelf.
Hoe graag hij Sophie ook zag.
De sleur begon in hun huwelijk te komen.
En er waren strubbelingen.
En kleine ergernissen die steeds vaker tot ruzie leidden.
Marlies keek Kurt aan.
"Mag ik je minnaresje zijn?" Vroeg ze met smekende ogen.
"Ja." Zei Kurt...
"Gij moogt mijn minnaresje zijn!"