De Wraakgilde 7

In de verhoorruimte zat Daphne Tytgat aan haar nagels te pulken.
Ze had prachtig lang haar, donkere ogen, volle donkerrode lippen en volle ronden borsten die fel vooruit staken in het rode topje dat ze droeg. Ze kruiste haar lange welgevormde best wel gespierde benen en keek stug voor zich uit.
Alain kwam binnen en zette zich achter het bureau.
Bekeek Daphne vol minachting.
"Wel wel wel... " Zei hij.
"Zie dat daar eens zitten!
Ik hoop dat je genoten hebt van je neukfeestje met Patrick Meyers.
Want het zal nog een hele poos duren eer je nog eens een stijve tussen je benen zal voelen Daphne Tytgat."
Alain keek haar recht in de ogen.
"Je bent er echt wel niet vies van hé.
Meer nog.
Als er een camera staat te draaien zoals vanmorgen.
Dan is de kick vast nog ietsje groter.
Je staat in het pornomilieu immers al lang gekend als 'Wulpse Daphne'.
Porno actrice, escorte en sinds kort ook danseres op de hardcore feestjes van Patrick Meyers."
"Mijn verhouding met Patrick Meyers is louter professioneel." Zei Daphne bits.
"Ooooh, is dat echt?" Vroeg Alain met gespeelde verwondering.
"En die liquidaties dan? Van Rudy, Lorenzo en de echtgenote van Michel Pallemans...
Die jij de kop hebt zot gemaakt en hem zover hebt gekregen dat hij akkoord ging met het in brand stichten van zijn eigen woning waarbij zijn echtgenote om het leven kwam... Terwijl hij allang in de tuin zat!!"
Wat jammer van die vieze druilerige motregen toch hé gisterenavond.
Die verraadde dat hij al langer dan een kwartier in de tuin lag.
Want met motregen ben je gewoon niet doorweekt in amper een kwartiertje tijd, die zat daar al veel langer te wachten tot jij de boel kwam opfikken met de Molotov-cocktails van je neukvriendje Patrick Meyers!
Wat een grap. Dacht je nu echt dat je met een stel uilen te doen hebt Daphne?
En dan je relatie met wijlen Kevin Bosteels.
Nu ja... Relatie.
Welke relatie.
Waarom deed je dat?
Waarom maakte jij die jongen de kop zot om hem zover te krijgen dat hij uiteindelijk toegaf aan zijn wraakgevoelens en zowel Benny als Dimitri letterlijk de hersens insloeg.
Want dat vond ik toch wel vreemd.
Dat Benny en Dimitri de kop werden ingeslagen, terwijl de anderen bestookt werden met molotovcocktails."
"Inspecteur." Zei Daphne.
"Patrick heeft met die moorden op Lorenzo en Martine niks te maken.
Meer nog.
Hij wist zelfs niet dat ik stiekem brandbare producten uit zijn jerrycans overgoot in plastieken flessen.
Om dan thuis die molotovcocktails te maken.
En dat Kevin dood is, dat verrast me totaal inspecteur." Zei Daphne wiens handen ineens begonnen te trillen.
"Echt waar.
Wijlen Kevin Bosteels dat is toch wat je zei nietwaar?"
Daphne's adem stokte.
Een traan liep over haar wang.
"Krijgen we dat weer?" Vroeg Alain cynisch.
"Krokodillentranen."

Ineens vloog Daphne uit.
"Fuck off gast!! Echt!!
FUCK OFF!!!!"
Ze spuwde Alain vol in het gezicht.
"Fucking klootzak!"
"Hola rustig meiske, of ge moogt direct gaan afkoelen in de cel." Zei hij terwijl hij dreigend ging rechtstaan.
Daphne brak.
Ze gooide haar handen voor haar gezicht en legde haar hoofd op het bureau.
Barstte in diepe snikken uit.
Dan rechtte ze haar hoofd, haar lip beefde.
Ze trilde over haar hele lichaam.
"Ik hield van Kevin." Zei ze.
"Met hart en ziel.
Het was voor hem dat ik die psychopaat van een Michel Pallemans de kop zot maakte!
Het was voor hem dat ik met die ouwe vent naar bed ging!
Het was voor hem dat ik hem pluimde!
Dat ik hem zover kreeg dat hij peperdure verzekeringen afsloot.
Martine...
Mijn pleegmoeder.
Mijn moederke.
Ze haalde haar handtas boven en begon erin te rommelen, haalde dan haar gsm tevoorschijn.
"Hier lees." Zei ze.
Alain las.
"Hey lekker ding. Martine is bij haar moeder in Nieuwpoort, nu kunnen we onze plannen uitwerken. Bel je later nog. Je Tijger."
Alain bekeek het bericht. "Die gast is godverdomme nog een grotere psychopaat dan ik dacht!" dacht hij bij zichzelf.
"Dat schreef hij eergisteren.
Daarom sloeg ik toe.
De bedoeling was dat Michel de premie zou opstrijken van de verzekering van zijn huis.
Daarmee zouden we dan naar Marbella gaan.
Waar hij een appartement had gekocht.
Op mijn naam.
Zonder dat zijn Martine het wist.
Den onnozelaar.
Dat is dus wel mijn appartement hé.
Ik had hem waar ik hem hebben wilde.
Ik heb hem zover gekregen dat hij een appartement kocht voor mij, waar hij dan dacht met mij een nieuw leven te kunnen beginnen.
Maar héy... No way hé kameraad.
NO WAY!!!
Ge ziet dat van hier dat ik ook maar iets zou beginnen met die sadistische machtswellusteling.
Zijn geld, daar was het mij om te doen.
Zijn zwart geld!
Dat hij verdient met zijn klussen in het zwart, zijn bijlessen aan kinderen van rijkelui, en zijn 'accountancy opdrachten' van zelfstandigen die zo weinig mogelijk willen afdragen aan de belastingen.
Om die vent zijn leven inspecteur, geef ik geen reet!
Au contraire.
Een klein beetje gif in zijn koffie.
Waarvan zijn hart dan zou gaan stilstaan.
Iedereen zou gedacht hebben dat het een hartstilstand was.
En alles was van mij.
Het geld van de brandverzekering, het appartement.
Allemaal bovenop de centen die hij op mijn bankrekening liet zetten, na al die verhaaltjes die ik over mezelf opdiste.
Om poen van hem los te krijgen.
Dan zou ik Kevin laten overkomen.
Hij hoefde zelfs de vliegtuigtickets niet te betalen. Dat deed ik met veel plezier voor mijn liefste schatje!
Godverdomme....
We hadden zo gelukkig kunnen zijn.
"We hadden eindelijk, eindelijk! Gelukkig kunnen zijn!!!
Voorgoed verlost van al die smeerlappen die onze levens hebben verziekt!"

Daphne huilde.
Met lange diepe halen.
Alain zuchtte diep en schudde het hoofd.
Dan begon Daphne te vertellen.
"Ik heb een rotjeugd gehad inspecteur.
Mijne pa is gestorven toen ik pas twee dagen oud was.
Kanker.
Hij heeft mij nog weten geboren worden.
Heeft mij nog in zijn armen gehouden.
Dan brachten ze hem terug naar zijn kamer in het ziekenhuis.
Waar hij in coma is gegaan.
Twee dagen later was ie dood.
Mijn ma hertrouwde.
Met een cafébaas.
Van Café 't Hoekske, ik denk wel dat ge dat kent.
Uw collega's zijn vaak genoeg binnen gevallen in die marginalenkeet.
Waar drugs en wapens te verkrijgen waren en waar ge voor een prikje naar boven kon gaan met een 'jong ding'.
Hij dwong mijn ma om zich te prostitueren.
Om met klanten naar boven te gaan.
Zelfs zijn bloedeigen dochters moesten dat doen.
Ze moest ook strippen en naakt op de biljarttafel gaan liggen.
Waarna heel het café haar gebruikte.
Ik moest toekijken hoe al die vieze venten hun broek lieten zakken en op mijn eigen moeder kropen.
Ik hoor het mijn stiefvader nog zeggen.
"Kijkt maar goed, zodat ge weet hoe dat ge dat moet doen als ge oud genoeg zijt."
Op een dag, ik was amper twaalf.
Ik was me aan het wassen, aan de wastafel in die koude vuile badkamer.
Hij kwam de badkamer binnen.
Begon me te betasten.
"Ge begint al schoon tetjes te krijgen hé." Zei hij.
"En haar op uw pruimke.
Weet ge wat? Komt gij maar nekeer mee."
Hij pakte mijn hand en trok me met geweld mee naar de slaapkamer.
Daar knoopte hij zijn broek los, ik moest hem oraal bevredigen.
Ik weigerde natuurlijk. Zijne piet stonk en was gewoon keivuil. Natuurlijk kreeg ik kletsen.
Hij sloeg me tot ik bloedde uit mijn neus. Ja dan had ik niet veel keus meer hé. Ik moet verdomme nog altijd kokhalzen als ik eraan terug denk.
Daarna smeet hij mij op bed, trok mijn benen open en verkrachtte hij me.
"Ge zijt er klaar voor." Zei hij."

Het werd Daphne even te machtig.
Alain legde zijn hand op de hare en keek haar aan.
Hij zag haar ineens met heel andere ogen
Hoorde hoe hij vertelde hoe ze gedwongen werd om met klanten naar boven te gaan.
Tot ze het vertelde aan de juffrouw op school die de politie verwittigden.
Daphne werd onder toezicht van een jeugdrechter geplaatst, moest naar een instelling.
Van daaruit naar een pleeggezin.
"Ik kwam terecht bij Michel Pallemans en Martine Schryens." Zei ze.
"Martine was een lieve.
Ze had een hart voor kinderen.
Ik was de oudste van de vijf pleegkinderen, die zagen mij een beetje als hun grote zus.
Dat was wel fijn ja.
Ze gaf mij en de andere pleegkinderen datgene wat ik niet kende.
Een warm nest.
Liefde.
Geborgenheid.
Alle dagen warm eten op tafel.
Michel was amper thuis.
Overdag gaf hij les in 't MPI of in het Atheneum.
's Avonds was hij weg.
Naar vergaderingen, bijles gaan geven of den ene of den andere zijn boekhouding gaan doen.
Maar in die tijd vooral naar de villa die ze toen net hadden gekocht.
En die hij eigenhandig restaureerde.
Met hulp van jongens van het MPI.
Ik was veertien.
Af en toe ging ik met hem mee.
Weet je, het fascineerde me wel.
Hoe ze van een bouwvallig pand langzaam maar zeker een bewoonbaar huis maakte.
Ik mocht zelfs meehelpen.
Mortel maken, muren metselen.
Ik vond dat best plezant.
Ik wilde ook wel iets in die richting gaan doen, maar Michel vond dat niks voor meisjes.
Hij duwde me liever in de richting van haartooi en schoonheidszorgen, de conservatieve kloot.
Ik maakte er kennis met de jongens.
Rudy, Benny en Lorenzo.
Vooral Lorenzo viel me op.
Groot, blond krulhaar, blauwe ogen.
Ik had het wel voor hem ja.
'k Voelde vlinders in mijn buik.
Op een dag, Lorenzo was alleen, wat aan het opruimen.
Terwijl Michel met de andere jongens achter materiaal ging.
Het was een bloedhete dag, ik droeg alleen een t-shirt en een korte broek.
Lorenzo in zijn ontbloot bovenlijf, zijn borst nat van het zweet.
We zaten in de tuin, nu ja tuin.
Toen was het nog een echte wildernis.
We lagen achter de berg grind en steenpuin die elke dag weer groter en groter werd.
Daar... kreeg ik mijn eerste kus.
Een jongen die me teder aanraakte.
Uit liefde.
Dat was gewoon nieuw voor mij inspecteur.
Een jongen slechts twee jaar ouder.
Met van die hemelse blauwe ogen.
Wat een verschil met die vettige venten in dat café die stonken naar de pest.
Dit was zo anders.
Met een gast van mijn leeftijd, mijn generatie.
Dat was gelijk in de film, allez weet ge wel.
Hij kuste me. streelde me.
Hij was lief, zacht, teder.
Ik werd dingen gewaar die ik nooit eerder voelde.
Toen hij me streelde.
Toen hij me zoende in mijn hals.
Toen hij onder mijn t-shirt ging en mijn BH liet zakken.
Toen we daar lagen tussen dat steengruis.
Nestelde ik me in zijn schoot, mijn hoofd tegen zijn ontblote borstkas.
Ik zoende zijn buik, knoopte zijn broek open.
Haalde zijn lul eruit en begon ermee te spelen.
Stopte hem in mijn mond, begon hem te pijpen.
Ik vond het spannend.
Mijn hart ging tekeer terwijl hij mijn t-shirt uittrok.
Maar toen hoorde ik de auto van Michel. Hield op en trok snel terug  mijn t-shirt aan.

Maar ik wilde meer.
Ik was zot van Lorenzo ja.
Stekezot.
Dus ging ik de volgende dag terug.
Michel was er niet.
De andere twee jongens wel.
Ineens sloten ze mij in.
"Is dat waar?" Vroeg Rudy terwijl hij met zijn hand tussen mijn benen zat.
"Dat gij een 'gemakkelijke' zijt."
Ze begonnen mij te betasten.
Rukten de kleren van mijn lijf.
Ze haalden hun pikken uit hun broek.
"Kom sletje, pijp mijn maten es nekeer." Zei Lorenzo.
Gelijk dat ge mij gisteren pijpte."
Ze hebben mij vernederd.
Ze hebben mij verkracht.
Ze dreigden ermee aan Michel te zeggen da 'k een slet was.
En da 'k het met iedereen deed.
Ik was bang.
Bang om terug naar de instelling te moeten.
Ik voelde me zo goed bij Michel en Martine.
Ik wilde hen niet teleurstellen.
Op een dag heb ik Martine in vertrouwen genomen.
Die confronteerde haar man met hetgeen 'zijn jongens' achter zijn rug deden.
Zijn reactie ga ik nooit vergeten.
Zelfs Martine schrok ervan.
Hij rechtte zich, sloeg met een luide bons op tafel.
"Gij dwaas wijf!" Bulderde hij.
"Wat voor een dwaas wijf zijde gij, dat ge geloof hecht aan de fantasie van een CAFEHOER!"
Daarna trok hij mij bij de haren... hij trok mij van mij stoel en sloeg hij mij verrot.
Die smeerlap... Hij sloeg mij gewoon verrot inspecteur."
Alain hoorde het zwijgend aan.
Zag hoe Daphne trilde op haar benen.
Hoe ze bleek wegtrok.
"Wil je iets drinken?" vroeg hij vaderlijk.
"Kopje koffie, of iets fris."
"Cola," zei Daphne."
Alain liep naar het automaat en haalde er een blik cola uit.
Dan naar zijn bureau waar hij zichzelf een kop koffie inschonk.
"Heet en straf," zei hij tegen zichzelf.
Hij dronk het met slokjes uit en nam nog een kop.
Deze nam hij terug mee naar de ondervragingsruimte.

Terug binnen ging Daphne verder met haar verhaal nadat ze een flinke slok cola had genomen.
"Daarna vloog ik terug naar de instelling.
Bleef daar tot mijn achttiende.
Toen stond ik er alleen voor.
Sukkelde van het ene baantje naar het andere.
Zo kwam ik aan de bak als serveerster in The Blitzz.
Ge weet wel die trendy dancing even buiten de stad.
Daar leerde ik Dimitri Bastiaensens kennen.
Dat was just dezelfde smeerlap als die Lorenzo Meulemans.
Veel mooie woorden en gladde praatjes.
En ja, de dees trapte er weer in.
Hij nam me mee naar het appartement van zijn ouders in Knokke.
Feestjes, etentjes, nieuwe kleding, verre reizen.
Veertien dagen in een lodge op Malediven.
Een heel eiland voor ons alleen.
Vrijen op het strand in het gloed van de ondergaande zon.
Het was allemaal zo schoon.
Te schoon om waar te zijn.
Ik hoor het hem nog zeggen.
"Gij gaat nooit meer moeten werken. Dat beloof ik u.
Want gij Daphne. Gij zijt mijn prinses."
Op een dag kwam hij me halen.
Met zijn zwarte Porsche.
Hij zei dat ik mijn bikini moest meenemen.
We reden naar Brasschaat.
Naar de villa van één van zijn vriendjes.
Die daar een feestje hielden.
Met veel drank en coke.
Ze hingen rond het zwembad.
Feestje bij het zwembad, leuk dacht ik.
Ik was het enige meisje, maar daar had ik op dat moment totaal geen erg in.
Ik trok me terug in één van de kamers en deed mijn bikini aan.
Ging dan terug naar het zwembad.
Dan gebeurde het.
Eerst was het nog gezellig, we dronken wat en ik maakte kennis met die jongens die in het begin best aardig waren.
Er was drank te over, witte wijn, Campari, Bacardi-Cola.
Dimitri maakte cocktails, liet me proeven.
Ik had niet door dat hij mij dronken voerde.
We zaten in en om het zwembad, ik lag op een luchtmatras.
In het zwembad begonnen ze me te betasten. Ze sleurden me in het water en trokken de bikini van mijn lijf.
Ik verzette me uit alle macht, gaf Dimitri een klap in het gezicht. Maar toen greep hij me vast.
Duwde me kopje onder, zeker twee minuten lang.
Toen ik al hoestend en proestend bovenkwam keek hij mij nijdig aan.
"Ge kunt kiezen teef." Zei hij.
"Ge doet wat wij willen. Of ik verzuip u!
Hoort ge me?
Ik VERZUIP U!
En niemand zal u ooit nog terugvinden."
Weer werd ik misbruikt.
Weer werd ik verkracht.
Drie dagen aan een stuk.
Niet alleen door die jongens die al aanwezig waren.
Maar door verschillende gasten die af en aan kwamen.
Allemaal fils-a-papakes die zich even kwamen amuseren met 'het sletje van Dimitri Bastiaensens'.

Daphne zweeg.
Staarde minutenlang voor zich uit.
Haar lip beefde.
"Toen... Is er iets bij mij geknakt.
Ik... "
Ze zocht naar haar woorden.
"Op dat moment ben ik beginnen denken, als venten zich mogen permitteren om misbruik te maken van mij.
Waarom zou ik dan geen misbruik maken van hen?
Waarom zou ik gaan werken voor een kaffer van een baas, als ik ze kan verdienen door met mijn benen open te liggen? zo dacht ik.
Van die dag af.
Begon ik café's en dancings af te schuimen op zoek naar venten om te pluimen.
Zo ben ik in de prostitutie en porno industrie verzeild geraakt.
Weet je inspecteur!
Het gaf me een kick.
Ja echt.
Het gaf me een kick om venten te laten betalen om aan mijn lijf te mogen zitten.
Om ze te laten geilen op mijn lichaam.
Stel u voor, al die geile rukkers die naar mijn filmpjes zitten te gapen met een vel Cleenex in de hand.
Zo leerde ik de Patrick kennen.
Om één of andere reden klikte het tussen ons.
Enfin in het begin toch.
Een gast van de straat.
In instellingen gezeten.
Moest knokken om er te geraken.
Hij wilde het maken in de hardcore wereld.
Maar daarvoor had hij geld nodig.
En om aan dat geld te geraken wilde hij pornofilms maken.
Daarom nam hij contact met me op. Deed hij mij een voorstel dat ik echt niet kon weigeren.
We maakten een paar opnames, snapshots eigenlijk.
Waarin ik neukte met Patrick en enkele van zijn medewerkers.
Die zette hij op zijn website.
Later volgde een paar heuse pornofilms die je kon downloaden tegen betaling. Dat bracht een schone cent op.
Al snel ging de bal aan het rollen.
We hielden zelfs een heuse gangbang op één van zijn hardcore fuiven, ook daarvan hebben we een film gemaakt die massa's goed verkocht.
Ik met tiental andere meiden die hij op zijn fuiven ronselde, van bil gaan met zo'n stuk of honderd man.
Het liep goed, het geld stroomde binnen.
Patrick...
Die was zot van mij.
Kon er geen genoeg van krijgen om met mij van bil te gaan.
Maar wederzijds was het niet.
Allez ja in het begin wel.
Maar lang duurde dat niet.
Patrick is ne freak.
Ruw en agressief, seks met hem is een ware marteling
Vooral als hij gesnoven heeft.
Dan heeft hij van die 'rare fantasiekes' en 'vieze goestingskes'.
En als hij zijn goesting niet krijgt dan wordt hem godverdomme nog agressief ook, de maniak!"
"En hoe heb je Kevin Bosteels leren kennen?" Vroeg Alain.
Weer zweeg Daphne.
Richtte haar ogen naar het plafond.
Tranen liepen over haar wangen.
"Kevin.
Mijn maatje." Fluisterde ze zacht.
Bijna onhoorbaar.
"Kan gewoon nie geloven dat hij er niet meer is.
Schatteke toch, waarom?
Waarom hebde gij u van kant gemaakt?
Waarom hebt ge niet gebeld? We konden samen wel een oplossing vinden, gij en ik.
Hij werkte voor Patrick.
Leerden elkaar kennen toen ze klusjes deden in het zwart.
Patrick om geld bijéén te krijgen voor zijn muziekinstallaties en zo.
Kevin omdat hij vooruit wilde in het leven.
Kevin komt uit een eenvoudig nest.
Ze hadden het niet breed.
Maar verdomme het was een harde werker.
En eigenlijk ook nen hele lieve gast.
Kevin en Patrick werden gepakt.
Voor zwartwerk.
Niet lang daarna vloog Patrick de cel in voor het aanmaken en verkopen van xtc.
Toen hij vrijkwam contacteerde hij Kevin.
Om klusjes te doen deels in 't zwart.
Kevin werkte als technieker.
Stelde de installaties af op zijn fuiven en deed de belichting
Kevin was een krak in techniek.
Kon overweg met de geluidsinstallaties, de belichting en al die dingen.
Patrick was tevreden over hem.
Daarom mocht hij dan ook meedoen met de opnames van onze pornofilms.
Weet je.
Ik neukte graag met Kevin.
Hij had de geknipte lengte en hij had uithoudingsvermogen.
Hij wist hoe hij een vrouw moest bevredigen.
Maar ook daarbuiten kwamen we goed overeen.
We gingen al eens iets drinken
En ik nodigde hem ook regelmatig uit bij mij thuis.
Waar we dan de hele nacht de liefde bedreven.
Fuck dat ware zalige momenten!
Kevin en ik.
Dat klikte gewoon.
Zoals het met Kevin klikte.
Klikte het met geen enkele andere man.
Niet alleen op seksueel gebied.
Maar ook.
We konden zo goed babbelen.
Kevin vertelde over zijn broer.
Dat raakte me.
Die jongen voelde zich daar echt schuldig over.
Dat vrat aan hem, ik zag dat.
Niemand leek dat te begrijpen.
Behalve ik.
Pas op.
Dat zij hij zelf hé.
"Gij verstaat mij tenminste." Zei hij.
"Gij verstaat tenminste hoe rot een mens zich kan voelen.
Dat kunt ge alleen als ge zelf door de hel zijt gegaan."
Kevin... Maakte een eind aan zijn huwelijk.
Voor mij inspecteur... "
Daphne keek Alain aan met haar grote donkere ogen.
"Voor mij!
VOOR MIJ! VOOR MIJ! VOOR MIJ VOOR MIJ VOOR MIJ!!!!!!" Schreeuwde Daphne.
Ze schreeuwde al haar wanhoop eruit terwijl ze nijdig aan haar haren trok.
Ze trilde over haar hele lichaam.

"Weet ge inspecteur!
De Patrick hé.
Ewel, dat is ne fucking jaloerse bok.
Die wilde zich voor mij alleen.
Ik was...
Ik was zijn bezit.
Toen hij hoorde dat Kevin ging scheiden wist hij blijkbaar meteen hoe laat het was.
Hij smeet Kevin buiten.
Van den ene dag op den andere.
Verspreide leugens over hem.
Dat hij dronk.
Dat hij zijn dochterke alleen thuis liet en op café ging.
Daardoor.
Raakte hij het hoederecht over Djensyke kwijt.
Want hij zou Kevin pijn doen, hem raken waar hij hem maar raken kon.
"Hij moest maar met zijn poten van mijn teef blijven," zo zei Patrick.
Dat ben ik dus voor hem hé, zijn 'teef'.
Dat hij het hoederecht over zijn dochtertje kwijt was raakte Kevin zo diep.
Hij werd depressief.
Trok zich terug, werd een echte éénzaat.
Hij stortte zich op zijn werk, op zijn benoeming tot chef beenhouwer.
Zijn werk en mij.
Dat was het enige wat hij nog had.
Waar hij voor leefde.
Tuurlijk was ik er voor hem.
Hielp hem zoveel ik kon.
Raadde hem aan om naar een psychiater te gaan.
Want Kevin zat diep inspecteur.
Wat ik vreesde is gebeurd.
Hij heeft zichzelf... "
Daphne haalde adem en herpakte zich.
"Op een dag.
Stond Benny Sabbe in de beenhouwerij.
Hij vroeg een kilo gehakt.
"Gemalen door nen trein als 't efkes kan?" Zei hij.
In een volle beenhouwerij.
Alles kwam terug boven.
Hij liet zijn werk in de steek, zomaar.
Liet zijn klanten en medewerkers in de steek op een moment dat het stampende vol zat in de beenhouwerij.
Waardoor hij later op gesprek moest komen bij zijn bazen.

Die avond.
Is hij Benny gaan opzoeken.
Hij wist dat hij vaak rondhing in Café Tropical bij het station.
Hij wachtte tot hij buitenkwam.
Volgde hem toen hij door het stadspark liep.
Daar sloeg hij toe.
Trok een zak over zijn kop en sloeg Benny tot er van zijne kop alleen nog een bloederige massa overbleef.
Wist hij veel...
Dat Patrick Meyers Rudy Serneels zou liquideren.
Dat heeft hij dan weer wel gedaan.
Nadat Rudy op één van zijn fuiven boel kwam zoeken en zijn technieker - de opvolger van Kevin - in het ziekenhuis had geslagen.
Dan had Patrick er genoeg van en besloot hij om de Rudy van kant te maken.
Door molotovcocktails door het raam van zijn sociale woning te gooien.
Ik heb hem daarmee geholpen ja.
Het idee van een briefje aan zijn postbus te hangen ondertekend met De Wraakgilde.
Dat kwam van mij.
Want Rudy stond gekend als een asociaal stuk gemeen, maar dat moet ik waarschijnlijk niet vertellen.
Dat moest jullie op een dwaalspoor brengen.
Toen ik thuiskwam stond Kevin voor de deur, trillend op zijn benen.
Ik was naar huis gegaan omdat het beter was dat de wegen van Patrick en mij zich zouden scheiden na de raid op Rudy Bosteels.
Met horten en stoten vertelde Kevin wat hij gedaan had.
Hij was stomdronken, kon amper op zijn benen staan.
Na de aanval had hij zich in de Dinky Toys een stuk in zijn kloten gezopen.
Ik heb Kevin te slapen gelegd en trok nog voor het ochtendgloren naar het stadspark waar het lichaam van Benny lag en plaatste er ook een briefje van 'De Wraakgilde'.
Dit kwam mij zo fucking goed uit.

Toen rijpte bij mij het idee.
Om komaf te maken met die andere smeerlappen.
Die mij hebben vernederd en misbruikt.
Die Nico, Kevin's broer tot zelfmoord hebben gedreven.
Die er toch zo op kicken om hun geilheid, sadisme en frustratie op anderen, op zwakkeren bot te vieren.
Die dag waren Kevin en ik de hele dag samen op mijn studio.
Daar beraamden we onze plannen.
De volgende dag moest fils-a-papa Dimitri Bastiaensens eraan geloven.
Weer hetzelfde.
We volgden hem tot op de parking van de NV Bastiaensens, het bedrijf van zijn papaatje en daar sloegen we dan toe.
Zak over zijne smerige rotkop, pootje lappen en dan gewoon keihard doormeppen!!
Kevin mepte ik hield hem in bedwang en keek toe.
Ik voelde zijn lichaam kronkelen.
Ik hoorde hem roepen en schreeuwen!
En daar kreeg ik godverdomme een kick van, niet normaal!
Hij kon wat mij betrof niet genoeg afzien de smeerlap!
's Avonds was ik bij Patrick.
Voor de opname van weer een nieuw filmpje van 'Hardcore Patje en Wulpse Daphne'.
Om middernacht stuurde ik een SMS naar Kevin dat hij niet op mij moest wachten want ik bleef bij Patrick slapen.
Ik had liever bij Kevin geslapen, maar dit maakte deel uit van ons plan.
Terwijl Patrick straalbezopen in zijn nest lag na het ledigen van een fles wodka en nog eens twee uur ranzige en pijnlijke seks op wodka en speed.
Trok ik naar de hangar en vulde de flessen die ik nodig had voor het maken van molotovcocktails.
Eindelijk had ik opnieuw de gelegenheid.
Om mij te wreken op die andere klootzak.
Lorenzo Meulemans.
Die heelder dagen rondreed met zijn bestelwagen en zijn aanhangwagentje.
Om er 'karweien' te doen.
Nu ja, zeg maar gerust mensen achterlaten met hopen miserie en dan niets meer van zich laten horen, terwijl hij wel ferme voorschotten inde, en dan nog in 't zwart.
Kevin moest naar Gent, naar zijn familie.
Met de moto. Hij heeft genen auto, alleen ne moto.
Ik stal de nummerplaat van een moto die bij het station geparkeerd stond.
Die middag toen hij terug was vervingen we de nummerplaat van Kevin zijne moto en we gingen op pad.
Op zoek naar Lorenzo Meulemans.
Godverdomme wat deed dat goed.
Om die smerige pervert te zien branden.
Om hem godverdomme te horen schreeuwen!
Gerechtigheid was bijna geschied.
Rudy dood, Benny dood, Dimitri dood, Lorenzo dood.
De band met Kevin was ook zo sterk op dat moment.
Sterker dan nooit tevoren.
Terug bij mij thuis hebben Kevin en ik de hele avond en nacht de liefde bedreven.
Niet geneukt, niet gerampetampt, niet van bil gegaan.
Nee inspecteur.
We hebben de liefde bedreven!
Snapt ge wat da 'k wil zeggen?
Onze lichamen waren één.
Wij twee tegen de rest van de wereld.
Een wereld waarin men toch zo graag kakt op de zwakkeren, de minder mondigen.
Een wereld vol klootzakken en smeerlappen zich verrijken en hun lust en sadisme botvieren op zij die zich niet kunnen verdedigen.
Wij tegen heel die gecorrumpeerde kloteboel inspecteur.
Uren heb ik van Kevins lichaam genoten.
Genoten van de enige man die het met mij deed uit liefde.
Uit pure diepe liefde.
Niet uit genot.
Niet omdat hij geilde op mijn schoon lijf.
Uit liefde.

Gisterenmorgen belde Michel me op.
Hij stond op het punt te vertrekken vanuit Malaga.
Vroeg of ik hem zou opwachten in Zaventem.
Wat ik ook deed.
Van daaruit reden we naar een heel chique restaurant waar hij trakteerde met champagne.
Daar vertelde hij over zijn appartement.
Hij beloofde van alles.
Dat hij me gelukkig zou maken en blablabla.
Ach.
Ik had die bullshit al zo vaak gehoord.
Alsof ik met zo'n ziekelijke pervert die zijn vrouw ijskoud wilde laten vallen voor een 'jonge poppemie' ook maar iets zou gaan beginnen.
No way!
Maar goed, ik speelde het spelletje mee.
Enthousiast was ik wel.
Ik had wat ik wilde.
Een appartement op mijn naam.
De hele tijd was ik in het gezelschap van Michel.
We zochten een hotel op want natuurlijk wilde hij met mij van bil gaan.
Daarna zette hij me thuis af.
Ik wilde Kevin bellen.
Zeggen dat hij langs moest komen, dat ik fantastisch nieuws had.
Maar....
Hij nam niet af.
Belde steeds weer opnieuw en opnieuw en opnieuw...
Maar het enige wat ik hoorde was die fucking voicemail.
Ik voelde meteen dat er iets niet... "
Daphne zweeg.
Ze boog het hoofd, tranen bleven maar over haar wangen rollen.
"Kevin," fluisterde ze met gebroken stem.
"Maatje!"
Dan keek Daphne Alain aan.
"Inspecteur...
Hoe heeft Kevin zich van kant gemaakt?" Vroeg ze.
Alain slikte.
"Hij heeft zich verhangen." Zei hij.
"Op tafel lag een brief van de 'familierechtbank'.
Daarin stond dat hij Djensy niet meer mocht zien.
Alsook." Alain zweeg even.
"Alsook een brief van de Arbeidsinspectie. Blijkbaar is Kevin betrapt op zwartwerk.
Bovendien vernamen we dat er een klacht is ingediend bij het Federaal Agentschap voor de Voedselveiligheid' tegen het filiaal van Buurtslagers waar Kevin de leiding had.
Waarna hij op staande voet werd ontslagen."
Dan werd het stil.
Alain hoorde haar diep zuchten.
"Ik heb niks meer te zeggen inspecteur." Zei ze met zachte stem.
Ze hief haar hoofd op en keek Alain aan, haar wangen zaten onder uitgelopen mascara.
"Mag ik beschikken, alstublieft?" Vroeg ze.
Dan boog ze opnieuw het hoofd.
Alain stond recht en ging naast haar staan. Legde zacht zijn hand op haar schouder.
"Tuurlijk meisje." Zei hij.
Twee agenten kwamen binnen en boeiden haar.
Daphne slofte de verhoorkamer uit, met gebogen hoofd.
Ze was een gebroken vrouw.
Gekraakt door het leven.
Alain slaakte een diepe zucht.
"Koffie godverdomme... Heet en straf!" Zei hij luidop.