Verbouwen in vertrouwen 4

Sheila kwam bij het appartement van Lou.
Belde aan, meteen hoorde ze het signaal dat de deur open was.
Ze liep de trap op naar boven met twee tredes tegelijk.
De deur van zijn flatje stond op een kier, meteen liep ze naar binnen.
Lou zat aan de salontafel maar stond meteen recht toen hij haar zag binnenkomen.
Tranen liepen over zijn wangen.
Sheila sloeg zijn armen om hem heen en wreef over zijn kale hoofd.
"Moatje!" zei ze.
"Eje 't lastig?"
Hij slikte.
Kon geen woord uitbrengen.
Sheila gaf hem een flinke pakkerd.
"Ik weet geen weg met mezelf," zei hij.
"De muren komen op mij af.
Verdriet dat aan mij vreet.
Mijn hart die zoveel zeer doet.
Elke avond," zei Lou.
"Elke avond zit in dat café hier verderop.
Altijd weer de zelfde verhalen, en weer de zelfde gezever te horen.
De zelfde zattemansklaps.
Ik hoop op een goed gesprek, een warm gesprek.
Maar altijd maar weer is 't lullen over die stomme voetbal.
De politiek.
En al de rest van dat stom oppervlakkig gedoe.
De TV, just 't zelfde.
Altijd weer diezelfde flauwe zever.
Filmke kijken zou je zeggen.
Ach, ik heb al die films al dertig keer gezien en er is geen kloten meer aan.
Te vaak zit ik ofwel in 't café, ofwel hier, te drinken tot 't kot in de nacht.
Om dan half zat in bed te kruipen.
En de volgende dag half uitgeslapen, met een droge mond en lichte koppijn wakker te worden.
Dan naar de vakbond, de hele dag in dat loket of achter 't bureau.
Diezelfde vragen diezelfde problemen.
Elke dag opnieuw vechten tegen de bierkaai voor de rechten van de gewone man.
Altijd beleefd blijven, hoe 'stom' hun vragen ook zijn.
En zo gaat dat elke dag.
Elke godverdomse dag.
Die ik doorbreng.
Alleen.
Altijd maar alleen.
Met die pijn in mijn hart.
Vroeger kon ik nog troost vinden in een schoon liedje.
In een goed gesprek.
In... De stomste dingen bij momenten.
Maar nu.
Lijkt niks nog te werken."
Sheila keek hem aan.
Nam hem mee naar de zetel waar ze ze plaatsnam en hem de gelegenheid gaf om zich in haar schoot te nestelen.
"Moatje," zei ze terwijl ze hem in haar armen sloot.
"Ek Verstoan joen.
Echt wel.
Hey!
Je weet toch daje olsang meugt bellen.
Ja sorry.
Je hebt gebeld.
Maar ik pakte niet op."
"Da's niks." zei Lou.
"Ik ben al blij dat ge er zijt.
Dat gij tenminste nog luistert.
Nog tijd maakt voor mij.
Dat gij nog naar mij wilt komen op dit onzalige late uur."
"Lou," zei Sheila.
"Gij moogt mij altijd bellen.
Dag en nacht.
Gij wel.
Kom hier moatje.
Leg je hoofd tegen mijn schouder.
En huil maar eens goed uit.
Ja doe maar.
Huil maar.
Denk aan haar.
Aan uw geliefde Gracienne.
Uw 'Grace'ke'.
Laat je tranen maar eens rustig stromen Lou.
Gij kropt alles veel te veel op Lou.
En da's niet goed, weet ge."
Lou begon te huilen.
Met diepe snikken.
Sheila voelde zijn lichaam schokken.
Hield hem stevig vast.
Zeker een kwartier lang - misschien zelfs langer - huilde hij aan één stuk door.
Sheila voelde hoe haar t-shirt nat werd van zijn tranen.
"Merci", zei Lou.
"Nee echt.
Gij verstaat wat ik echt nodig hebt.
Zonder woorden.
Tranen staan soms in mijn ogen.
Soms zit ik  te snikken, te snikken.
Maar echt doorhuilen.
Dat lukt me gewoon niet.
Maar dankzij u Sheila..."
"Ssssjt!" zei Sheila.
"Nie tevele klappen moatje."
Zacht likte ze zijn tranen op met haar tong.
Om hem dan weer te zoenen.
Lou beantwoordde haar kussen meteen.
Ze trok haar leren jekker uit die ze nog aan had en liet die vallen op de grond naast de zetel.
Dan stopte ze haar handen onder zijn onderlijfje.
Ongegeneerd trok ze het naar boven.
Liet ze haar koele handen over zijn borstkas glijden."
Lou liet haar begaan.
Dan keek hij in haar ogen.
"Ik weet niet wat gij allemaal met me doet?
En nog minder hoe?
Maar meiske...
Ik vind het zo verdomd zalig!!!"
"Es 't woar?" vroeg Sheila.
"Zou je meer willen?" vroeg ze.
"Meer dan alleen maar kusjes en knuffels?"
"Gij wel hé," zei Lou terwijl hij naar haar glimlachte.
"Antwoord op mijn vraag Lou," gebood Sheila.
Lou zuchtte diep.
"Ge doet me goesting krijgen.
Echt wel.
Maar."

"Lou," zei Sheila terwijl ze zich heerlijk in zijn schoot nestelde.
"Luister eens hier.
Gij hebt me zoveel vertelt over Gracienne.
Uw 'Grace'ke'.
Dat ontembare meisje met haar rebelse Rock&Roll attitude.
Dat meisje dat ge zo graag zag.
Hoe de liefde tussen jullie met de dag sterker werd.
Maar ook.
Hoe erg gesteld ze was op haar vrijheid.
Hoe ze zich niet wilde binden en graag flirtte met andere jongens.
Om dan vast te stellen dat er geen enkele kon tippen aan jou.
Ja toch?
Ze was een vrijgevochten meid die genoot van het leven.
Op alle gebied.
Ze was erg losbandig, zeg maar gerust promiscue.
En daar kwam ze voor uit ook.
En ze liet u ook genieten hé.
Triootjes en zo.
Geile feestjes met de hele voetbalploeg.
En dat deed ze niet zozeer uit ordinaire sletterigheid.
Maar gewoon omdat ze iedereen graag liet meegenieten van wat ze het schoonste in de wereld vond.
Zalige seks.
Ongeremde seks.
Met maar één doel.
Gewoon genieten.
Gewoon ongeremd genieten!
Dat was toch wat je zo vaak over haar vertelde.
Toch?"
Sheila keek Lou aan.
Met haar zo typische indringende blik.
Lou, wees eens eerlijk.
Denk je echt dat ze dit wilde.
Dat je jezelf al dat moois ontzegt.
Omdat ze er niet meer is."
Lou haalde diep adem en keek Sheila aan.
"Sheila.
Meiske.
Ge hebt gelijk.
Echt waar.
Ge hebt zo keihard gelijk.
Maar.
Het...
Het zit hier."
Hij tikte even tegen zijn slaap.
"Hier.
En godverdomme...
Het heeft me al zoveel parten gespeeld.
Schone relaties heb ik aan mijn neus zien voorbijgaan.
Met vrouwen die me goesting deden krijgen.
Waarop ik verliefd was.
Vrouwen...
Die me nauw aan het hart lagen.
Sheila.
Gij ligt mij nauw aan het hart.
En ik heb schrik.
Nee echt.
Ik heb schrik dat...
IK U OOK ZO KWIJT GA GERAKEN!"
Sheila nestelde zich in Lou's schoot.
Keek hem aan.
"Lou.
Kiekt in mien ogen.
Alsjeblieft, doe wat da 'k vragen.
En kiekt en mien ogen."
Ze keek Lou aan.
Het leek wel of ze dwars door zijn ziel keek.
"Mij ga je niet kwijtraken Lou.
Nee, echt.
Mij ga je niet kwijtraken!
Dat gaat niet gebeuren Lou.
NOOIT!"

Sheila sloeg haar armen rond zijn hals, lag op hem.
Drukte haar lippen tegen die van Lou.
Haar handen gleden over zijn half ontblote buik.
Trok zijn onderlijfje nog meer naar boven.
Lou had de hint begrepen en trok zijn 'marcelleke' uit.
"Dat es 't moatje," prees Sheila hem.
Ze beet in zijn tepels en liet haar handen zakken.
Maakte de riem van zijn jeansbroek los.
Dan het knopje.
Dan ritste ze zijn gulp naar beneden.
Heel traag,
Ze keek hem aan.
Met een ondeugende blik in haar ogen trok ze zijn jeansbroek naar beneden.
Daaronder droeg hij een blauwe boxershort.
Lou woelde door haar blonde haren.
Keek in haar diepblauwe ogen.
Voelde hoe ze met haar wijsvinger over zijn penis wreef die in erectie stond.
Heel speels.
Heel ondeugend.
"Je ghie wel e serieus pak zitten hé schietje," zei ze kirrend.
"Woar of nie?"
Lou kleurde rood.
Weer kuste ze zijn buik.
Borst.
Zoende ze hem in zijn hals.
Keek hem aan.
"Lou.
Moatje.
Schietje.
Ventje.
Ik hein joen geiren.
Ksien toppezot van joen.
Je zit in min heirtje.
Ik wiln joen.
En kgoa je kriegn ook!"
Lou trok haar dichter en begon haar weer te kussen.
Ditmaal was hij het die haar T-shirt van Black Sabbath hoger trok.
Tot boven het bandje van haar BH, welks hij meteen los peuterde.
"Yeah baby... THAT'S THE SPIRIT!" kirde ze.
Ze keek hem aan.
Met een blik die warme genegenheid combineerde met een diep verlangen naar zinderende passie.
Ze trok haar t-shirt uit en gooide het ergens in de living.
En meteen daarna haar BH.
Dan pakte ze Lou's handen om ze op haar welgevormde borsten te leggen.
Ze zag hoe zijn ogen blonken.
Begon wulps met haar bekken te draaien.
Terwijl ze over zijn kale schedel wreef.
Haar poesje was druipnat.
"Godverdomme," kreunde ze.
Weer begon ze in zijn tepels te bijten en zijn buik te kussen.
Haar handen gingen onder zijn boxershort en beroerden zijn stijve penis. Lou ademde alsmaar zwaarder.
Voelde haar duim over zijn eikel die nu heel dik gezwollen was.
En verspreidde het vocht dat uit zijn penisgaatje kwam over zijn eikel.
"Khoan em ekeje doen glanzen," zei ze met een ondeugend stemmetje.
"Hmmm wat es dat toch e lekkere pik daje ghie heit."
Ze trok zijn boxershort uit en likte aan zijn eikel.
Stopte die in haar mond.
Beroerde hem met haar lippen.
Ging op in dit heerlijke moment.
Met haar andere hand streelde ze zijn ballen.
Lou's handen gleden over haar rug en haar kont, begon haar jeansbroek die ze nog aan had los te knopen.
Sloeg zijn hoofd achterover van puur genot toen Sheila hem oraal begon te bevredigen.
Op geen enkel moment dacht hij aan 'Grace'ke'.
Daar zorgde Sheila voor, door het spannend te houden.
Ze zou het hoogtepunt zo lang mogelijk uitstellen.
Hem teasen en plezieren.
Ze liet na om zijn penis helemaal in haar mond te stoppen.
Om het zo spannend en uitdagend mogelijk te houden.
Ook al had ze nu echt wel zin om keihard gepenetreerd te worden.
Dan ineens ging haar gsm af.
Ze nam op.
"Hallo... Met.
Verdomme waarom doen kik dat nu?" vroeg ze zich ineens af.
"Euh met Sheila Verdoolaeghe, wat kan ik voor u doen?
Wat?
Wat?
OK... Ik kom er zo meteen aan!"
"Wat scheelt er?" vroeg Lou.
"Het was Davy Verplancke, er is ingebroken in het huis." zei Sheila met stokkende stem.
"Ze zijn met bouwmateriaal weg en met bakstenen.
En ze kenden blijkbaar goed hun weg, DE DIEVEN!"