Verbouwen in vertrouwen 6

Sheila zat vastgebonden op een stoel.
Half ontkleed.
Nog buiten bewustzijn.
Haar achterhoofd zat onder het bloed.
Van de klap die ze kreeg toen ze langs achteren werd aangevallen terwijl ze de loods waarin Olivier Beauregard en Dylan Tempels het gerief dat uit haar huis gestolen werd aan het uitladen waren.
En ze vernam wat ze van plan waren met het geld dat al dat gestolen goed moest opbrengen.
Namelijk de crimineel en serieverkrachter Francis Pelckmans helpen ontsnappen.
'Ollie Le Gros' zoals Beauregard werd genoemd liep naar haar toe met een grote emmer water.
Die hij over haar uit kieperde.
Sheila schrok zich rot! "Verdomme wat es dat hiere?" vroeg ze.
"Reveilles toi! Sale pute!" hoorde ze Ollie zeggen. "Wakker worden jij slet!"
Sheila keek Ollie aan. "Och t'es ghie," zei ze cynisch.
"Ik zou maar uitkijken wie jij een slet noemt, dikke pervert!" sneerde Sheila.
"Ta gueule!!!!" Schreeuwde Ollie terwijl hij haar een geduchte klap in het aangezicht gaf.
"Ik voer hier het woord, begrepen 'hoerejoeng'?"
"Wel, wel, wel... " grinnikte 'Ollie' terwijl hij Sheila van kop tot teen bekeek.
Hij had haar t-shirt en BH uitgetrokken en ergens in een hoek van de hangaar gegooid.
En bekeek haar met een blik van geile wellust.
"Nooit gedacht dat ik jou hier nog zou terugzien." zei hij.
"Jij bent nog geen haar veranderd.
Je bent nog altijd een half manwijf.
Je hebt nog altijd een veel te grote bek voor een wijf.
En je bemoeit je nog altijd met andermans zaken!"
"Dat materiaal dat in die camionette zat is wel in mijn huis gestolen ja!" zei Sheila.
"Denk dat ik alle redenen heb om me hiermee te moeien!"
"Mais oui, bien sure ma belle!" zei 'Ollie'.
"Tuurlijk maske.
Je hebt gewoon gelijk dat je het spoor volgt van de dieven die uit jou huis kwamen stelen.
Het spoor dat zo heel toevallig bij mij uitkwam.
Die ex instructeur van de para-commando's die uit het leger werd gegooid.
Ook weer door jou bemoeizucht.
Ik zat hier op te wachten.
Nee echt.
Toen de handlangers van mijn kompaan Dylan hem kwamen melden dat hun werkgever werd ingehuurd door ene Sheila Verdoolaeghe zag ik mijn kans schoon om twee vliegen in één klap te vangen.
Niet alleen konden we ook in dat mooie herenhuis van jou kostbaar materiaal stelen welk ons een stevige som geld kan opbrengen.
Geld dat we nodig hebben voor ons andere grote plan.
Maar loerde de gelegenheid om de hoek om mij te wreken!
Om mij te wreken voor hetgeen dat gij mij hebt geflikt!!!!
"Ik heb jou niks geflikt!" zei Sheila.
"Je had het alleen maar aan jezelf te danken ja!
Je hebt het alleen aan jezelf en aan je perverte streken en aan je smerige machtsmisbruik te danken at je uit het leger werd gesmeten!
Steek dat maar goed in je vette kop Olivier Beauregard!"
'Ollie' keek Sheila aan.
Zijn gezicht kleurde bloedrood en het zweet liep van zijn voorhoofd.
Dan gaf hij haar weer een klap.
Ditmaal met de vuist!
En daarna nog één.
"Niemand!
Niemand legt Ollie Le Gros ook maar één strobreed in de weg." brulde hij in haar oor.
En niemand moet het wagen om Ollie Le Gros de les te spellen.
Heb je me gehoord smerige teef?
Niemand!
EN ZEKER GEEN WIJF!!!"
"Ik wil mijn t-shirt terug!" eiste Sheila.
"Pourqoui?" Vroeg 'Ollie'.
"Meuge wijlen aa tetten niet zien misschien?"
Hij begon haar borsten te betasten, Sheila voelde één en al walging.
"Gij ziet er verdomme nog goed uit voor een wijf dat tegen de veertig aanloopt Sheila Verdoolaeghe!" zei hij.
"Kom, lot ons de rest uuk mor nekeer zien!" zei hij terwijl hij haar benen losmaakte waarna hij haar broek begon los te knopen!
"Bluf van me lief ghie nieweirt!" Brulde Sheila.
Maar 'Ollie' trok zich daar niets van aan en rukte brutaal haar jeansbroek naar beneden.
Sheila kon zich niet verweren, ze zat vastgebonden op een stoel met haar handen op haar rug en Ollie hield haar benen stevig in bedwang met zijn enorme handen en sterke armen. Hij bond haar benen ook meteen terug vast eens ze helemaal naakt was.

"Regarde ça," zei 'Ollie' terwijl hij zijn arm rond Dylan zijn schouders sloeg.
"Zie ze daar nu eens zitten.
Naakt en machteloos.
Naa edde zuu ghin gruut bakkes niemeer hé... Truttemie!" zei hij grijnzend in het Brusselse dialect.
Hij knoopte zijn broek los en haalde zijn penis eruit terwijl hij zijn voet op Sheila's bovenbeen plaatste.Terwijl trok hij aan haar haren.
"Allez! Suce ma bite, sale pute!" zei hij misprijzend terwijl hij zijn pik voor haar neus liet hangen.
Sheila draaide haar hoofd weg, 'Ollie' zijn lid stonk uren in de wind en zijn eikel zat onder de 'kaas'.
"Als 'k me moend opendoen, es 't voe der e stik uut te bietn," zei Sheila.
"Dat je dat maar goed weet... PERVERT!"
"Dylan, prend une de ça," wees 'Ollie naar een drietal bakstenen die ergens in een hoek lagen. Sloom liep Dylan er naartoe kauwend op zijn kauwgom, nam er één en gaf die aan 'Ollie'.
"Nu kunt ge kiezen slet," zei hij.
"Of ge zuigt me klaar?
Of ik bewerk je gezicht met die baksteen tot niemand je nog herkennen zal!"
Hij sloeg haar in het gezicht met die baksteen.
"De keuze, is aan u!"
Sheila besefte dat ze geen andere keuze had.
Ze bloedde uit haar neus.
Er zat een tand los, twee zelfs.
Ze was ontdaan van al haar waardigheid en ze wist dat dit tweetal tot alles in staat was.
Ze opende haar mond, 'Ollie' duwde zijn pik er diep in terwijl hij haar hoofd stevig vasthield.
Ze begon hem oraal te bevredigen.
Hoewel haar maag keerde.
Deed ze haar best om haar verstand op nul te zetten.
Ze zoog 'Ollie' klaar.
"Oooooh ça c'est bon!" kreunde hij.
"Allez Dylan c'est a toi, 't is aaven toer!"
Dylan aarzelde.
"Wat is er?
Te oud of wa?
Hé, ge weet wat ze zeggen hé copain.
Dans un vielle casserolle tu faites la meilleur potage hein mon ami."
"Dat is 't niet!" zei Dylan.
"Maar ik zou haar eigenlijk veel liever in elkaar rammen!
Ze laten boeten voor hetgeen ze mijn grootmoeder heeft aangedaan!"
Hij keek Sheila vol minachting aan.
"Ik versta u wel jongen!
Allez vooruit, ga je gang. Lot aa mor nekeer ghoe ghoan!"
Sheila hield de adem in.
Zag hoe Dylan zijn vuisten balde. Terwijl hij venijnig zat te kauwen op de kauwgom die hij in zijn mond had.
Weer kreeg ze klappen.
Dylan gebruikte haar hoofd letterlijk als boksbal.
Half versuft hing ze in de stoel.
"Da's voor wat ge mij, mijn zus en mijn grootmoeder hebt aangedaan... BITCH!" Sneerde hij.
"Maar wacht maar.
Tot 'Nonkel Cis' u onder handen krijgt.
Dan zijt ge nog nie jarig.
Ik zal met plezier toekijken hoe hij u heel langzaam kapot gaat maken, heel traag en heel pijnlijk."
Gij gaat nog veel pijn lijden fucking bitch, dat geef ik u nu al op een briefje!"
"Bon, we gaan het hierbij laten," zei Ollie terwijl hij haar BH en t-shirt voor haar voeten legde, waarna hij Sheila begon los te maken.
"Doe rap uw kleren aan," zei hij. "Dat ge er een beetje fatsoenlijk bijloopt, want straks gaat Mathieu u bewaken en die loopt een beetje hitsig de laatste tijd."
Terwijl Sheila zich begon aan te kleden nadat ze eerst het bloed van haar gezicht had geveegd met een nat washandje dat 'Ollie' haar toestopte zag ze dat er een derde man in de loods was.
Hij was achterin de twintig, liep gebocheld, er liep kwijl over zijn kin en hij keek met een ietwat wazige blik.
"Matthieu heeft het verstand van een zevenjarige en kan zich enkel in het Frans uitdrukken." zei Ollie.
"Maar hij heeft de kracht van een os en niemand komt hier binnen of buiten wanneer hij dat niet wil. Maar dat had je daarnet zelf wel gevoeld zeker?
'Eigenlijk-feitelijk' is hij de betrouwbaarste persoon die ooit voor mij werkte.
Maar bon, genoeg gekletst. Mathieu, gij zorgt voor mamzel hier," beval 'Ollie'.
Ge moet gewoon ziet dat ze niet wegloopt! Gaat dat lukken 'Thieuke'? Ik denk het wel hé.
Anders!!!!" 
Bij die woorden richtte hij zijn blik naar een 'teaser' die op een tafel lag. Sheila zag Mathieu ineenkrimpen van pure angst en kookte van woede.
Dan stapte hij in de blauwe Mercedes Sprinter en reed hij achteruit de loods uit die door Dylan gesloten werd.

Daar zat Sheila, in het gezelschap van een jongen met een mentale achterstand die wazig voor zich uit staarde. Sheila had oprecht medelijden met Mathieu.
"Moi prepare un pizza, tu veux un pizza?" vroeg hij aan Sheila.
"Oui," zei Sheila. Haar hoofd duizelde nog van de slagen die ze kreeg van 'Ollie' en Dylan.
Mathieu liep naar het kantoortje dat zich achteraan de loods bevond en van de rest van de loods gescheiden was door een prefabmuur met een deur en venster.
Hij haalde twee pizza's uit de diepvriezer en plaatste die in de microgolf.
Intussen nam Sheila plaats aan een tafel in het keukentje achter het bureau.
"Hoe koste kik zo dom zien?" zei ze tegen zichzelf.
Door niet om me heen te kijken?
Hoe kosten kik zo'n domme beginnersfoute maken?"
Sheila schudde het hoofd en staarde naar de tafel voor haar.
Even later kwam Mathieu terug met twee dampende en geurige pizza's en zaten Sheila en Mathieu in het keukentje pizza te eten.
"Il faites toi mal?" vroeg Sheila. "Doet hij je pijn?"
"Qui?" vroeg Mathieu.
"'Ollie', doet hij je pijn?"
"Non," zei hij.
"Niet liegen Mathieu," zei Sheila.
"Ik zal heus niets verklappen hoor."
Mathieu huilde.
"Je te manque mon maman... " zei hij.
"Waar is je mama?" vroeg Sheila.
Mathieu staarde voor zich uit.
Een logge reus op lemen voeten.
Een jongen met mentale achterstand, groot, log, struis gebouwd.
Vettig donker haar, doffe donkere ogen.
Daarin zag Sheila een groot verdriet.
Een diep verdriet.
"'Ollie frappé mon maman." zei hij.
"Apre il prendez moi avec hui."
"Heeft hij je mama geslagen?"
"Oui, elle crié... Mois restez a l'exterieur.
Il'ya beaucoup de sang."
"Tu etes qu'elle age? Hoe oud was je op dat moment?" Vroeg Sheila die erg aangedaan was en zelfs haar eigen pijn, bonzende hoofd en bloedneus vergat.
Mathieu telde op zijn vingers.
Eerst op zijn rechterhand, dan op zijn linkerhand en dan nog eens twee keer op zijn rechterhand.
"Douze ans, twaalf jaar." Zei Sheila.
"En nu ben je hoe oud?"
"Vingt-huit." zei hij ditmaal foutloos.
"Me ziele ghods", zei Sheila binnensmonds.
"Joengen toch."
Sheila strekte haar arm, haar vingers raakten de knoestige behaarde hand van Mathieu.
Ze streelde de rug van zijn hand.
Hij glimlachte.
"Tu veux niquer?" Vroeg hij ineens terwijl zijn gezicht opklaarde.
"Nee, ik wil niet neuken," zei Sheila kalm.
"Pourqoui pas?" vroeg Mathieu
Teleurstelling stond op zijn gezicht te lezen.
"Je suis marrié," zei Sheila. "Ik ben gehuwd.
Ik heb iemand anders trouw gezworen.
En beloofd om alleen met hem te neuken.
En een belofte breek je niet Mathieu, dat begrijp je toch wel."
Mathieu stond te kijken met zijn vinger in zijn mond.
"Oh, tu est pas un pute?" zei hij.
"Wie heeft er gezegd dat ik een 'pute' ben Mathieu?" vroeg Sheila.
"'Ollie', zei hij."
"Mathieu.
Zou het niet kunnen dat Mathieu wel vaker mensen namen geeft die niet netjes zijn?
Jou bijvoorbeeld.
Hoe noemt hij jou als hij je niet bij je naam noemt."
Mathieu twijfelde, of hij de vraag niet begrepen had.
"'Maboul', 'debile', 'imbecile', 'mongole', 'con'... " zei Mathieu.
Sheila keek hem aan, legde haar handen op de zijne.
"Mathieu.
Jij bent helemaal geen 'maboul'.
En al zeker geen 'debile' of 'mongole'.
Je bent een hele fijne jongen.
Heb je nog familie buiten je mama?
"Oui," zei hij.
"Mémé et parrain."
"Zozo en waar wonen die? Weet je waar ze wonen?"
"Jumet," zei Mathieu.
"Uw Mémé en Parrain zijn vast al heel oud." zei Sheila.
"Parrain célébré son pension deux mois avant 'Ollie prend moi avec," zei hij
"Het was een heel groot feest in het café van Mémé, Café Le Prince Albert. Met veel muziek en ik mocht ook 'un chope' meedrinken." zei Mathieu met weemoed in zijn stem.
"Kijk Mathieu, ik zal ervoor zorgen dat je terug kan naar je Mémé en Parrain.
Maar dan moet je mij wel helpen, ok."
Mathieu's gezicht klaarde op.
"Oh oui je veux t'aidé, vraiment!" zei hij.
Sheila had een plan.
Een snood plan.
Want Francis Pelckmans mocht absoluut niet op vrije voeten terechtkomen.
"Da crapuul hoort thuus achter slot en grendel!" zei Sheila binnensmonds.
"Je suis fatigue," zei Mathieu. "je vais dormir."
"Waar slaap je?" vroeg Sheila.
Mathieu toonde zijn slaapplaats, een matras in een nis achter de keuken die zich achteraan in het als kantoor ingerichte gedeelte bevond dat gescheiden was door ene prefabmuur.
Een stinkende matras en een beduimeld oud deken.
"Is dat je slaapplaats?" vroeg Sheila terwijl de verontwaardiging diep in haar opborrelde.
"Oui," zei hij.
Achter de matras lag een opblaaspop.
"Et c'est qoui ca?" vroeg ze.
"Mon poupée," zei hij.
"Elle appelle Sylvie."
Naast die pop lagen er ook enkele pornomagazines.
"Da's normaal dat ie hitsig stoat aje zo ne joengen pornoboeksjes te lezen geeft," dacht Sheila bij zichzelf.
Mathieu kleedde zich uit zonder enige gene.
Stonk uren in de wind.
Deed nog snel een kattenwasje aan het aanrecht.
Daarna trok hij het deken weg en ging op de matras liggen.
"Tu vais aussi dormir?" vroeg Mathieu.
Sheila slikte even.
Maar zocht dan toch zijn gezelschap op.
Hij gooide de opblaaspop in een hoek van de nis en maakte zoveel mogelijk plaats, lag meer naast dan op de matras.
Galant legde hij het vuile deken over haar.
Gaf haar een natte zoen op haar wang.
"Bonne nuit Sheila," zei hij.
Sheila draaide zich op en glimlachte.
"Bonne oui Mathieu, tu ete un bon mec. Je bent een goeie jongen," zei Sheila waarna ze hem ook een nachtzoen gaf.
Een zachte zoen op zijn mond,hij glimlachte.
Daarna viel Mathieu direct in slaap en begon meteen luid te ronken.
Met zijn duim in zijn mond.
Naakt lag hij tussen de matras en de muur.
Het kon hem niet deren dat hij geen deken had en met zijn zij op de koude vloer lag
Sheila had diep en oprecht medelijden met hem.
Uitgebuit door een ranzige en gewetenloze gangster die hem als slaafje behandelde.
Net zoals hij zovele jonge vrouwen uitbuitte.
Als instructeur bij de para's zoveel jongens vernederde op de meest schofterige manier.
Zelfs zijn seksuele lusten op onwetende jongens botvierde.
Pervert, sadistisch en machtsgeil als hij was.
Het was daartegen dat Sheila in ging.
Hij wilde het met haar ook proberen.
Maar ving bot na hem een flinke stamp tussen zijn benen te hebben gegeven stapte ze naar haar oversten met de bewijzen die ze tegen hem had verzameld.
Die namen haar klacht ernstig en na een tuchtprocedure werd hij veroordeeld voor geweldpleging, chantage en seksueel misbruik en werd ook uit het leger gezet.
En nu zou ze ervoor zorgen dat hij en Dylan de gevangenis in vlogen.
En Francis Pelckmans alsnog voor de rechter zou moeten verschijnen voor zijn aandeel in de dood van Sandra Musschaert.
"Wait and see bende niewerts!"  zei ze.
"Wait and see!!"