Langs Grote Routepaden 2

 

Een bloedmooie jonge vrouw kwam de tent binnen. Lang rood haar, sproetjes in het gezicht, blauwgroene ogen, slank lichaam, zachte glimlach op haar gezicht.

"Dank je, dank je," zei ze opgelucht.

Jens keek zijn ogen uit en ook Thomas was onder de indruk van deze prachtige jonge verschijning. Thomas nodigde haar uit om plaats te nemen tussen de slaapzakken.

"Als je wil mag je in mijn slaapzak slapen hoor," stelde hij voor.

"Ik slaap wel tussen jullie lieverds," zei ze met een glimlach.

"Wat is er gebeurd? Wat doe je hier in dit onherbergzame gebied gekleed in een afgerafeld topje, ingekort broekje en Dockside schoenen?" vroeg Jens.

De jongedame sloeg haar arm rond Jens zijn schouders en keek hem met een warme blik aan.

"Ik zal open kaart spelen knul," zei ze.

"Ik heb iets uitgehaald.

Mijn 'vriendje' - nou ja tussen aanhalingstekens, zeg maar gerust scharrel - heeft samen met enkele kompanen een plofkraak gepleegd.

Waarna ik ze met de buit de grens zou over helpen.

Dachten ze.

Ik heb ervoor gezorgd dat ze snel de grens over waren en konden ontkomen aan de politie. Maar ze staan nu op een parking op de snelweg vlakbij Luik, zonder buit.

Twee van hen moesten even plassen en de derde, mijn 'vriendje' dus die zat bij me. Ik stuurde hem met een smoes om een blikje cola. En terwijl hij weg was ben ik er vandoor gesjeesd met de buit. Zo'n kleine tweehonderd duizend euro."

"En waar heb je de buit gelaten?" vroeg Thomas.

"Wil je wel weten hé knul," zei de jongedame met een mysterieuze glimlach op het gezicht.

Nee, die heb ik verstopt op een locatie die ik alleen ken.

En daar blijft ie tot alles wat bekoeld is. Nou is het zo dat ik hier behoorlijk in de kijker loop. Mijn scharrel werkt voor een geduchte bende en die zijn nou natuurlijk naar mij op zoek. Dus lijkt het me verstandiger om even weg te blijven van de bewoonde wereld. 

Jullie volgen vast de GR5 nietwaar?"

Thomas en Jens knikten.

"Tot hoever? Kunnen jullie me tot in Frankrijk helpen. Daar ben ik veilig voor politie en de onderwereld.

Jullie zouden me een grote dienst bewijzen.

Oh voor ik het vergeet, mijn naam is Maud."

"Ik ben Jens en dat is mijn vriend Thomas. 

Waarom deed je je dat eigenlijk? Dat geld stelen? Waarom breng je jezelf in gevaar voor tweehonderdduizend euro?"

"Wat zou jij gedaan hebben dan Brave Hendrik?" vroeg Maud. "Die gozers laten lopen? Het naar de politie brengen?

Kom zeg, zo'n kans krijg je maar één keer in je leven, ja toch? 

Hey, ik ben een wijf van de straat moet je weten. Heb getderrie hard genoeg moeten knokken in dit rotleven. Nee, die poen is van mij. En daarmee ga ik een heel nieuw leven beginnen. Een leven dat tenminste echt leven is in plaats van overleven. 
Zal ik je eens vertellen waaruit mijn leven bestaat? Uit sukkelen van het ene rotbaantje naar het andere en me benen moeten spreiden voor hitsige losers om te overleven. Maar ja, is beetje moeilijk te begrijpen hé voor jochies uit de middenklasse die tijd en poen zat hebben om met hun tentje door de Ardennen te hossen."

"Wil je met ons mee?" Vroeg Thomas. Met die gymschoentjes? En met die kledij hou je het niet lang uit hoor in dit regenachtige weer. En je wordt gegarandeerd opgevreten door de teken."

"Kan me geen moer schele joh," reageerde Maud zelfverzekerd. Ik moet ongezien weggeraken uit deze streek en jullie zijn mijn laatste hoop.

Hey... Jullie hoeven dat niet voor niets te doen hé. Wat dacht je? Elk vijftigduizend piek. Mooi zakcentje, toch?"

"Ik stel voor dat we nog efkes proberen te pitten," zei Thomas. Morgen. Of beter, straks zien we wel verder."

"Ok, mij goed," zei Maud terwijl ze haar kleren uittrok en opgeplooid in een hoekje legde.

"Slaapwel, en nog hartelijk bedankt lieverds," zei ze terwijl ze de jongens sensueel op hun mond kuste.

Een uur later.

"Kan je niet slapen lieverd?" fluisterde Maud zacht in Jens zijn oor.

"Lig wat ongemakkelijk," zei hij.

"Draai je dan toch," zei Maud terwijl ze hem dichter tegen zich aantrok.

"Ligt een beetje moeilijk," zei hij.

"Hoezo, wat ligt er een beetje moeilijk?"

vroeg Maud terwijl ze de slaapzak openritste.

Of nee, ik denk dat ik het wel begrijp hé."

Ongegeneerd trok ze Jens zijn lichaam dichter en kroop ze over hem.

"Laat je short effe zakken honnepon," fluisterde ze in zijn oor.

Schrijlings ging ze op hem liggen terwijl ze zijn penis vastnam met haar koele handen.

"Wat een kanjer," fluisterde ze zacht in Jens zijn oor.

Ze duwde hem over haar schaamlippen en bewoog sensueel haar bekken. Met haar andere hand woelde ze door zijn dreadlocks. "Lekkere knul," fluisterde ze zachtjes in zijn oor. 

Jens ademde alsmaar zwaarder en kon elk moment klaarkomen.

"Kus me lieverd," smeekte Maud waarna ze haar lippen op die van Jens drukte. Er volgde een stille maar sensuele kus.

Terwijl duwde Maud Jens zijn penis alsmaar dieper in haar liefdesgrotje.

"Spuit maar. Toe dan honnepon.

Zalige knul met je zalige paal hmmmm."

Jens kwam klaar. Maud drukte haar hand tegen zijn mond. "Ssssjt, stil maar knul.

Dit is iets tussen ons ok."

De volgende dag liepen Thomas Jens en Maud verder  langs de GR-5. Het motregende en de onverharde gedeelten lagen er slijkerig en glibberig bij. Maar Maud hield zich kranig en het leek wel of de glibberige ondergrond geen vat leek te hebben op haar. Ze wees de helpende hand van Thomas af, maar greep wel spontaan naar de uitgestoken hand van Jens. En dat maakte Thomas argwanend.

"Heb je het koud?" vroeg Jens ineens terwijl hij zijn jas aanreikte.

"Dank je, zo lief van je," antwoordde ze. Terwijl ze zijn regenjas aannam woelde ze zacht door zijn dreadlocks. "Je bent een fijne jongen," zei ze met zachte stem.

Thomas observeerde Maud en vooral de manier waarop ze Jens voor zich probeerde te winnen. Jens, de stille dromerige jongen die zelden succes had bij de meisjes, maar die zo diep verlangde naar een echt diepe en langdurige relatie. Meer dan een one night stand of een liefje voor een week was hem niet gegund en het moet gezegd dat hij zijn portie liefdesverdriet wel heeft gehad. 

"Wat voert die meid toch in haar schild?" vroeg Thomas zich af.

Hij nam wat meer afstand, Maud legde haar arm rond Jens zijn middel en keek hem met een warme blik aan. 

"Fijne jongen," zei ze zacht.

Jens kleurde rood.

"Jij voelt iets voor me, niet?" vroeg Jens ineens.

"Ik vind je een lieve knul Jens," zei Maud.

"En ik heb van je genoten vannacht. 

Ik heb zo hard van je genoten. Echt waar.

Lekkere knul."

Ze keek hem in de ogen. Ze keek Jens recht in de ogen met die blauwgrijze kijkers van haar.

Haar hand zocht de zijne en ze wreef zacht met haar duim over de rug van zijn hand.

Thomas was argwanend. Ofschoon haar blik en het timbre van haar stem oprechtheid verraadde was zijn achterdocht groot. 

"Ofwel is die meid een verdomd goede actrice, ofwel voelt ze wel degelijk iets voor Jens."

Toen de avond viel arriveerde het drietal in het stadje Vielsalm. Ze vonden plaats om hun tent op te slaan op de weide van een zeer vriendelijke landbouwer.

"Goed," zei Thomas. Ik stel voor dat jij even hier blijft en dat Jens en ik in het stadje wat mondvoorraad inslaan. Wil je iets speciaal Maud?" vroeg hij.

"Oh niet direct. Misschien een fris pilsje."

"Waren we toch al van plan om in te slaan," zei Thomas. 

Dan greep Maud ineens Jens zijn hand vast. "Kan hij niet hier blijven?" vroeg ze ineens.

Thomas twijfelde. "Ik ga echt niet alles alleen naar boven slepen hoor. Het is onze schuld niet hé dat jij nu opgejaagd wild bent vanwege die maffe actie van je.

Maud zette zich bij de tent en ging mokken. Thomas pakte Jens bij de arm en trok hem mee.

"Weet je wat we doen? We gaan naar de flikken en geven die meid aan."

"Zijde gij zot?" reageerde Jens.

"Nee, maar gij precies wel hé.

Beetje rap onder de indruk van haar lieve lach en haar mooie woordjes hé.

Dat wijf is wel medeplichtig aan een overval hé maat.

Zowel de politie als die gangsters zitten achter haar gat. En eerlijk. Ze zal nog zeer blij mogen zijn als het de politie is die haar te pakken krijgt. Want echt, je wil niet in handen vallen van een stel kwade gangsters omdat je hun buit hebt gepikt.

Als ze slim is werkt ze gewoon mee en geeft ze de identiteit van die gasten vrij."

"Jij weet niet wat dat meisje heeft doorgemaakt," zei Jens.

"Klopt. En weet je wat? Ik wil het ook niet weten.

Echt gast, soms heb ik het echt zo zwaar gehad met dat fokking naïeve gedoe van je.

Gaat ge nu echt blijven denken dat ge de wereld kunt verbeteren? 

Komt nekeer van uw roze wolkske maat. Wake up and smell the coffee. Leugen list en bedrog zit in de aard van de mens. En dat heeft echt niks te maken met onderdrukt worden of geen kansen hebben gehad. Als ze denkt dat ze ons kan voor haar karretje spannen omwille van dat compleet lichtzinnige plan van haar dan is ze het echt mis. 

Fuck gast, die meid denkt ook dat het leven zoals in de film is."

Dan hield Thomas Jens tegen en keek hem recht in de ogen.

"Gij denkt dat ik het niet hoorde hé Dat gij met die meid hebt liggen smossen.

Da's spannend hé als zo'n meid in het midden van de nacht met uw leuter begint te spelen.

Ze weet heel goed met wie ze zoiets moet flikken."

"Zijde gij niet gewoon jaloers?" vroeg Jens ineens.

"Jaloers?

Maar jongen toch.

Ik had gewoon niets anders verwacht dat ze dit zou proberen.

Gij zijt een verlegen type. 

Dat straalt gewoon van u af. Geef dat gewoon toe.

En daar profiteren dat soort wijven van. Ze weten heel goed hoe ze gasten zoals jij rond hun vinger moeten winden. Wat lieve woordjes, een zachte glimlach. In alles laten merken dat ze u ziet zitten.

Ze heeft één van die gangsters de kop zot gemaakt en nu doet ze hetzelfde met u. En eens de poen in veiligheid is, dan zijde gij lucht voor haar.

Lucht... Hoor je dat goed Jens.

Al eens gedacht wat er gebeurt als ze u pakken. Moogt ge uw toekomstplannen wel op uw buik schrijven ze, toekomstig journalistje!"

"Ach jongen weet ge wat?" reageerde Jens ineens. "Ge kunt mijn kloten kussen weet ge dat?

Gij kunt vierkant mijn kloten kussen fucking jaloerse bok! Verrader! FARIZEEËR!!!!"
Jens gaf Thomas een vuistslag in het gezicht waarna hij ziedend van woede terug naar de tent liep.