Pagina's

vrijdag 4 maart 2022

De natuur in beeld: februari.




Dag lieve mensen.
Voelen jullie het ook al? De lente hangt in de lucht. 
Mag wel zeker, na een donkere en vaak stormachtige winter.
Nu ja, eigenlijk hebben we niet echt een winter gehad hé?
Hoeveel dagen waren er waarop de plassen bevroren waren of de waterlopen?
Dan spreek ik nog niet eens van sneeuw, want dat was dit jaar toch ook de grote afwezige.
Ik vind: een winter, dat moet ge voelen tot in de toppekes van uw tenen!
Ok, ik hoor het jullie al zeggen, laat die kou maar zo ver mogelijk van hier de energie is al duur genoeg. Dat is helaas maar al te waar, maar daar kan de natuur niets aan doen, dat is heeft meer te maken met het falen van het beleid dat in dienste zou moeten staan van de mensen en niet van allerhande economische dictaten en zij die deze misbruiken voor hun eigen egoïstische gewin.
Maar ondanks het feit dat de winter niet was wat ik mij van een winter voorstel, weerhield mij en mijn lieve schatjes (vrouwke en hondjes) om er op uit te trekken voor een paar heerlijke winterse wandelingen.
Want de natuur is ook in het koude en donkere jaargetijde o zo mooi.
En zoals u op onderstaande foto kunt zien, de eerste lentebloemen lieten al vroeg hun kopje zien. Deze foto werd genomen op 7 februari van dit jaar.






















Käthe Kollwitz wandelroute. Vladslo.

























Käthe Kollwitz was een Duitse beeldhoudster en een fel tegenstandster van het oorlogszuchtige beleid van Keizer Wilhelm II. Haar bekendste werk is het treurende ouderpaar dat in het soldatenkerkhof an Vladslo staat. Een mooi startpunt voor een prachtige wandelroute langs bossen en vooral de uitgestrekte polders rond Diksmuide.


Leuk, je eigen schaduw fotograferen.























































































































Altijd leuk, een andere route op je pad vinden.























Prille lente.





























































Oedelemberg wandelroute: Oedelem.



Oedelem, een deelgemeente van Beernem. Oftewel de eerste afrit op West-Vlaamse bodem van de E40. In de streek en ver daarbuiten gekend voor het psychiatrisch centrum Sint Amandus.
Maar de streek is ook gekend voor de vele bossen en weilanden. Je vind hier onder andere het Lippensgoed Bulskampveld. Het is ook de streek waar zich de waargebeurde TV-serie De Bossen Van Vlaanderen. 
Maar dat alles bevindt zich ten zuiden van de hoofdgemeente Beernem, wij gingen naar deelgemeente Oedelem waar we al eerder de Ryckevelde wandelroute hebben gewandeld.





















Het centrum van Oedelem.





































































Bijenhotelletje.























































































Altijd leuk, diertjes tegenkomen tijdens de wandeling.
En als je naar je toe komen, nog leuker.










































Kleine padvindertjes.















































We liepen op bekend terrein.
Ryckevelde wandelroute, deden we vorig jaar.








































Kemmelbergwandelroute. Kemmel.






De Kemmelberg gekend bij wielerliefhebbers, maar ook als oriëntatiepunt. Zelfs vanop hoger gelegen punten zoals de Hoge Blekker in Koksijde oftewel de hoogste duin van België of vanuit hoger gelegen appartementen met zicht op het binnenland is deze gekende berg goed te spotten bij helder weer. 
Vanop de berg zelf heb je bij helder weer ook een prachtig zicht op onder andere de IJzertoren of zie je met wat geluk zelfs de hoogbouw aan onze kust in de verte. Aan de andere kant zie je dan de skyline van Rijsel en zelfs de mijnterrils van het Noord-Franse mijnbekken. 
Niet te verwonderen dat de Kemmelberg en de andere West-Vlaamse heuvels strategisch zeer belangrijk waren voor de strijdende partijen in de Grote Oorlog. Een beter observatiepunt konden de militairen zich niet wensen. Je hebt er dan ook een zeer goed overzicht op het voormalige westfront en de vele monumenten ervan zoals de Menenpoort of de toren van het Iers Vredespark in Ploegsteert.
Maar bovenal is dit een zeer prachtige streek om te wandelen en ook als wandelaar kan je maar beter 'je kieten insmeiren' zoals ze in het plaatselijke dialect zouden zeggen.

De kerk van Kemmel.






































Grappige kabouterventjes.










































































Hier valt zoveel te snuffelen.
(Celieleke en Celientje)

















































Prachtige vergezichten.





















































Mijn grote liefde 💓💓
En onze kleine viervoetertjes.


















Wijngaarden.















Wilgenkatjes.















































Hier snakten we de hele winter naar.
DE ZON!!!























































Het voormalige gemeentehuis van Kemmel.
Gezien vanop een gezellig terrasje.















Wilde ik jullie niet onthouden.
Toilet van Café Boutique in Kemmel. 
Met pissende coureurs.



















Tot slot toon ik jullie nog wat foto's van een heerlijke strandwandeling in Westende vorige week. Met de hondjes wandelen op strand en duinen bij prachtig helder weer.

























































































































Tot de volgende keer lieve mensen. Alvast een lief likje van de kapoentjes...
Cecieleke en Celientje!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten