Psychopaat met connecties 3

 

Sheila had zich de hele nacht opgesloten op haar kantoor met de bedoeling om zoveel mogelijk informatie te verzamelen over Georges Uytterlinde. En hoe meer ze over hem te weten kwam, onder andere door mensen via e-mail te contacteren, hoezeer het beeld dat ze over hem had veranderde.
De gedistingeerde, welbespraakte en zeer gerespecteerde zakenman die zowat elke ondernemer van kleine zelfstandige tot groot bedrijf uit de stad en wijde omgeving als klant had, bleek toch wel enige zeer nare en vooral tirannieke kantjes te hebben.
Waarom anders was hij tot drie keer toe getrouwd en weer gescheiden, en wensten zijn ex-echtgenotes geen enkel contact meer met hem te hebben? Ze had trouwens al een afspraak kunnen regelen met Jennifer Kerkhofs, zijn derde echtgenote die blijkbaar heel veel te vertellen heeft over zijn narcistische en psychopathische trekken.
Dan kwam Lou het bureau binnen en liep meteen naar haar toe.
“Zoude gij niet beter een paar uurkes proberen te slapen schatje?” vroeg hij.
Sheila draaide zich om en zag Lou staan in zijn boxershort. Ze pakte zijn handen en trok hem op schoot.
“Die zake hé voe mien absolute prioriteit Lou,” zei ze.
“Komaan, geloof jij nu echt dat die Georges Uytterlinde daar achter zit. Alle bewijzen pleiten tegen die verrekte fils-a-papa, waar je zelf ook geen al te hoge dunk van hebt.”
“Het feit dat Theo Verwichte e fils-a-papatje es die e broertje dood heit an werken en zelve instoan voe zien inkomsten, wilt echt nog niet zeggen dat ie e moordenoare es wi.
Fuck, ek meugen d’er nie aan peinzen dat ezo e complete narcist lik diene Georges Uytterlinde zoe vrijuit ghoan en dat een onschuldige joengn die nog e heel leven voor hem heit voe de reste van ze leven in den bak ghoat.”
“Ik hoor het al, gij zijt zaken op een spoor die wel eens de zaak in een ander daglicht zouden kunnen plaatsen.”
“Daje da mor wet,” zei Sheila terwijl ze haar armen rond Lou sloeg en hem met een verliefde blik aankeek.
Dan volgde er een lange intense kus. Een intense kus die alleen echt verliefde koppels elkaar geven.
Sheila trok Lou zijn slip wat omlaag en plantte haar nagels in zijn kont, en tot haar tevredenheid voelde ze hoe hij niet alleen een heerlijke erectie kreeg, maar ook dat hij licht hitsige bewegingen begon te maken.
Lou trok haar gilet uit en begon de blouse van haar mantelpakje open te knopen, Sheila hielp hem daarbij een handje. Dan duwde ze hem van zich af. “Doe je slip uut en zet joen op de stoel,” zei ze waarna ze haar rok slip en panty’s uittrok. Naakt ging ze op hem zitten en duwde ze zijn heerlijke paal diep tussen haar benen. “Oooh schietje,” kreunde ze terwijl ze haar hoofd achterover sloeg. “Seks met joen es toch zooo fucking zalig! Mor zoooo fucking zalig!” zei ze met diephese stem.
Lou streelde haar heerlijk volle borsten en stopte haar rechterborst in zijn mond waarna hij gretig haar tepel begon te likken, Sheila schreeuwde het uit van puur en intens genot.
Dan tilde hij haar op en zette hij haar op het bureau vlak naast de printer. Met zachte dwang liet hij haar op haar rug liggen waarna hij haar benen opentrok en met korte doch krachtige stoten begon te penetreren. “U ga ik nu nekeer goe pakken se,” zei hij terwijl hij haar borsten vastgreep en met haar tepels speelde. Niet veel later weerklonk haar diepe rauwe oerkreet door het bureau.

De volgende ochtend parkeerde Sheila haar Dodge Ram voor een peperdure designwinkel. Ze stapte uit en liep naar binnen waar ze zich vergaapte aan de dure en vooral kitscherige meubelen die er stonden. “Wien wilt er dat in ziene living?” vroeg ze zich af.
Dan kwam een roodharige vrouw van eind de dertig de ruimte binnen. Ze droeg een rode bloes met diepe decolleté en een lange rode rok met een split onderaan die haar prachtige benen accentueerde. “Goeiedag, wat kan ik voor u doen?” vroeg ze.
“U bent Jennifer Kerkhofs? Vroeg Sheila. “Wij hadden een afspraak, mijn naam is Sheila Verdoolaeghe.”
“Oh juist ja, u hebt mij gisterenavond en nacht nog gemaild. Kijk, het is nu wel erg druk en ik ben nu bezig met een klant, en aangezien het gaat over privé zaken wil ik dat nu even laten voorgaan. Kunnen we afspreken straks in de lunchbar verderop in de straat?”
“Dat es ghin enkel probleem,” zei Sheila waarna ze de zaak verliet en besloot om in de bewuste lunchbar al een koffie te gaan drinken.
Daar las ze de ochtendkrant en viel haar oog op een toch wel heel vreemd artikel.
“Frans gerecht laat graafwerken uitvoeren in villa van Belgisch ondernemer.” En ja het bleek een villa te zijn van Georges Uytterlinde. Ze nam haar smartphone en zocht meteen de website van de regionale krant Nice Matin en vond al snel meer details waarover het ging.
“Blijkt dat het plaatselijke parket er zoekt naar de stoffelijke resten van een jonge vrouw van Malinese origine die al meer dan vijf jaar spoorloos is en die nog voor hem werkte. Er is sprake van meerdere aanklachten en aantijgingen voor zware mishandeling. En het Franse parket heeft al oms zijn aanhouding verzocht.”
Intussen kwam Jennifer de zaak binnengewandeld met een zelfzekere elegantie, ze keek Sheila aan en ging op de stoel tegenover haar zitten.
“U wil dus meer weten over het gedrag van mijn ex-man, Georges Uytterlinde,” zei ze meteen ter zake komende.
“Ja, ik wiln weten of hetgeen da ‘k over hem opving waar is? Zijn narcisme, zijn psychotisch gedrag, zijn extreme agressie.”
“Georges,” zei Jennifer hoofdschuddend. “Hij leek echt de ideale man. Een welbespraakte erudiete gentleman, strak in het pak en goed in het geld. Ik leerde hem kennen op de meetings van de Kiwanis club waar ik net als mijn ouders en grootouders lid van ben. En het klikte meteen tussen ons.
Georges nam me mee naar zijn loft in Milaan waar ik mocht shoppen naar hartenlust, gevolgd door een romantisch etentje in een toprestaurant. Van daaruit ging het per privé jet naar Marbella waar we op zijn jacht verbleven. En waar ik kennismaakte met zijn kwaliteiten als minnaar, en die had hij dat kan ik je verzekeren.
Niet veel later nam hij me mee naar de Malediven waar hij een eigen eiland heeft met lodge voorzien van privé butler en kok. Daar vroeg hij mij ten huwelijk. Dat ik hem amper een maand kende deerde mij toen totaal niet. Wat een vergissing heb ik toen begaan.
Ons huwelijksfeest was er één met pracht en praal. Een kleed bezet met Swarovski diamanten, een feest voor meer dan duizend gasten waar gekookt werd door gerenommeerde sterrenchefs waaronder Johan Seghers en Geert Vanhecke. En opgeluisterd met een groot orkest en gastoptredens van Willy Sommers en Natalia. Hij wilde me laten voelen dat ik – zijn bruid – de ster van de dag en avond was.
Daarna vertrokken we per limousine naar de luchthaven waar zijn privé jet al warm stond te draaien. We vlogen naar Rio De Janeiro waar hij een penthouse heeft met zicht op de stranden van Ipanema en Copacabana.
En daar… Zag ik voor het eerst zijn andere kant.
ZIJN DUISTERE KANT!

Het was avond, en ik lag in bikini in een ligzetel naast het kleine zwembad op het terras van het penthouse. Hij stond voor me en zei “Doe je bovenstukje uit.” Hij vroeg het niet, hij beval het gewoon.
“Waarom moet ik mijn bovenstukje uitdoen?” vroeg ik. “Wat is dat nu met u gast?” zei ik erbij.
Dan sleurde hij mij uit de ligzetel en gooide mij in het zwembad. Hij sprong er ook in en duwde me kopje onder, zeker vijf minuten lang.
“Omdat ik u kan van kant maken als ik dat wil en wanneer ik dat wil. En daarna verberg ik je rottende kadaver ergens in de buurt van die smerige ‘favelas’ hier. En dan gaat de politie ervan uit gaan dat jij verkracht en vermoord werd door dat schorremorrie dat daar samenhokt. Ze gaan mij niet verdenken hoor, ze gaan dat schorremorrie verdenken. En zo gaat het overal waar ik kom. Ik blijf buiten schot, altijd! Genoeg idioten en nuttelozen die kunnen ervoor zullen opdraaien als ik eender wie uit de weg wil ruimen.
Snap je truttebelleke! Jij bent nu mijn vrouw, ik ben je echtgenoot… JE HEER EN MEESTER!
Jij doet wat ik van je verlang! En nu doe je dat bovenstukje uit, begrepen!”
Bevend als een espenblad kroop ik uit het zwembad en deed ik mijn topje uit. Ik zag hem goedkeurend glimlachen. “Ge zijt zo’n schoon teefke,” zei hij tussen zijn tanden terwijl hij met zijn hand in zijn broek zat. “En ge neukt zo lekker.”
Dan ging hij naar binnen en haalde hij zich een whisky. Zette zich in zijn ligzetel en liet zijn broek zakken.
“Kom slet! Pijpen!” beval hij terwijl hij met zijn vingers knipte.
Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken. “Meende hij dat nu?
Ben ik echt getrouwd met een man die eens getrouwd denkt met mij te kunnen doen wat hij wilde.”
Maar niets… “ Jennifers adem begon te stokken. Sheila nam haar beide handen vast en wreef over de ruggen van haar handen met haar duimen.
“Niets was minder waar,” zei Jennifer zacht snikkend.
Op elk vlak liet hij blijken dat hij de baas was en ik in alle opzichten de mindere, de ondergeschikte.
Ik moest plooien naar zijn grillen en wensen en werd onderworpen aan zijn controlezucht en zijn extreme jaloezie.
Vanaf het moment dat iets niet liep zoals hij dat wilde maakte ik kennis met zijn verwijten, zijn gemene sarcastische woorden, zijn dreigementen… Zijn slagen.
En hij sloeg hard Sheila.
Eerst met de vlakke hand.
Dan met zijn vuisten.
Dan gebruikte hij alles wat hij kon vastkrijgen en sloeg hij ofwel tot bloedens toe, ofwel tot ik buiten bewustzijn was.
Ook seks draaide steeds opnieuw uit tot onvoorstelbaar bruut geweld. Hij sloeg, krabte, beet, trok aan mij haren om dan voor hij klaarkwam mij gewoon ongenadig buiten westen te slaan.
Zeven jaar duurde het eer ik de moed en de kracht vond om mij van zijn waanzinnige tirannie te bevrijden. En eigenlijk… De echtscheiding was nog de ergste nachtmerrie.
Op een keer werd ik in een bestelwagen gesleurd door enkele ongure types, Albanezen.
Ze brachten me naar zijn villa en daar werd ik in de kelder opgesloten.
Dan kwam hij binnen. Hij rukte de kleren van mijn lijf, sloeg mij met een baseball knuppel en verkrachtte me op de meest gewelddadige manier. Hij wilde mij vermoorden.
Die nacht Sheila… HEB IK DE DOOD IN DE OGEN GEKEKEN!
Ternauwernood kon ik aan hem ontsnappen. Ik heb aanklacht tegen hem ingediend en inspecteur Alain Donck nam mijn klacht te harte.
Maar er gebeurde helemaal niets mee.
Er kwam geen proces, zelfs geen onderzoek.
Onvoldoende bewijzen; mijn gezicht was godverdomme in frut geklopt!
Kijk Sheila, de littekens zijn nog altijd zichtbaar.”
Sheila kreeg het koud toen ze het relaas van Jennifer hoorde.
Ze maakte ijverig notities en uiteraard had ze het hele gesprek opgenomen met haar dictafoon. Ze vertelde ook over haar opdracht.
“Als ik kan helpen om die gevaarlijke zot eindelijk achter de tralies te helpen, met alle plezier. Bel me wanneer je ook maar iets wilt weten, vragen of zeggen?” zei Jennifer vastberaden.
Sheila nam afscheid van Jennifer met een flinke knuffel en ging meteen naar huis.