Jaren gingen voorbij.
Lou werkte als leercontract bij bouwbedrijf Bastiansens.
Waar hij als leerjongen schoon geld verdiende.
Een deel moest hij thuis afgeven, logisch want zijn moeder was alleenstaande en elke extra cent was welkom om de maand rond te komen.
Een ander deel legde hij aan de kant.
Niet veel later realiseerde hij zijn grote droom.
Die hij al van kindsbeen af koesterde.
Een eigen gitaar.
Zo fier als een gieter liet hij die zien aan Gracienne.
"Een prachtstuk maatje", zei ze vol bewondering.
Op haar kamer sloot Lou de gitaar aan op de versterker en begon een stuk te spelen.
"Niet slecht," prees Gracienne hem.
"Pa leerde me spelen op zijn eigen gitaar.
Godverdomme, dat is nu één van de redenen waarom ik hem nog hard mis se.
Het was ne klootzak van een vent.
Een lafaard die zich liever afreageerde op ons moeder in plaats van zijn problemen, en dan vooral zijn drankprobleem eens onder ogen te zien en aan te pakken.
Maar aan den andere kant hé.
Ik zag hem geire.
En godverdomme ik mis het om samen in de zetel naar zijn platen te luisteren op een regenachtige zondagnamiddag".
Gracienne omhelsde hem.
"Ik versta da wel maatje", zei ze met zachte stem.
"Laat ons een stukske jammen", stelde ze voor.
Marraine is er nu toch niet, dit huis is goed geïsoleerd dus de buren zullen niks merken.
Ze nam haar eigen akoestische gitaar, die ze ooit nog van haar Marraine cadeau kreeg en gordde die om.
Samen speelden ze meer dan een uur gitaar.
Gracienne hield enorm van muziek.
Ze kon uren op bed zitten tokkelen.
Of buiten in de prachtige bossen, aan de oever van het vaartje dat er door kronkelde.
Daar was een oude aanlegsteiger.
Daar kon je haar vaak vinden.
Met haar gitaar en haar schetsboek.
Dan zat ze urenlang te schetsen en te tekenen in de zon.
Tussendoor speelde ze wat muziek.
Of zat ze dromend voor zich uit te staren.
Ze was een melancholische ziel.
Ze hield enorm van de natuur en trok zich graag op haar eentje terug om na te denken.
Maar even graag liet ze zich omringen door haar vele vrienden die ze gemaakt had sinds ze bij haar Marraine was gaan inwonen.
Ze hing graag rond in het jeugdhuis, of in café Dinky Toys op het stationsplein.
Vaak nam ze dan haar gitaar mee, en dan werd er gezongen.
Ze had een prachtige stem.
En kende hele liedjesteksten zomaar uit het blote hoofd.
Het meisje had grote dromen.
Ze zat vol tomeloze ambitie.
Haar Marraine ondersteunde haar daarin.
In haar prachtige herenhuis kon het meisje haar creativiteit uitleven.
Ze kreeg stapels stof tot haar beschikking, waarmee ze prachtige kledingstukken maakte.
Urenlang zat Gracienne achter de stokoude Singer naaimachine.
Of op een stoel in volle concentratie te naaien.
Het raakte de oude vrouw die haar onder haar vleugels nam diep in het hart.
Om haar kleindochter zo te zien opgaan in haar werk.
Ook op sportief vlak was Gracienne een uitblinker.
Als kind deed ze aan atletiek.
En haalde zo heel wat prijzen binnen.
Op aandringen van haar Marraine schreven haar ouders haar in op de balletschool.
Ook daar deed ze het uitstekend.
Maar toen ze twaalf jaar werd, had ze het daar zo goed als gezien.
Het meisje verlangde naar een nieuwe uitdaging.
Zo woonde ze een demonstratie Taekwondo bij.
"Dat wil ik ook doen", zei ze.
Maar dat stootte op veel verzet van haar ouders.
"Dat is niks voor meiskes", zei haar moeder.
"Op wat trekt dat nu, wat slaan en schoppen gelijk een wildeman"?
Dat was één van de redenen waarom het meisje zo hard begon te rebelleren.
Eens ze bij haar Marraine introk mocht ze meteen aansluiten bij de plaatselijke Taekwondo vereniging.
"Op ballet leerde je discipline, doorzettingsvermogen en zelfcontrole.
Ook bij Taekwondo zijn die dingen belangrijk", zo zei Marraine.
"Maar, je leert er ook je woede kanaliseren en jezelf te beheersen.
En ik zie liever dat je je daar afreageert dan op straatmeubilair", zo besloot ze.
De trainer was meteen in de wolken van Gracienne haar kunnen.
"Die meid heeft talent", zei hij.
En dat had ze ook.
Ze was al snel clubkampioene in haar leeftijdscategorie en won zelfs enige toernooien.
Kortom haar agenda was goed gevuld.
En overal maakte ze snel vrienden.
Veel vrienden.
Maar het meest trok ze op met Lou.
De rebelse jongeman had haar hart gestolen.
Uren kon ze met hem babbelen over van alles en nog wat.
Hij had een eigen mening en stak die niet onder stoelen of banken.
Hij had ook een droom.
Een eigen bandje beginnen.
Hij probeerde zijn beste vrienden warm te maken voor het idee.
Twee van hen waren al voor het idee gewonnen.
De broers Tom en Dries.
Tom had een drumstel, waarop hij uren kon repeteren.
Lou kwam maar al te graag bij hem langs met zijn gitaar.
Dries was een uitstekend componist en ook hij kon uren bezig zijn op de akoestische gitaar.
Een oud vehikel dat hij ooit voor een prikje had gekocht van zijn eigen zakgeld.
"Ooh ja, een eigen band.
Een groepke oprichten.
Dat zou een fantastisch idee zijn", vonden ze allebei.
Maar Jan die was minder enthousiast.
"Gijle weet niet waar ge aan begint", zei hij.
"Waar gaat ge repeteren? Zonder een klacht voor burenlawaai te riskeren.
Waar gaat ge uw instrumenten halen? Weet ge wel wat goeie instrumenten kosten?
En hoe gaat ge u vrijmaken voor eventuele optredens.
Dat klinkt allemaal schoon zelle, een eigen groepke.
Maar weet, velen voelen zich geroepen maar weinigen zijn uitverkoren.
Er mee beginnen, dat is gemakkelijk.
Maar volhouden.... Hohohooo, dat is een ander paar mouwen"!
"Komaan", riep Gracienne ineens luid.
"Een beetje ambitie hé mannekes.
Een beetje durf.
Echt gasten.
Toon de wereld eens dat jullie ballen aan het lijf hebben.
En realiseer die godverdomse droom.
Ga er gewoon voor.
Ge kunt alleen maar op uw bakkes gaan.
Maar hey.
Dat is gewoon de beste leerschool.
Vallen, en dan gewoon terug opstaan.
Ik weet niet hoe het met jullie zit hé.
Maar het laatste wat ik in dit leven van plan ben.
Is om te worden zoals de meeste mensen.
Die gewoon meedrijven met de stroom.
Die niet leven maar geleefd worden.
Om dan vol frustratie af te geven op mensen die wel durven om buiten de lijntjes te kleuren.
En van het pad der kleinburgerlijkheid af durven te wijken.
Wat is 't gasten?
Gaat ge ook in die val trappen?
Jullie diploma halen en dan braafkes gaan werken?
Ja baas, neen baas, tot uw orders baas?
Om dan elke avond voor die stomme televisie te zitten vegeteren.
En voor ge het weet zijt ge oud en versleten en hebt ge spijt dat ge met uw leven geen bal hebt aangevangen."
Ze keek haar vrienden aan met haar felblauwe ogen.
Haar blik ging door merg en been.
En verraadde een pittige vastberadenheid.
"Of gaat ge ervoor gaan.
Nu ge nog jong zijt.
Nu ge de kans hebt om datgene te doen wat je wil doen.
Het gaat niet gemakkelijk zijn.
Daar ben ik me keihard van bewust.
Maar dat wil ik ook niet.
De gemakkelijke weg.
Ik wil me laten horen.
Ik wil de wereld laten weten dat ik besta.
En ze zullen het godverdomme geweten hebben.
Ik wil die hele boel eens goed door elkaar schudden, echt waar.
En daar kan ik wel een paar helpende handen voor gebruiken.
En muziek, dat lijkt mij een heel goed middel om dat te doen.
Om de jeugd te bereiken.
Om hen eens te doen nadenken, over het leven.
Over hun leven.
Over de maatschappij waarin ze leven".
Toen draaiden zelfs Jan bij.
Samen schuimden ze allerlei muziekbeurzen af.
Daar konden ze tweedehandsinstrumenten vinden voor een prikje.
Al hun zakgeld en geld dat ze verdienden met het uitoefenen van allerhande baantjes.
Ging in één grote pot.
Enkele weken later, op een avond.
Gracienne ontving Lou op haar kamer.
Ze wilde hem de teksten laten zien die ze door de jaren heen geschreven had.
Rake teksten.
Felle maatschappijkritische teksten.
Die ze schreef toen ze nog bij haar ouders woonde.
Teksten waarmee ze haar gevoelens van rebellie en onmacht probeerde te verwoorden.
Lou was er van onder de voet.
"Man, dat is straf spul", zei hij.
"Gij hebt verdomme talent om te schrijven.
Ik verschiet ervan meiske, echt".
Gracienne keek hem aan.
"Ach maatje", zei ze.
Terwijl ze Lou vol liefde aankeek.
"Zo bijzonder is dat toch niet.
Toch niet niet voor u.
Gij zijt zoveel wijzer.
Gij denkt zoveel dieper.
Echt waar".
Ze sloeg haar handen om zijn hals.
"Ik trek mij zo keihard op aan u Lou.
Weet ge dat.
Maatje.
Venteke".
Ze drukte haar lippen tegen de zijne.
Hij liet eerst begaan.
Haar kussen werden feller en hartstochtelijker.
Toen probeerde hij haar weg te duwen.
"Grace, meiske.
Gij zijt twee jaar jonger dan ik.
Ge zijt amper 15."
"Dat weet ik", antwoordde ze.
"Maar ik heb mijn gevoelens al lang genoeg weggestoken voor u Lou.
Maatje".
"Kijk", zei hij ineens.
"Ik heb u heel graag, als vriendin.
Ik trek geiren met u op.
Ik had al langer door dat ge meer wilt dan alleen maar vrienden zijn.
Da's normaal.
Ge zijt jong.
Er gaat van alles door u heen.
Door uw koppeke.
Door uw lichaam.
En ja, ge zijt een verdomd schoon meiske.
Ge hebt een prachtig lijf ja.
Niet te verwonderen, als ge weet wat gij allemaal doet van sport.
God weet dat ik er verdomme al van gefantaseerd heb.
Maar... "
Hij zocht twijfelend naar zijn woorden.
"Ik wil nog geen relatie.
Snapt ge.
Ik versta dat ge meer voelt dan alleen maar vriendschap.
Maar mij nu al binden aan één meiske.
Allez ja.
Ik wil nu niet stoefen.
Maar ik heb veel keus.
Als ik op de werf sta op een warme dag.
In mijn ontbloot bovenlijf.
Dan staan zelfs bomma's kwijlend naar mij te kijken".
Gracienne moest erom lachen.
"Pas op", zei ze plagend.
"Want als een ouw schuur in brand staat, dan is er geen blussen meer aan".
Lou lachte mee.
Toen ging hij verder.
"Ik vind die aandacht wel leuk.
Daar kom ik eerlijk voor uit.
God weet dat ik met plezier meeging met al die meiskes.
En zelfs oudere vrouwen.
Ik wil me nu nog niet binden, hoe graag ik u ook zie meiske.
Weet ge.
De liefde dat is schoon, in de boekskes en in de flauwe zemeltrezenfilms.
Maar dat is ook alles.
In de realiteit loopt het zo vaak anders.
Mijn ma die was 18 toen ze in verwachting was van mij.
Ze zat gebonden aan mijne pa.
En nochtans, ze is een verdomd intelligente vrouw.
Ze zou naar de unief gaan, geneeskunde studeren.
Maar ja, ze liet zich inpakken door Pa zijn charmes.
En voor ze het wist zat ze in een krot van een huis, met een bleitende kleine in eur armen.
Weg dromen, weg ambitie.
Welkom OCMW en pure miserie.
Denkt daar eens aan.
Laat u nog niet binden aan de eerste de beste.
Profiteer van uw leven.
Nu ge nog kunt."
Gracienne hoorde dit alles aan.
En slaakte een diepe zucht.
"Ge hebt gelijk maatje," zei ze zacht.
Ik versta u volledig op dat vlak.
Het is echt niet liefde of een relatie waar ik zo naar verlang.
Maar... "
Ze keek hem aan.
Met haar prachtige blauwe ogen.
Ze haalde diep adem.
Toen smeet ze het eruit.
"Ik wil dat ge MIJN BLOEMEKE PLUKT!!
Ik wil dat mijn bloemeke geplukt wordt door iemand die voor mij heel speciaal is".
Ze trok haar T-shirt uit en maakte haar BH los.
En legde zijn handen op haar prachtige borsten.
"En gij Louke... GIJ ZIJT VOOR MIJ HEEL SPECIAAL"!!!
Weer begon ze hem hartstochtelijk te kussen.
Terwijl ze zijn broek losknoopte en haar koele handen naar zijn geslachtsorgaan zochten.
"Is dat waar meiske", zei hij.
"Jaaah", zei ze kreunend.
Ze opende met haar rechterhand de lade van haar nachtkastje.
"Er zitten kapootjes in die lade, pakt er ééntje uit en doe dat rond uwe lul Lou.
En pakt mij nekeer goe, want verdomme Louke... 'T JEUKT ENORM NU!!!"
Lou deedt wat ze hem vroeg.
Hij drong diep in haar binnen.
Gracienne verbeet de pijn.
Ze beet op haar tanden.
"Niet met mij inzitten maatje", zei ze.
"Gewoon doorgaan nu.
't Mag zeer doen.
'T MOET ZEER DOEN BEGOT!!!!
Ik wil het voelen tot in de toppekes van mijn tenen."
Ze keek hem aan met verlangende ogen.
Ze hield haar adem in.
Voelde hoe hij diep in haar binnendrong.
Ze sloeg haar hoofd achterover en kreunde het uit van de pijn.
Het was een rauwe dierlijke kreet.
De adrenaline joeg door haar lichaam.
Haar hart pompte aan 200 per uur.
"Laat u gaan", smeekte ze kreunend.
"Het kan me nie schelen dat het bloed van tussen mijn benen stroomt.
Ik wil u voelen, hoe hard en pijnlijk het ook is.
Ik wil mij overgeven aan uw goesting".
Lou liet zich gaan.
Gracienne kreunde, brulde.
Eerst van de pijn.
Daarna van diep en heftig genot.
Toen de helse scheurende pijn in haar vagina, toen haar maagdenvlies voorgoed scheurde.
Overging in intens genot.
Van haar allereerste orgasme die ze kreeg tijdens intiem contact met een jongen.
"Oooh Godverdomme da's zalig", zei ze.
Maar lang kon ze van dit moment niet genieten.
Want ze voelde hoe Lou in haar klaarkwam.
Hij haalde zijn penis eruit en Gracienne verwijderde het condoom.
Ze haalde een nieuw uit en schoof die er rond.
"Ge gaat u toch niet laten kennen hé maatje", zei ze.
Terwijl ze Lou's penis met haar mond bevredigde.
En hem zelfs tussen haar borsten liet glijden.
"Ik heb verdomme goesting maatje", zei ze.
En uwe fluit die is toch zo fucking lekker".
Niet veel later lag ze weer op haar rug, en voelde ze hoe hij in haar binnendrong.
Weer kreunde ze heftig en uit alle macht.
Haar hoofd schudde van links en naar rechts.
Zo ging het de hele namiddag door.
Waarna ze uitgeteld op bed lagen.
Heerlijk nagenietend van die 'eerste keer'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten