Winter in Vuurland 6

Sarah en Beatriz liepen in hun nachtjapon naar de kamer van Manuel Torres.
De deur was nog open.
Manuel lag half versuft in bed zijn roes uit te slapen.
Zijn gezicht zat nog onder het bloed.
Hij lag bijna meer uit dan in het bed.
Zijn hoofd diep in het hoofdkussen.
Sarah nam haar GSM en begon foto's te nemen.
"Zie hem daar liggen, de perverte klootzak." Zei ze.
"Wilde hij je daarmee verkrachten", wees Beatriz naar zijn geslachtsorgaan.
"Met dat kleine ding?
Ik wed er mijn hoofd op dat Gabriel veel groter geschapen is," zei Beatriz terwijl ze naar Sarah knipoogde.
Sarah glimlachte.
"Veel groter", zei ze.
Haar ogen straalden.
Sarah was zo gelukkig met haar Gabriel.
Putte zoveel kracht uit de vastberadenheid van Beatriz.
"Gooi je slipje op bed", zei ze.
Sarah deed het.
Beatriz maakte foto's.
"Dit was deel één van mijn plan.
Morgen zullen we eens een hartelijk woordje praten met hem".
Ze gingen naar buiten, trokken de deur achter zich dicht en gingen terug naar hun kamer.

De volgende dag gingen Sarah en Beatriz gewoon werken.
"Hoe was het eergisteren met Manuel, leuke avond en vooral nacht gehad".
"Nee", zei Sarah.
"Het klikte uiteindelijk toch niet tussen ons." Loog ze haar tante voor.
Niet van zinnens om haar de ware toedracht te gaan vertellen.
"Jammer", zei Elvira.
"Zo'n mooie kans.
Waar zit Manuel trouwens? Normaal is hij altijd zo rond 10 uur beneden."
Net op dat moment kwam een echtpaar naar de receptie dat ook op de tweede verdieping logeerde.
"Señorita, we hebben klachten", zeiden ze tegen Sarah.
"De man in kamer 208 zat de hele tijd lawaai te maken, en met van alles te smijten.
Alsof hij in een vlaag van razernij verkeerde".
De onschuld zelve spelende keek Sarah in de computer.
"208, dat is de kamer van Manuel Torres, verblijft er alleen.
En is later dan normaal beneden.
Kijk meneer, mevrouw". Zei Sarah.
"We zullen hem er over aanspreken van zodra hij beneden is.
"Nos disculpamos Señor, Señora"....
Ze glimlachte heel beleefd terwijl ze haar verontschuldigingen aanbood in naam van Hotel Rosita.
De mensen namen er vrede mee.
Dan vielen de ogen van de man op het TV scherm aan de andere kant van de inkomhal.
Ook Sarah zag een kaart van Argentinië, een grote vlek die sneeuwval voorstelde over de almaar smaller wordende strook die het zuiden van het Amerikaanse continent voorstelde.
En onderaan de woorden PELIGRO! ATTENCION!
Een zware sneeuwstorm was rechtstreeks vanuit Antarctica op weg naar Vuurland en de Zuidelijkste provincie Santa Cruz.

Pas laat in de middag kwam Manuel Torres naar beneden.
Hij vroeg een lichte maaltijd, waar hij maar mondjesmaat van at.
Daarna zat hij in de lounge, dronk tegen zijn gewoonte in slechts vruchtensap en water.
Dan werd het tijd om in pauze te gaan.
Manuel liep traag naar de lift. Zijn hand tegen zijn hoofd houdend.
Hij had vast een zware kater.
Sarah liet hem dan ook veel whisky drinken.
"Sarah vienes", wenkte Beatriz.
Sarah kwam uit de balie vandaan en volgde Beatriz naar de lift.
Vlak voor de liftdeur zou sluiten glipten ze naar binnen, Sarah drukte meteen op twee.
"Hola Señor Torres como estas?" Vroegen ze beiden op sarcastische toon.
"Beetje pijn aan het hoofd zeker?" Vroeg Beatriz grijnzend.
Meteen knalde Beatriz hem tegen de muur.
Trok zijn hoofd achterover.
"Het kan geen pijn genoeg doen, pervert!" Zei ze.
Ze duwde haar GSM onder zijn neus.
Toonde de foto's die ze die nacht nam.
Vooral die van Sarah's slipje op de grond en de fles whisky tussen het hoofdkussen en het nachtkastje.
En van de vernielingen die aangericht waren.
"Met deze beelden zullen mijn nonkel en tante, alsook de politie meteen aannemen dat jij me afgelopen nacht hebt proberen te VERKRACHTEN!!!!
We kunnen ook een weinig fraaie verklaring geven waarom het er vannacht zo luidruchtig aan toe ging, waardoor veel mensen uit hun slaap werden gehouden.
En Beatriz wil wel getuigen in mijn voordeel hoor."
"Ok, ok, jullie winnen. Wat willen jullie van me?"
"Niets." Zei Sarah.
"Gewoon dat je ophoudt met zo op mij te geilen.
Ik ben je die perverte manier waarop je mij zit uit te kleden met je ogen gewoon spuugzat.
Ik een een meisje. Een vrouw.
En GEEN FUCKING LUSTOBJECT!!!!En mijn hart behoort aan Gabriel.
Ik bemin hem.
Ik adoreer hem.
En misschien beloof ik die lieve schat ooit eeuwige trouw.
En hij is helemaal geen crimineel.
Jij bent er één.
Dat heb je gisterennacht bewezen.
Maar als je verstandig bent.
En doet wat ik je vraag.
Dan blijft dat onder ons.
Afgesproken?"
Ze stak haar hand uit.
Hij drukte haar de hand.
"Afgesproken", zei hij.
Maar in zijn ogen waren pure minachting en haat te lezen.
"Mij moet je de hand niet schudden," zei Beatriz.
Ik treed enkel op als getuige.

Manuel droop af.
Sarah en Beatriz gaven elkaar een high five.
"Ik ga naar beneden nu", zei Sarah.
Haar ogen blonken.
"Je weet wel waarom hé".
Beatriz nam haar handen vast en keek haar in de ogen.
"Geniet ervan 'hermana'". Zei ze.
Sarah zag die lieve kuiltjes in Beatriz haar wangen.
Gaf haar een kus op de mond.
Dan ging ze naar beneden.
Toen de lift open ging zag ze Juan die naar zijn kamer wilde waar Elvira vast al op hem lag te wachten.
In bed, met aar duurste lingerie aan.
Die hij hitsig en half dronken van haar lichaam zou sleuren.
Om dan als een bezopen wild zwijn op haar te kruipen.
Om haar stevig te pentreren.
Sarah negeerde hem.
Ze liep de keuken door, meteen naar de keldertrap.
Ze verwachtte om Gabriel aan te treffen bij de diepvries.
Hij was er niet.
Ineens deed iemand zijn handen voor haar ogen.
"Quién es"? Hoorde ze iemand zeggen.
Ze wist wel dat het Gabriel was.
Sloeg haar arm achterover om zijn hals.
Draaide zich om en gaf Gabriel, haar lieve Gabriel een kus.
Vurig en passioneel.
Gabriel greep lekker sappig haar kontje vast.
Sarah voelde zo'n heerlijke siddering door haar lijf.
Gabriel trok haar rok omhoog.
Zijn handen gleden onder haar slipje.
"Si mi amor." Kreunde ze.
Hij trok haar slip met een ruk naar beneden en tilde haar op.
Met één en dezelfde beweging knoopte hij zijn broek los.
Voor Sarah het goed en wel besefte was hij haar al aan het penetreren.
"Oh lo qué alegria tener sexo contigo Gabriel" (Wat is het toch heerlijk om seks met jou te hebben Gabriel). Zei Sarah verrukt.
Traag ging hij heen en weer.
Zijn heerlijke flinke penis diep tussen haar benen.
Hij knoopte haar blouse los.
"Muéstrame tu cuerpo muy hermosa y delicioso" (Toon me je prachtige en heerlijke lichaam). Zei hij
Terwijl hij haar borsten streelde.
"Het is zo heerlijk om je te voelen".
Hij kuste haar opnieuw.
Sarah bewoog met haar bekken.
Sloeg haar hoofd achterover.
Terwijl ze zich vastklampte aan haar Gabriel.
"Vienes Gabriel... cogerme como un animal (Kom Gabriel... neuk me als een beest). fluisterde ze hem smekend van verlangen in het oor.
Ze liet zich zakken.
"Me entrego enteramente a tu deseo (Ik geef me helemaal over aan jou lust).
Gabriel zorgde ervoor dat ze comfortabel kon liggen op de vriezer.
En begon heerlijk hard te stoten.
Hij gaf Sarah een heerlijke beurt.
Streelde haar buik en borsten.
Sarah kreunde en smeekte.
Smeekte om meer.
Dit is waar zo zo heftig naar verlangde.
Ongeremde seks.
Zonder géne.
Zonder schaamte.

Ze gaf zich over aan Gabriel.
Gabriel genoot van de hevige brok passie die Sarah was.
Veeleisend.
Ongeremd.
Onverzadigbaar.
Hoe lief, teder en begripvol ze was in de omgang.
Door hem wat cola of water te brengen als hij aan het werk was.
Door voor hem op te komen.
En hem een troostende schouder aan te bieden.
Zo ongeremd en hevig was ze als hij seks had met haar.
Hij kwam klaar.
Weer voelde Sarah zijn heerlijke zaad.
Ditmaal stootte hij gewoon door.
Sarah was in totale extase.
Kwam ongeremd klaar.
Meerdere malen.
Multiple orgasmes zoals dat heet.
Heerlijk was dat wanneer haar lichaam zo heerlijk schokte en sidderde.
Wanneer ze het pure genot voelde van haar hoofdhaar tot de topjes van haar tenen.
Een uur later nestelde ze zich weer halfnaakt rond zijn hals.
Slaakte een diepe zacht.
"Gabriel", zei ze.
"Midden september moet ik terug naar België.
Maar weet je?
Ik zou liever hier blijven.
Bij jou.
Ja Gabriel
Dat wil ik.
Met jou door het leven gaan.
Weet je waarom?
Jij bent zo'n lieve, pure en oprechte jongen".
"Mi amor." Fluisterde hij in haar oor.
"Yo te quiero, con to mi corazon.
Pere no tengo futuro.""Zeg dat niet Gabriel." Zei ze.
"Jij hebt wel een toekomst.
Je moet gewoon geloven in jezelf.
Luister niet naar Elvira.
En zeker niet naar die Juan".
Ze streelde zijn hartstreek.
"Hieronder Gabriel.
Zit een eerlijk en puur hart."
"Denk je dat"? Vroeg Gabriel.
"Estoy Segura" (Ik weet het zeker). Zei Sarah.
Gabriel begon te huilen.
"Sarah", zei hij.
"Jij bent de eerste die zo over mij praat.
De eerste die mij zo diep weet te raken.
De eerste die ik echt kan vertrouwen.
Op wie ik echt kan bouwen".
Sarah drukte zijn hoofd tegen haar borst.
Woelde zacht door zijn lange zwarte haar.
Zoende zijn voorhoofd.
Heel teder.
Heel moederlijk.
"No llores mi cariño (huil maar niet mijn lieverd). Zei ze met zachte en moederlijke stem.
"Te ayudaré, te lo prometo" (Ik help je wel, dat beloof ik).

Zo groeiden Sarah en Gabriel nog dichter tot elkaar.
Sarah voelde zoveel warmte en liefde voor de jonge Gabriel.
Die door iedereen werd uitgespuwd en veracht.
Toen nam ze zijn geslachtsorgaan vast.
Begon hem te stimuleren.
Kuste hem.
"Por ultima vez mi amor. Cogerme mi duro y brutal!!!"Gabriel trok zijn t-shirt uit.
En haar rok die ze nog aan had naar beneden.
En begon haar opnieuw stevig te penetreren.

Na hun heerlijke vrijpartij rookten Sarah en Gabriel buiten een sigaretje.
En babbelden nog een beetje.
Sarah gaf hem goede moed.
Liet hem merken dat hij op haar kon bouwen.
"Ik beloof het je lieverd.
Ik laat je nooit in de steek.
Nooit".
"Ik weet het wel Sarah.
Ben zo blij dat ik je ken".
Gabriel doofde zijn sigaret.
Het is koud, ik ga naar binnen.
Nog wat proberen te slapen.
Tot straks Sarah." Zei hij.
"Tot straks lieve schat." Zei Sarah.
Ze gaf hem nog een zoen.
Toen hij weg was, keek Sarah naar de lucht.
Zag een dreigende wolkenmassa verschijnen vanuit de bergen in het zuiden.
Er stak ook een ijzige wind op.
Ze stak nog een sigaret op.
De zon begon te zakken, maar voor ze achter de prachtige besneeuwde bergen wegzakte  schoven de wolken er al voor.
Het werd meteen al een stuk donkerder.
Sarah rilde van de kou.
De wind begon er nu echt wel aan te trekken.
Een scherpe, koude zuidenwind.
Het begon ook te sneeuwen.
Gulzig trok Sarah aan haar sigaret en keek naar de alsmaar dreigende lucht die alsmaar donkerder werd.

Ineens...
Grepen twee sterke handen haar vast.
En tilden haar op.
Ze wilde gillen.
Maar dan voelde ze ineens iets kouds tegen haar keel.
Een mes.
"Càlatte o te corto el cuello" (Kop dicht of ik snij je keel over). Hoorde ze een diepe mannenstem zeggen.
Sarah werd bang.
De man wierp haar over zijn schouder.
Greep haar vast bij haar rug.
Hij moest groot en sterk zijn.
Met stevige tred stapte hij naar het hek.
Klom er zonder moeite over, met Sarah op zijn schouder.
Hij nam haar mee.
De bossen in.
Diep de bergen in.
Sarah was bang.
Ineens begon het te dagen;
"Oh nee." Dacht ze.
"PANCHO EL VIOLADOR!
Ik ben verloren... "