Het was al donker.
En de stad leek bijna uitgestorven toen Cathy en Filip de taverne verlieten op weg naar haar kleine flatje midden in de stad.
Ze grapten, lachten.
Rakelden oude anekdotes op.
Cathy opende de deur van haar flat, en stak de lichten aan.
Tot Filips grote ontzetting was het er letterlijk volgestouwd met kerstversiering.
"Nee". Zei hij vol ontzetting.
"Jij ook al"?
"Wat"? Zei Cathy.
"Weet je hoeveel elektriciteit al die lichtjes verbruiken"? Vroeg Filip, om zich niet meteen te negatief te willen uitdrukken bij zijn vroegere zomerliefje.
"En dan"? Vroeg Cathy.
"Het is Kerst.
Het feest van het licht.
Voor mij de mooiste tijd van het haar.
Vroeger vond ik er ook niet veel aan.
Ik hield meer van de zomer, de zon.
Maar sinds ik verpleegster ben op de kinderafdeling kijk ik met heel andere ogen naar het hele gebeuren.
Als we de leefzaal versieren, en daarbij hulp krijgen van die kindjes.
Als je die oogjes ziet glinsteren bij het zien van al dat mooi's".
Cathy zweeg.
"Ik begrijp dat veel mensen negatief staan tegenover deze dagen.
Het is ook zo opgefokt en commercieel.
Dat is waar.
Elkaar overtreffen met de duurste cadeau's,.
En de rijkelijkste tafels.
Dat is ook niets voor mij hoor.
Weet je.
Op kerstavond ben ik het liefste aan het werk.
Bij de kinderen.
Ze trekken zich zo hard op aan die kleine dingen die we dan doen.
Chocomelk maken.
Een extra traktatie".
Cathy vertelde er honderduit over.
Filip kreeg een krop in de keel.
"Ach Filip". Zei Cathy.
"Je bent nog geen haar veranderd.
Je doet je zo koel en berekend voor.
Maar diep vanbinnen ben je zo super gevoelig".
Ze zocht in het CD kastje en haalde er een CD uit.
en plaatste die in de CD speler.
Meteen vulden stampende reggaebeats de woonkamer.
"Laat ons dansen Filip.
Zoals onze laatste zomer samen.
Weet je nog?
Lieverd".
Ze dansten.
Een kus volgde.
Een lange lieve kus.
Filip omhelsde haar, trok haar dicht tegen zich aan.
Cathy sloot haar ogen.
Ging met haar koele handen onder Filip zijn dikke trui.
Hij schrok even.
"Da's koud"! Riep hij uit.
Ze lachte erom.
"Ik wil mijn handen warmen aan je lichaam". Zei ze.
"Mag ik?
Toe"?
Filip nam haar handen vast.
Begon ze warm te wrijven.
Stopte ze weer onder zijn trui".
Weer kuste ze hem.
Trok zijn trui steeds hoger.
Haar koele handen gleden over zijn buik.
Dan...
Knoopte ze zijn broek los.
"Zoals vroeger lieverd.
Weet je nog?
Genieten van elkaar.
Ik voel de passie weer opvlammen Filip".
Filip wist niet goed wat hem overkwam.
Maar hij liet begaan.
Trok zijn trui uit.
Cathy zakte door haar knieën.
Begon hem oraal te bevredigen.
"Hmmmmm hij is nog altijd even lekker die pik van je". Zei ze.
Ze liet zich helemaal gaan.
Gaf hem een heerlijke pijpbeurt in de living onder de vele flikkerende kerstlichtjes en opvlammende theelichtjes.
"Ooooh Cathy". Kreunde Filip.
"Stop, ik ga klaarkomen".
Ze luisterde niet.
Hij wilde zich terugtrekken.
Maar ze hield hem tegen.
Zoog en trok aan zijn stijve penis.
"Ik wou je nog zo graag neuken"... Zei hij.
Hij kwam klaar.
Ze slikte alles door.
Streelde zijn kont.
Dan kwam ze recht.
"Rustig maar schatje". Zei ze.
"We hebben de hele nacht, weet je wel".
Ze nam zijn handen.
Samen gingen ze naar de slaapkamer.
Daar kleedde ze zich uit.
Haar lichaam mocht nog steeds gezien worden.
Ondanks de littekens die Filip overal zag.
Blijkbaar kwamen ze van operaties.
"Ben je zo vaak geopereerd geweest"? Vroeg hij.
Ze trok het deken weg van het bed.
"Kom gezellig onder de wol lieverd". Zei ze.
Hij ging bij haar liggen.
Cathy trok het deken over hen.
Begon hem opnieuw te kussen.
"Mon amour". Fluisterde ze in zijn oor.
"Je me te manque.
Ik heb je zo gemist.
Waarom moesten onze wegen zich scheiden?
Geen man in mijn leven lieve Filip.
Kon tippen aan jou.
Ze zeiden, het was maar een vakantieliefde.
Daar kan je geen ernstige relatie op bouwen.
Ga verder met je leven, er komt gauw iemand anders.
Maar die iemand anders was ofwel een alcoholist, een spilzuchtige gokker ofwel een vreemdgaande mooiprater.
Jij was eerlijk.
Soms cynisch.
Eigen mening, zelfs op ongepaste momenten.>
Maar altijd... EERLIJK!
Ik zal ook eerlijk met je zijn lieve Filip.
IK HEB NIET LANG MEER TE LEVEN LIEVE SCHAT!"
Filip schrok.
"Maar... Cathy.
Dit meen je niet".
Zacht woelde ze door zijn haren.
"Ja".
Ze begon zacht te huilen.
"Helaas wel.
Kanker.
Het begon vijf jaar geleden.
Twee jaar geleden leek het dat ik het overwonnen had.
Maar het kwam terug.
De dokters zeiden dat chemo weinig zin had.
Je bent me niet toevallig tegengekomen Filip.
Ik volgde je stiekem al een poosje.
Ik las je blogs.
Ontdekte ze per toeval.
Ik herkende je schrijfstijl.
Vond door gericht te vragen aan mensen die reageerde je Facebook profiel.
Ik maakte een profiel aan met een andere naam.
Zo wist ik waar je naartoe ging.
Waar je werkte".
Cathy slikte.
"Het verlangen naar jou.
Is nooit verdwenen lieverd.
Je bent altijd in mijn hart gebleven.
Lieve Filip.
Dit is mijn laatste kerst.
Ik had hem zo graag.
Met jou doorgebracht".
Tranen rolden over zijn wangen.
"Verdomme"!! Zei hij.
"Cathy".
Waarom nam je niet meteen contact met me op.
Stuurde je me geen privé bericht?
We hadden nog iets kunnen verzinnen".
"Ik was bang". Zei ze.
"Je leek zo hard veranderd.
Cynisch.
Harder.
Even leek het.
Of ik die lieve ietwat dromerige jongen niet meer herkende in jou.
Dat jij een harde cynische materialistische carrièrejager was geworden.
Maar toen ik bepaalde berichten op je Facebookprofiel las.
Wist ik ergens.
Dat jij nog dezelfde was.
Alleen iets harder geworden.
Minder naïef.
Net als ik".
Filip keek Cathy aan.
"Cathy.
Ik voel iets in mijn hart.
Dat ik al zo lang niet meer heb gevoeld.
Het is zo sterk.
Zo intens.
Het is die heftige vlam.
Die pure passie.
Van toen.
Maar dan.
Met een iets diepere gloed.
Intenser dan voordien.
Wat ik ook voel.
Is die warmte in mijn hart die ik rond de kerstdagen voelde als kind.
Die verwondering.
Dat was zo toen je je kerstlichtjes aanstak.
Maar dat kon ik niet toegeven.
Ik.
Die zo'n hartsgrondige hekel had gekregen aan heel dat kerstgebeuren.
Waarom eigenlijk".
Filip beet op zijn lip.
Dan kuste hij Cathy.
Teder en zacht.
Maar al gauw werd het intens en passioneel.
Niet veel later.
Drong hij diep in haar binnen.
Ze vreeën de hele nacht lang.
Hun lichamen werden een.
In een rozige liefdesroes.
De volgende morgen lag de sneeuw echt heel dik.
Filip zijn GSM ging af.
Het was zijn chef.
"Hey Filip. Als je wil neem maar een dag verlof hoor.
Ik neem samen met Ronny en Marc wel de boel voor onze rekening.
En de dossiers die niet rond geraken schuiven we gewoon door tot na nieuwjaar.
Er is toch geen doorkomen aan, de hele ring zit geblokkeerd.
En weet je.
Een mensenleven is meer waard dan cijfers en tabellen".
"Ok is goed", zei Filip.
"Tot na Nieuwjaar dan. Prettige feesten".
Dan wendde hij zich tot Cathy".
"Geen werk vandaag". Zei hij lachend.
"Ach, waarom ook niet"?
"Dat zou je tot voor kort niet gezegd hebben hé"
"Nee", Antwoordde hij.
"Dom eigenlijk.
Zo door het leven racen.
Je opende mijn ogen Cathy.
Echt wel".
Toen gooide hij het deken weg en gleed het bed uit.
"Zal ik een lekker ontbijt voor je klaarmaken"?
Cathy kirde zachtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten