Aan lager wal.

Hij stapte met lood in zijn schoenen door de straten.de regen pletste onophoudelijk door de verlaten stad. De rolluiken van de winkels waren dicht en hier en daar zag je door de gordijnen wat vaal licht branden.Er klonk muziek uit een café dat nog open was, het was het soor melige schlagermuziek die je verwacht in een café dat zich voorbereid op de sluitingstijd. En waar de gasten zodanig beschonken zijn dat ze maar half beseffen hoe idioot ze zich wel gedragen met hun gelal en gebral, hun omhelzingen en hun over emotionele gedoe.Hij wandelde erlangs, net op het moment dat de waard de gordijnen sloot, en hem bekeek met een blik van "sorry jongen maar we gaan sluiten, zuip maar op een ander".En zo wandelde de man verder, in gedachten verzonken.Peinzend en tobbend over wat er zoal misgelopen was in zijn leven. En dat was heel wat.
En dat had vooral te maken met zijn tomeloze geslachtsdriften en zijn onvermogen om het begrip echtelijke trouw in daden om te zetten.Hij passeerde langs de rosse buurt, vooral veel donkere meisjes probeerden hem met hun schalkse poses en met veel geklop op de ramen te verleiden om bij hen aan te kloppen voor een snelle wip.Hij voelde hoe zijn lid stijf en hard werd bij de gedachte om toch eens even langs te gaan bij Ella, of Patty, of Gonza. In gedachte voelde hij hun vingers over zijn geslachtsorgaan glijden...Maar al even snel schudde hij die gedachten weer van zich af."
Hoe kon ik toch zo stom zijn"? Vroeg hij zich af."Waarom heb ik mijn leven verkloot enkel en alleen door achter mijn pik aan te lopen?"Met zijn donkere jas, zijn slobbertrui en zijn versleten jeans vol vlekken en hier en daar een gat. Zijn warrige grijzende haar, vaal gezicht en wallen onder de ogen, leek hij in niets op de fiere man die hij ooit was.
Strak in het pak, netjes gekamde haren en scherpe blik. Zo kende men hem in de stad als zaakvoerder van een goeddraaiend restaurant waar voornamelijk de gegoede klasse van een gastronomische maaltijd kwam genieten.
Zelfs de burgemeester en schepenen en zelfs parlementsleden en een minister kwamen er regelmatig over de vloer.
Hij kende hun verlangens en hun favoriete gerechten. Sprak met hen over werk en privéleven. Werd regelmatig uitgenodigd op feestjes, recepties, banketten, etc.
Dronk regelmatig met hen een glaasje mee en ja af en toe stond er ook een bezoekje aan de meisjes van plezier op het programma.
Niet naar die ordinaire hoerenbuurt waar hij doorliep hé. Neen naar de sjieke clubs en stripteasetenten waar bij het drinken van sloten champagne de meisjes werden gekeurd en gekeerd.
Dat zijn echtgenote de zaak moest sluiten, de administratie en de personeelszaken moest regelen, lange dagen en korte nachten had en daar bovenop vaak alleen in een veel te groot bed moest slapen, dat deerde hem geen zier.

Alleen zijn pleziertjes telden.
En daarbij gaf hij meer geld uit dan gezond was.
Daar bovenop kwamen nog de veroordelingen voor rijden onder invloed, plus de zware boetes die daarbij hoorden. De kosten van een ongeval waarbij hij zijn dure wagen in de prak reed, etc.
En ook het feit dat zijn macht zo erotiserend werkte dat de vrouwen aan zijn voeten hingen.
Naast het gescharrel met één van zijn dienstertjes die zich al te makkelijk liet verleiden tot een affaire met haar baas, had hij ook nog eens een verhouding met de vrouw van een rijke bedrijfsleider. Een knappe jonge dame die veel tekort kwam omdat manlief veel van huis was. En kwam hij regelmatig 'op de koffie' bij een rijke en zeer mooie weduwe van een Afrikaanse diplomaat.
En zij was het die hem pluimde. Die hem chanteerde en ermee dreigde de video opnames van hun hitsige vrijpartijen naar zijn vrouw te sturen, als hij niet met veel geld over de brug kwam.
Wist hij veel dat madame al het geld van haar rijke echtgenoot erdoor had gedraaid en op zoek was naar een domme Belg met een broek vol goesting die ze naar hartelust pluimen kon.

En zo!!!
Duurde het niet lang voor hij aan lager wal zat.
De schulden stapelden zich op en een deurwaarder kwam de inboedel opnemen en al gauw ging het restaurant failliet, ging het voor de buitenwereld o zo perfecte zelfstandigenkoppel uitéén.
En daar woont hij nu in een zolderkamertje met enkel een lavabo om zich te wassen, een lekkend dak, een hele hoop schulden en een knagend geweten.
Om de schuldgevoelens te verdrijven dronk hij meer dan goed voor hem was.
En meermaals ging hij dan met een glas teveel op naar de rosse buurt om er met een Afrikaans of Oost-Europees meisje van bil te gaan voor 50 euro.
Of hij regelde een date met een huisvrouw op zoek naar een bijverdienste en liet hij zijn broek zakken in de slaapkamer van een verkavelingsfermette met een veel te hoge hypotheek.
Om dan 's avonds met een knagend geweten door de stad te dwalen. Er niet in slagend om al die donkere gedachten en schuldgevoelens, die zelfhaat en die twijfels van zich af te zetten.
Meermaals dacht hij "ik spring in het water, dan is alle ellende voorbij. Mij zijn ze toch liever kwijt dan rijk".
Maar het ontbrak hem aan lef om het te doen.
Hij moest beseffen dat hij een zwakkeling was. Een man zonder karakter of principes.
Te vlug verleidt door genot, door drank, door vrouwen.
De zonde van het vlees en de verleidingen van het leven hadden hem in de macht. En zijn gezin en personeel werden daarvan de dupe.
Maar hij dacht alleen aan zijn eigen miserie, aan zijn eigen gekrenkte ego.
Hij lulde zich eruit, stelde zich aan als een verongelijkte puber die door pa en ma naar z'n kamer gestuurd werd na een luide discussie over het uur van thuiskomst.
Hij was een egoïst en een narcist. En bovendien slecht met geld, daarover kon zijn boekhouder een stevig boompje opzetten.

Uiteindelijk.
Zocht hij verpozing in een kroeg waar hij als late klant nog welkom was.
Er galmde Blues uit de boxen. De bassen waren veel te sterk en de zang was dan weer te stil. Maar het waren kniesoren die daarop letten.
Hij zette zich aan de toog op een kruk en bestelde een whisky.
Twee stoelen verder zat een vrouw. Ze was eind in de dertig, droeg een leren jekker en een zwarte leren broek. Op haar armen waren tattoo's zichbaar, maar hij kon nauwelijks onderscheiden wat ze voorstelden moesten?
Ze was tamelijk groot, struis gebouwd en had lang ravenzwart haar.
Haar gezicht vertoonde beginnende rimpels en kraaienpootjes, maar ondanks dit alles mocht ze best gezien worden. En ze zat nog strak in haar vel, het leek duidelijk dat ze regelmatig aan sport deed om haar conditie te onderhouden.
De vrouw zette zich naast hem.
"Hey lekkere vent, ook nog zo laat op wandel?"
"Euh ja, had nog zin in een borrel", antwoordde hij.
"Alleen in een borrel? Of in iets meer"?
"Gewoon... Een borrel" zei hij schuchter.
Ze ritste haar jekker open. Daaronder droeg ze een strak, rood topje. Haar borsten staken er uit, ze had best wel een grote cup.
"Ik woon hier boven, zin om te neuken?
Ik heb zin in een lekkere dikke paal vanavond".
Ze bekeek hem met zaadvragende ogen, en sloeg haar haar achterover.
In haar navel zat een flinke piercing en de blokjes op haar buik maakten duidelijk dat ze er alles aan deed om zo strak en slank mogelijk te blijven.
Hij stak zijn hand uit, ze legde hem op haar borst.
"Lekker stevig hé, niet slecht hé voor een dame van 39 jaar oud."
Ze rekende af, "zet dat van meneer ook maar op mijn rekening" zei ze.
Ze stond recht.
"Kom mee spetterrrr" kreunde ze.
Hij volgde gedwee.
Op haar kamer boven het café was hij niet meer te houden.
Hij maakte zijn gulp los terwijl hij haar bewonderde hoe ze haar topje uitdeed en wellustig over haar borsten wreef.
Ze deed haar BH uit, en wandelde traag naar hem.
Hij keek haar kwijlend aan terwijl hij zijn stijve paal in zijn handen hield.

Toen greep ze hem bij zijn ballen!!!!!!
En keek hem nijdig aan.
Eindelijk heb ik je te pakken jij miezerige vieze klootzak!!!!!
Ge moet uw eigen hier eens zien staan jij vorte zielige vetzak.
Dacht je nu echt dat je ongestraft zou wegkomen met datgene wat je twintig jaar geleden hebt gedaan?
Dacht je nu echt dat je me ongestraft kon bepotelen, vernederen, misbruiken, etc... SMEERLAP!!!!
"Laat me met rust rotwijf!" probeerde hij zich te verweren.
Maar dat werd beantwoordt met een welgemikte rechtse op z'n gezicht.
Hij viel naast het bed op de grond.
"Een beweging en ik stamp met de hak van mijn laars uw kloten in gruzelementen, verstaan stuk crapuul!"
Hij tastte naar zijn broek, die hij wilde optrekken.
"En laat uw broek maar waar hij is, daar heb je die toch zo graag hé obsedé"...
"Maar wat heb ik je misdaan? Ik ken je niet eens" vroeg hij al smekend.
"Natuurlijk dat je me niet meer kent, selectief geheugen hé. Zal ik het even opfrissen?"
"Jij als maitre in de zaak van je rijke nonkel, het omhooggevallen ventje dat denkt dat hij meer mag dan een ander omdat hij familie van de baas is. En ik arm en blut. Stond er aan de afwas. Heelder dagen te travakken. En sliep boven op een miezerig zolderkamertje van dat sjieke restaurant waar jij de grote man uithing en het ideale schoonzoontje speelde voor al die hoge ome's die er kwamen vreten.
En ik jong, naief. Hunkerend naar liefde, naar een knuffel en wat tederheid, na een moeilijke jeugd, liefdeloze ouders die me meer slaag dan eten gaven, en een vader die niet zijn poten van mij kon blijven. Een broer die mij als zijn sekssslaafje behandelde. Dan van de ene instelling naar het andere pleeggezin. Weglopen, kraakpanden. En dan toch de moed gevonden om mijn leven op het juiste spoor te krijgen.
Werk gezocht bij je oom. Maar daar liep ik met open ogen in je mooipraterijen.
Je beloofde me de hemel op aarde. Maar je geilde alleen maar op mijn lijf jij godverdomse vetzak!
En als dat dan nog alles was? Nee je dwong me dan nog om voor hoer te spelen. Zonder dat ik er erg in had lag ik naakt op tafel met mijn benen wijdt. Terwijl een stel fils-a-papa's zich aan me vergrepen.

Vies!!!!

Hoor je me?
Vies!!!! Zo voel ik me nu nog altijd na die ene nacht waarop je me dronken voerde en me dan naakt presenteerde aan die vieze vettige vriendjes van je.
Later hoorde ik wat je je gezin en alle mensen rondom jou hebt aangedaan.
Hoe je ieders geluk op het spel zette enkel en alleen omdat je je pik achterna loopt.
Jij, jij geeft alleen om jezelf. Jij bent een gemene, achterbakse, smerige, rotte egoïst!!!!!
Bij die woorden plantte ze de hak van haar laars in zijn gezicht.
Hij kermde het uit van de pijn.
"Sukkelaar, grote, domme, egoïstische sukkelaar!!!!!
Hoe laag kunt ge als mens eigenlijk nog vallen?
Stinkend naar het zweet en de drank doolt ge hier rond in de stad. Uw geld opdoen aan drank en hoeren. Terwijl ge beter uw schulden zoudt afbetalen aan uw vrouw en kinderen die je al zoveel miserie hebt aangedaan.
Ik zat hier alle dagen aan de toog, hopend dat ge op een dag zoudt binnenkomen op zoek naar de roes van drank of die van een snelle nachtelijke wip.
En ik wist dat ik maar mijn borsten vooruit hoefde te steken om u goesting te doen krijgen.
En eindelijk!!!! EINDELIJK!!!!!
Eindelijk heb ik u waar ik u hebben wil.
Ik ben een wijf van de straat weet je wel.
Zo eentje dat als kind graag met jongens optrok, in bomen klom en al eens graag een robbertje durfde te vechten.
Kickboxen en krachttraining hielpen me om de duistere gedachten van me af te zetten. Alsook de liefde van Nancy, mijn maatje, mijn steun en toeverlaat, mijn grote liefde. Tot de dag dat ze in mijn armen stierf na een lang ziekbed, moge ze in vrede rusten...
Ik had u voor het gerecht kunnen dagen, maar daarin heb ik mijn geloof allang verloren.
Ik reken met u af op mijn eigen manier.
Ik heb niets meer te verliezen. Mijn ouweheer ligt al in zijn graf.
En die geilzak van een broer zit in de gevangenis, en daar mag hij voor mijn part nog lang blijven.
Dus blijft er nog maar één iemand over om wraak te nemen. Om eens eindelijk mijn woede te koelen op jullie venten die mij en zoveel andere vrouwen zien als lustobjecten. Goedkope speeltjes waar ze denken hun lusten op te kunnen botvieren.
En dat ben...

JIJ!!!!!!

Bij die woorden toonde ze een scalpel, en bewoog die langzaam tot bij zijn kruis....
NEEEEEEEEEEEEEEEE !!!!!!!!!!!!!!
Hoorden ze hem beneden in de gelagzaal nog schreeuwen.
Toen de cafébaas en de laatste klanten erin slaagden de gebarricadeerde deur te openen troffen ze hem aan met ingeslagen schedel en een grote plas bloed ter hoogte van zijn kruis.
Op het nachtkastje lag een leeg ampul, cyaankali zo bleek later.
Zijzelf lag naakt op bed, haar lange haren warrig over haar gezicht en met een glimlach op haar lippen, alsof ze opgelucht was dat alles eindelijk voorbij was.
Op de afscheidsbrief stond in grote letters...

Had hij zijn broek maar wat vaker aangehouden!