Een hippe Lounge-Bar in de stad.
Een stek waar hipsters, fashionistas, gays, flashy meisjes en opgeklede jongens op zoek naar een lief of een one night stand samen kwamen voor een babbel, een drankje, gezellige momenten.
Of gewoon om er af te spreken om dan verder te trekken naar één of andere danstent.
De muziek was up-to-date. En er was een ruim aanbod aan cocktails, speciale bieren (150 op fles en 20 op vat),
Whisky (van Single-Malts over Bourbon tot zelfs Japanse of Braziliaanse Whisky's die je nergens anders in België vinden kan) en zelfs 20 verschillende soorten Rum.
Voor wie honger had waren er de home made tapas.
Met liefde bereid door de uitbater Marc Vriezemans. Een robuuste vent uit één stuk, met veel ondernemingszin, twee rechterhanden, no nonsens mentaliteit. Maar tegelijkertijd een warme sociale mens die zich tegenover zijn personeel als een vaderfiguur opstelde.
Hij wist zijn crew te motiveren en het moreel hoog te houden. En dat was te merken.
De barmannen stonden coctails te shaken, pinten te tappen en dranken uit te schenken alsof hun leven ervan af hing.
En de dienstertjes in hippe werkkledij bestaande uit donkerblauwe korte topjes en zwarte rokjes, zigzagden langs de tafels en waren druk in de weer met bestellingen opnemen, tafels oppoetsen, glazen afruimen. Dan snel naar de bar om de bestellingen doorgeven en weer weg naar de volgende tafel.
Een van die dienstertjes heette Sandra Musschaert.
Een knap roodharig meisje met een gouden hart en begiftigd met die echte Vlaamse arbeidsethos.
Ze was de jongste dienster van de crew.
Maar ze wist haar mannetje te staan. En Marc Vriezemans was meer dan tevreden van haar werk.
Snel, correct, vriendelijk en joviaal naar klanten en collega's toe.
Een meer dan goede aanwinst voor deze goed draaiende zaak.
Aan de bar zat een man. Achterin de 50, grijzende slapen, haviksneus, dikke wenkbrauwen, scherpe blik, groot met stevige pustuur, knoestige handen en een venijnige grimlach. Op het hatelijke af.
Hij bestelde een Glenmorangie puur zonder ijs. Met het glas in de hand aanschouwde hij het drukke heen en weergeloop van de ijverige dienstertjes.
Sandra kwam naar de bar gesneld, Ze schudde even met haar hoofd, zodat haar rode krullende haren niet zo voor haar gezicht zouden hangen. Zette een paar lege glazen op tafel, en gaf de zoveelste bestelling door.
"Twee Mojito's, één Whisky-Cola, één gewone cola, een pintje en een La Chouffe". En weg was ze, op naar de volgende bestelling.
De man had haar van top tot teen bekeken. Haar donkerrode krullende haren, vurige groene ogen, haar borsten die fors vooruit staken.
Haar lichaam dat een beetje naar het mollige leek te neigen.
Haar mooie welgevormde kontje.
Zijn blik liet haar niet meer los.
Daar was ze terug.
"Driemaal 'Sex on the beach en een Vodka Redbull' zei ze vlug.
Ineens voelde ze een kneep in haar billen.
Ze draaide zich om en zag hoe de man haar grijnzend aankeek en wierp hem een venijnige blik toe.
En weer was ze weg.
Hij knoopte discreet zijn broek los en begon stiekem met zijn geslachtsdeel te spelen. Sandra zag enkele bekenden. Ze begroette hen hartelijk en sloeg een haastig praatje met hen.
Ze was zichtbaar opgetogen met hun aanwezigheid. Haar ogen straalden en schitterden. En ze kreeg in elke wang zo'n schattig kuiltje.
Waardoor haar gezelschap wist hoe blij ze was met hun komst.
Maar ja het werk wachtte, ze nam snel hun bestelling, liep naar een andere tafel. En weer naar de bar. Weer twee bestellingen opdreunen.
Weer voelde ze een hand over achterste glijden.
"Wat is uw naam lekker diertje?"
"Poten thuis!!!" Snauwde Sandra hem op bitse toon toe. Ze nam haar dienblad en ze ging weer bestellingen opnemen.
Van blijdschap ging haar gemoedstoestand over in ziedende woede.
God wat haatte ze die glibberige vetzakken die denken dat haar billen in de bediening inbegrepen zijn.
Marc Vriezemans had het incident gezien maar liet niets merken.
Discreet hield hij de man die meteen na zijn tweede poging om Sandra te bepotelen nog een tweede glas Glenmorangie bestelde in het oog.
Hij boog zich over naar één van de barmannen.
"Ik moet die kerel niet, 't lijkt me een smerig pervert zwijn. Hou hem mee in de gaten OK?"
Sandra kwam weer aangesneld.
Onvermoeibaar was ze. "Davidje twee 'Brugse Zotten' alsjeblieft." Zei ze terwijl ze naar de jonge barman keek die even tevoren door zijn baas aangesproken werd.
De man trok haar tegen zich aan en zat met zijn hand ongegeneerd onder haar rok. Hij trok haar slip naar beneden en duwde zijn vinger tussen haar schaamlippen, terwijl hij haar hand op zijn stijve geslachtsdeel legde.
"Speel even mee schatje..." Hijgde hij. Maar Sandra duwde hem van zich af.
"GODVERDOMME!!! PERVERT STUK CRAPUUL !!!!!" Schreeuwde ze het uit.
Hoofden draaiden zich in hun richting.
"Als ge nog één keer met uw vettige pollen aan mijn lijf zit dan schop ik uw ballen tot op de maan. Hebt ge da verstaan KLOOTZAK!!!"
Ze liet haar dienblad vallen. Ze was compleet overstuur.
Inge haar collega die ook net naar de toog kwam gelopen ving haar op en ging met haar naar de keuken.
Marc Vriezemans kwam van achter de bar en stapte kordaat op de man af.
"Kom gast... BUITEN!"
Hij greep de man bij zijn kraag en duwde hem naar de deur.
"Luistert eens hier stukske cafébaas van mijn kloten! Ik heb hier wel twee Glenmorangie's gedronken hé. Zo'n goeie klant smijt ge niet buiten!" Zei de man terwijl hij probeerde weerwerk te bieden.
"Al dronk je voor mijn part twintig flessen Chateau Petrus van 't jaar 1947. 't interesseert mij allemaal geen kloten. Maar van mijn diensters moet ge met uw poten afblijven... En als ge 't niet direct afbolt dan bel ik de politie... Dus BUITEN!"
Marc opende de deur en duwde de perverseling eruit.
"En waag het niet om hier te blijven rondhangen of ik haal er de flikken bij verstaan?" Toen sloeg de deur toe.
De gezellige sfeer was ineens verdwenen.
Mensen deden hun jassen aan en maakten aanstalten om te vertrekken.
De tafels werden afgeruimt en afgewassen, de stoelen op hun plaats gezet.
Sandra zat huilend in de keuken. Inge en Cornelia probeerden haar te troosten. Marc nam een fles whisky van 't schap, schonk een glas uit en gaf het haar.
"Hier meisje drink op, dat zal u wat kalmeren."
Met kleine slokjes dronk Sandra van de whisky, terwijl Marc zacht door haar donkerrode krullenbol woelde.
"Zie je wel, ik heb het nog gezegd. Dat was gewoon een smerige obsedé. Hij heeft chance dat 't stampvol zat. Anders had ik hem een goed pak slaag gegeven, goed geweten.
Als er één iets is waar ik echt van moet kotsen... Godverdomme!" Marc Vriezemans kookte van woede.
"Moet ik u naar huis brengen meiske"? Vroeg hij aan Sandra.
Ze slaakte een diepe zucht.
"Merci voor de geste Marc. Maar ik heb frisse lucht nodig".
"Jamoja, met al die freaks. Wie weet waar zit die kerel? Die zit misschien ergens in zijn auto te loeren. Dat zwijn had het echt op u gemunt hé."
Sandra ging in op het aanbod en samen reden ze naar haar ouderlijke woning. Stil ging ze naar binnen, verwisselde haar kleren voor haar nachtjapon en kroop in bed. Waar ze eerst nog een lief maar vluchtig SMS'je stuurde naar haar Jeroen, haar vriendje waarmee ze nu toch al enige jaren samen was en met wie ze dolgraag zou willen samenwonen. Zijn foto stond op het scherm van haar GSM. Ze drukte die tegen haar hartje en zuchtte diep.
"I love you schetebees" fluisterde ze. En ze knipte het licht uit en sliep in...
Twee weken later.
Het incident leek vergeten. Sandra was weer haar hardwerkende zelf.
Na een nacht bestellingen opnemen en klanten bedienen reed Sandra met haar fiets door de nacht.
De nachten werden warmer, en Sandra genoot ervan.
Ze reed langs de verbindingsweg door dat ene donkere bosje dat de verkavelingswijk scheidde van de binnenstad waar ze werkte. Ze had haar GSM in de hand, ze wilde haar lieveling nog een berichtje sturen.
Een zware SUV reed rakelings langs haar. Ze voelde een slag, het stuur van haar fiets raakte de zijspiegel van de Land Rover…
Ze viel, ze tuimelde de gracht in en zag hoe haar GSM in het water verdween.
Ze krabbelde overeind en zag een man uit de Land Rover uitstappen…
“Zot!!!!! Schreeuwde ze. Kijkt toch waar ge rijdt, godverdomsen IMBECIEL !!!!”
De man liep onverstoorbaar door. Hij greep haar bij de haren en duwde een revolver onder haar neus.
Hij keek haar recht in de ogen… “Ken je me nog schatje?” Vroeg hij met een sarcastische ondertoon in zijn stem.
Sandra verstijfde van angst. Het was de gluiperige vetzak die haar twee weken terug betastte in de coctailbar.
“Dit ding is geladen, en er staat een geluidsdemper op. Dus niemand zal het fatale schot horen. Dus doe maar braafjes wat ik je zeg."
Met die woorden dwong hij Sandra om plaats te nemen op de passagierszetel van zijn Land Rover.
“Hoofd buigen en waag het niet om een kick te geven SLET!!!!” Siste hij terwijl hij zijn pistool op haar slaap duwde.
Hij vertrok met een rotvaart. Sandra was gewaar dat hij er een stevige vaart op nahield.
Hii raasde aan snelheden tussen 100 en 140 km/u over allerhande gewestwegen. Waar naartoe? Sandra had er geen flauw benul van. Ze was verstijfd van angst.
Ze kwamen aan bij een vervallen hoeve, Een witgekalkt huisje met met afgebladderde ramen en bouwvallige koterijen errond. Hij parkeerde zijn Land Rover op de oprijbaan en opende de achterdeur. Dan trok hij de passagiersdeur open en sleurde Sandra uit zijn wagen.
“Naar binnen vuil hoer…" Siste hij.
Hij duwde haar door een smerige achterkeuken, met vuil vaatwerk in het aanrecht en smerige pannen op het fornuis. Dan door de leefruimte waar allerhande kleren op de zetels lagen, vuile glazen en legen flessen op de salontafel, alsook enige boeken en magazines. In een hoek zag ze een grote flatscreen staan.
Hij loodste daar door de inkomhal naar zijn slaapkamer die zich eveneens op het gelijksvloer bevond.
Hij gaf haar een duw, Sandra viel op de grond.
“Kleed u uit…” Beval hij.
Sandra trok aarzelend haar kleren uit, terwijl ze hem met zijn revolver zag zwaaien.
Hij zat met zijn hand in zijn broek en begon met zijn lul te spelen. “Schoon, Godverdomme wat zijde gij toch schoon." Zij hij grijzend.
Aan de muur hing een rijzweep, Hij liep er naartoe en haalde die van de muur. Traag begon hij die te ontrollen.
“Omdraaien en uw handen tegen de muur smerige teef…”
Sandra keek om, ze beefde van angst. Wat was die gast met haar van plan.
Ze hoorde de zweep klappen.
“DOE WAT IK ZEG SLET !!!!” Beval hij.
Bevend als een riet deed ze wat hij haar vroeg.
Niet veel later voelde ze zijn rijzweep over haar rug knallen.
Ze schreeuwde het uit van de pijn.
“Nu hebde al wa minder praat hé smerige loopse teef dat ge zijt!!!”
Hij sloeg Sandra genadeloos met zijn rijzweep en lachte sardonisch.
“Ik zal u uw smerige streken wel afleren jaja”. Sprak hij sarcastisch.
Toen liet hij zijn broek zakken en trok hij haar benen open.
Sandra voelde ineens zijn lid in haar binnendringen. God wat deed dat pijn...
Hij ramde brutaal in haar vagina en had geen oren voor haar geschreeuw.
“Hier se maske, seks met een echte vent. Ja ik ben een echte vent ja. Geen Janet die gaat smeken of hij eens aan uw tetten mag zitten. Maar iemand die uw wulpse signalen beantwoord op natuurlijke wijze.
Of dacht ge dat ge ermee weg kon komen door met uw lijf te showen en dan nee te zeggen en hysterisch te doen, wetende dat uwe ‘Boss’ u zou komen uit de shit halen”?
Hij trok Sandra bij haar haren…. “Ge zijt nu van mij, en ik doe nu wat IK wil.”
Sandra voelde dat hij klaarkwam. Toen draaide hij haar om en keek haar strak in de ogen.
“Jullie strontwijven denken echt dat jullie daarmee zullen blijven weg kunnen komen hé. Met te janken en te bleiten van ‘hij zit aan mijn lijf help help’. En maar blijven denken dat jullie er ongestraft als hoeren mogen bijlopen."
Hij trok haar hoofd dichter en fluisterde in haar oor...
"Als ge u kleed en gedraagt als een hoer, dan moet ge kunnen verdragen dat ge gepakt wordt als een hoer”….
Bij die woorden duwde hij Sandra’s hoofd tot tegen zijn geslachtsorgaan….
“Zuigen, komaan zuigen zeg ik u. Zuig zoals een slet hoort te zuigen”.
Bij die woorden trok hij Sandra venijnig bij haar haren. Het meisje deed wat haar kwelduivel van haar verlangde, ook al moest ze het kokhalzen onderdrukken.
Hij kwam klaar in haar mond. Sandra spuwde zijn sperma vol walging uit.
“Haa je wil niet slikken!!!!!" Hij duwde Sandra op de grond en gaf haar een stamp in haar buik.
Sandra schreeuwde het uit van de pijn.
Daarna voelde ze opnieuw een regen van slagen van zijn rijzweep.
Hij trok haar bij de haren en gooide haar op zijn bed.
“Benen open da 'k u nog eens goe pak SMERIGE HOER!!!" Snauwde hij. En hij verkrachtte haar opnieuw. Hij ramde zijn pik in haar poesje, ze had geen enkel verweer. Ze voelde niks als walging toen hij in haar tekeer ging.
Hij schold haar uit. “Hoer, slet, teef, trut, smerige ros, zeug, lellebel”. Al zulke dingen moest ze aanhoren.
Om van de regen van slagen met zijn rijzweep en zijn vuisten nog maar te zwijgen.
Dan hield hij op, eindelijk had hij er genoeg van.
Hij sleurde haar in zijn wagen. En dwong haar weer met haar hoofd voorover gebogen op de passagierszetel.*
“Mijn kleren” smeekte Sandra.
“Die heb je toch niet nodig, strontwijven als jij lopen toch graag naakt rond is het niet”? Siste hij sarcastisch.
“Wie zegt dat je hier levend vandaan komt? Jij smerige loopse teef!!!"
Sandra was nu echt bang. Ze zag zijn revolver in zijn jaszak, ze vreesde voor haar leven.
“Heeft mijn laatste uur nu echt geslagen?" Vroeg ze zich af.
“Mama, Papa… Melissa mijn lieve zusje. En Jeroen, die lieve Jeroen. Mijn schat, mijn grote liefde…
Ik wil hen niet achterlaten, hen dit verdriet niet aandoen." Bedacht ze zich terwijl ze trilde als een rietje van pure doodsangst.
De auto stopte. Sandra bereidde zich voor op haar nakende einde.
Hij trok haar bij de haren en duwde haar in de gracht.
Ze zag hoe hij zijn revolver op haar richtte.
“Vaarwel Sandra…. “ Lachte hij sardonisch.
Ze draaide haar hoofd, sloot haar ogen en wachtte op het fatale schot.
Maar het kwam niet.
Sandra was in schock toen ze gevonden werd door een politiepatrouille die toevallig langsreed.
Uren later kwamen haar ontredderde ouders aan op de spoedafdeling van het ziekenhuis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten