Chaleur d'Amour 4

"Waar zat je de hele tijd?" Vroeg Caroline aan haar dochter toen ze iets na half zeven terug bij de caravan aankwam.
"Bij Jeremy," zei Jessie zonder schroom.
"Hij moest niet werken deze middag en avond.
Dus zijn we naar het strand geweest.
Oh mama, het was een super romantisch moment."
"Kom eens even mee naar binnen Jessie," zei Caroline terwijl ze haar dochter bij de arm trok.
Caroline gebood haar dochter om aan de tafel te zitten die centraal in de caravan stond.
"Jessie." Begon Caroline met haastige stem.
"Ik wil niet dat je dat doet!"
"Wat dan?" vroeg Jessie.
"Ik wil niet dat je met die jongen optrekt.
En zeker niet buiten de camping.
Heb je me gehoord Jessie?"
"Waarom niet?" vroeg Jessie uitdagend.
"Ben je bang dat hij me gaat verkrachten?
Of proberen om mij in bed te krijgen?
Ik moet je wat bekennen mama," zei Jessie terwijl ze haar moeder met een franke blik aankeek.
"Hij hoeft me niet meer te verleiden.
Ik heb hem verleid.
En me door hem laten ontmaagden.
En mijn God, wat was dat een zalig moment."
"Hou op!" riep Caroline terwijl ze hard op de tafel bonkte.
"Ik lach er niet mee!"
"Ik ook niet," zei Jessie.
"Weet je mama.
Je hebt altijd gezegd dat ik mijn lichaam en mijn maagdelijkheid moest bewaren voor een heel speciaal iemand.
Ja hé!
Welnu.
Jeremy.
Dat is voor mij een heel speciaal iemand.
Weet je waarom?
Omdat hij datgene durft waar de meeste mensen zo bang voor zijn.
Hij durft tenminste om TE LEVEN!!
Durf jij nog te leven mama?
Jij ben toch ook gegaan voor je eigen keuze.
Jij bent toch gegaan voor papa.
Tegen beter weten in.
Ja toch?"
Jessie keek haar moeder aan.
"Weet je mama.
Ik ben heus niet anders dan jij hoor.
Ik ben van plan om net hetzelfde te doen.
Ik ga mijn hart volgen.
Zelf mijn keuze's maken.
Zonder mij ook iets aan te trekken wat jij, papa, de rest van de familie en die hele rotmaatschappij ervan vinden.
Ja ik heb seks gehad met Jeremy.
Verdomd zalig seks zelfs.
Wat denk je nu?
Dat ik een slet ben?
Kan zijn.
Maar dat kan me niets schelen.
Mijn eerste keer was tenminste iets speciaals.
Man ben ik blij dat ik niet met die klier van een Dieter naar bed ben geweest.
Wat zou het dan geworden zijn?
Een hoop gestuntel en gepruts.
En een rotgevoel achteraf.
Zoals bij mijn vriendinnen."
Jessie hield ineens op.
Hapte naar adem.
Haar handen trilden.
"Kindje doe rustig alstublieft." zei Caroline.
Ik wil niet dat je het weer aan je hart krijgt.
We hebben het hier later nog wel eens over, ok?"

Jessie verliet de caravan.
Caroline zat aan tafel.
Keek voor zich uit.
Schudde het hoofd.
Ze wist dat Jessie zo hard gelijk had.
Ze herkende zichzelf zo hard in het eigenwijze meisje dat zich niet gauw de les liet lezen.
Hier had ze dan ook voor gevreesd.
Dat ze eens ze beter zou worden...
Haar vleugels zou gaan uitslaan.
En zich in het leven zou gaan gooien, zou smijten!
En haar dromen zou gaan najagen.
Met een onbezonnenheid die haar angst inboezemde.
Het was waar.
Ook Caroline volgde ooit haar eigen droom.
Dik tegen de zin van haar eigen ouders.
Ze ging voor Erwin.
Een jongen die in de ogen van haar ouders die zelfstandig waren 'van lagere komaf'' was.
Een jongen uit een 'marginaal nest'.
Ze hoorde het haar moeder nog zeggen.
"Je ghoat in je oengeluk loopn."
Maar Caroline zette door.
Koos voor Erwin.
Haar soulmate.
Die ze er bovenop hielp.
Met raad en daad bijstond.
Terwijl hij haar fiets herstelde en haar leerde autorijden.
Alsook leerde hoe ze een band moest verwisselen of een lamp moest vervangen.
"De geschiedenis herhaalt zich," dacht ze bij zichzelf.
"Ook Jessie gaat haar eigen gedacht doen.
Net zoals ik.
En ik ga daar net zo ongelukkig mee zijn als dat mama was.
En ik ga er even weinig aan kunnen doen ook."

Dagen gingen voorbij.
Jessie verdeelde haar tijd tussen Jeremy en haar familie.
Hielp haar ouders, deed boodschappen, nam haar broertje mee naar het strand.
Of ging gewoon met hem mee sjotten.
Leerde zo zijn vriendjes kennen.
"Je hebt een toffe zus," zeiden ze.
"Mijn zus zal dat niet zo rap doen hoor.
Die zit liever de hele dag in haar modemagazines te lezen," zei Jochen, een vinnige elfjarige jongen uit Brugge.
"Jessie is geen modemeiske," zei Jens.
"Maar een zus uit de duizend.
Ze houdt ervan om samen met mij dingen te doen.
Naar de cinema gaan.
Of naar 't voetbal.
We zijn allebei keihard fan van Club Brugge.
Af en toe gaan we samen met met papa naar de thuismatchen zien.
Sinds ze weer beter is wil ze de schade inhalen.
Jessie heeft veel in de kliniek moeten liggen.
Ze heeft een zwak hart." zo zei Jens.
"Oh, da's naar voor haar," zei Jelle de oudste zoon van Guus Kuijer."
Zoals eerder gezegd.
Na haar laatste opereatie leek het beter te gaan met Jessie.
Ze had energie zoals nooit tevoren.
Er kwam kleur in haar gezicht dat altijd ietwat bleekjes leek te zijn.
Maar de laatste weken leek het wel of haar toestand weer achteruit leek te gaan
Ze stopte het weg.
Vooral voor haar ouders.
Ze werkte elke ochtend haar gezicht bij.
Gebruikte veel 'rouge' en lippenstift.
Hield haar handen onder tafel of gewoon op haar rug, zodat hhaar moeder haar blauwe vingernagels niet zou zien.
Waarom?
Waarom hield Jessie de schijn zo hoog.
Waarom verborg ze angstvallig haar alsmaar bleker wordende gezicht, haar nagels en lippen die almaar blauwer kleurden?
Haar kortademigheid en zwakker wordende conditie?
Waarom smeekte ze haar broertje de avond voor de afreis naar Zuid-Frankrijk om vooral te zwijgen over de inzinking die ze die avond had?
Waarbij ze had overgegeven op haar kamer.
Waarna Jens haar hielp om alles proper te krijgen.
Jens was de enige die gedeeltelijk wist over haar drijfveer.
Ze zei tegen haar jongere broertje dat ze de vakantie niet in een ziekenhuis wilde doorbrengen.
"Ik wil buiten zijn.
Ik wil kunnen spelen met jou.
Samen met jou en met mama en papa op vakantie gaan.
En ik weet, jij wil dat ook.
We hebben zoveel in te halen broertje.
"Na de vakantie, zien we wel verder."
"Maar zus," zei Jens.
"Ik wil niet dat je doodgaat."
"Broertje," zei Jessie terwijl ze Jens teder omhelsde.
"Zolang dat gij aan me denkt hé.
Ga ik niet dood."
Dan drukte ze haar kleine broer dicht tegen zich aan en gaf hem een zoen op de wang.
Woelde zacht door zijn blonde haren.
Terwijl ze vertwijfeld op haar lip beet...

De dagen in Zuid-Frankrijk werden warmer en warmer.
Zelfs de 'locals' vonden nu dat de hitte niet meer te harden was.
Wat maakte dat het voor Jessie nog zwaarder werd.
Zelfs de minste inspanning werd voor haar een hele opgave.
Maar ze zette door.
Beet op haar tanden.
Ze keek voor zich uit, wachtte op de komst van Jeremy.
Gisterenavond bleef hij eten.
Jessie stond erop dat hij haar familie beter zou leren kennen.
Hij bracht warempel een fles wijn mee.
Van het domein.
"Avec les regards de Monsieur Gaston," zei hij.
Het werd gezellig.
Jeremy praatte honderduit.
Hij gaf ook tips over de omgeving.
Over plekjes waar Erwin maar al te graag naartoe wilde.
"Mijn besluit staat vast," zei hij.
"Volgend jaar kom ik terug
Zal dan wel niet met deze caravan zijn.
Maar wat dan nog?
We huren hier een stacaravan.
Ik ben echt verlief op deze streek."
"En op de pastis van Monsieur Gaston, geef maar toe," zei Caroline.
"Dat ook ja.
Ik heb hem al gevraagd om een paar flessen apart te zetten.
Ken immers een paar mensen die daar zeer blij mee zullen zijn.
Et tois Jeremy.
Vous et un mec sympha et tres fidéle," zei Erwin met ietwat dikke tong.
Maar daar dacht Guus Kuijer wel even anders over.
"Jullie zijn gek," zei hij.
"Om die halfwassen nozem uit te nodigen.
En alleen te laten met jullie dochter.
Daar komt gedonder van, let op me woorde."
Maar noch Erwin, noch Caroline hadden oor voor de praatjes van de in hun ogen wel erg bekrompen Nederlandse campingbuur.
Vooral Erwin had het eigenlijk een beetje gehad met de bemoeizieke Guus Kuijer.
Maar hij kon niet anders dan hem dulden omdat het daarentegen wel klikte tussen Caroline en Geertrui, de echtgenote van Guus.
En omdat Jens dikke maatjes was met zijn zoontjes.

Jessie stond voor de caravan.
Wachtte op Jeremy.
Met een bonzend hartje.
Ze keek om, alsof iemand haar aankeek.
Was ook zo.
Het was Guus Kuijer.
Die van onder de motorkap van zijn auto naar haar zat te loeren.
Ze wierp hem een nijdige blik toe.
"Ge zit Jeremy af te breken, maar ge zijt geen haar beter." foeterde het meisje tegen zichzelf.
"Wat is 't jongen?" vroeg ze op een nijdige toon.
"Heb ik iets van u aan misschien?"
"Wat is het probleem 'moppie'?" vroeg Guus die zich wat van de domme hield.
Wat het probleem is?
Dat ge De hele tijd naar mij zit te gapen met die geile blik in uw ogen, dat is het probleem.
Maar ondertussen wel zitten beweren dat Jeremy niets anders doet dan meisjes de kop zot maken.
Dat is het probleem Meneer Kuijer!
Godverdomse hypocriet dat ge daar staat!"
Daar kwam Jeremy.
Jessie vloog hem om de hals.
Kustte hem.
Hand in hand liepen Jessie en Jeremy tussen de caravans.
Begroette Helmut de gemoedelijke Duitser van de caravan tegenover die van haar ouders met een lieve glimlach.
Haar ogen straalden.
Jessie was gelukkig.
In haar gedachten leek ze op wolkjes te lopen.
Op rozige wolkjes.
Ze liepen langs achter de keuken van de bistro in.
Daarna de trap op naar Jeremy's kamer waar het heerlijk koel was.
Het oude Provençaalse huisje lag verscholen tussen oude prachtige bomen die ervoor zorgden dat het binnenshuis altijd draaglijk was.
Daar ontdekte ze zijn boekenkast.
"Laisse nous lire quelque chose ensemble." Stelde Jessie voor.
"Dans le lit, tois et mois!"
Samen op bed tot de zon ondergaat.
En we de krekels buiten horen zingen.
En het wit van de maan op onze lichamen schijnt."
Jeremy trok Jessie wat dichter.
Keek in haar prachtige blauwe ogen.
"Mon amour," zei hij.
"Mon coeur."
Ze nam een boek van het schap.
En niet het minste.
Lady Chatterley's Lover van D.H. Lawrence.
Jeremy lachte.
"Jij wil meer dan zomaar lezen hé," zei hij.
Jessie keek Jeremy in de ogen.
Trok haar t-shirt uit.
En meteen daarna haar bikini.
"Mon corps et pour toi Jeremy. Et seulement pour toi... " Zei Jessie waarna ze hem begon te kussen.
Waarna ze gezellig in bed kropen.
Naakt schoof Jeremy het laken wat hoger.
Jessie begon luidop te lezen.
Nadat ze bladerend naar de meest erotische passage had gezocht.
Terwijl betastte ze elk deel van Jeremy's lichaam net zoals het hoofdpersonage dat in het boek deed.
Jeremy snapte het helemaal.
Ging er helemaal op in.
"Laten we de scénes naspelen mon amour," stelde Jessie voor.
Ze keek hem aan met een ondeugende blik in haar ogen.
Terwijl het buiten bloedheet was en menig campinggast niet wist waar te kruipen.
Genoten Jeremy en Jessie van de koelte van Jeremy's kamer.
Van de opwinden literatuur.
Van het naspelen van menig erotische scéne de een al ondeugender en explicieter dan de andere.
En vooral... VAN ELKAAR!
De krekels zongen hun Provençaalse lied.
Jeremy streelde haar frele lichaam.
Zoende haar borsten.
Bevredigde haar intiemste plekje, eerst met zijn vinger die plagend over haar clitje gleed.
Dan met zijn tong.
"Jeremy wat doe je?
Dit staat zo niet beschreven deugniet," kirde Jessie.
"Je m'en fou," zei Jeremy.
"Laisse moi profiter de la beauté de tons corps Jessie," zei hij terwijl hij teder haar buik streelde.
Je hebt zo'n prachtig lichaam.
Een echt prachtig lichaam.
Ooooh Jessie.
Mon coeur.
Mon amour."
Jessie's hart begon steeds gejaagder te kloppen wanneer hij wederom haar liefdesgrotje streelde en met zijn tong naar haar clitoris zocht.
Haar borstkas ging op en neer.
Ze greep naar het kussen en kreunde alsmaar luider.
"Arretes pas Jeremy!" Kreunde ze.
"Continuer mon amour!
Oooh mon amour!!!"
Ze rukte aan het kussen terwijl haar lichaam almaar heftiger begon te schokken

"Je veux tu mais baiser!" zei ze ineens.
"Ik wil dat je me neukt liefste.
Nu!
Doe dit condoom aan en geef me je zaad.
Je lichaam."
Jeremy drong in haar.
Jessie trok haar benen op en liet hem in zich komen
Met half geopende mond staarde ze naar het plafond.
Ging helemaal op in dit heerlijke moment.
"Chaleur d'Amour," zei ze ineens.
"Y a t-il quelque chose de plus beau que ça Jeremy?" vroeg Jessie terwijl haar handen over zijn bezwete borstkas gleden.
"Dis moi Jeremy!!"
"Bestaat er iets mooiers dan dit?
Dan je verliezen in de hitte van de liefde?
Dans le chaleur d'amour?"
"Non mon coeur," zei hij.
"Oooh Jessie, belle Jessie.
Je te perdue dans toi.
Ik heb me in jou verloren Jessie.
Echt wel."
Dan werd het stil
Alleen het gekraak van het bed was nog te horen.
En het gesmoorde gekreun van Jessie.
"Chaleur d'Amour," fluisterde het meisje nogmaals.
Terwijl ze naar adem hapte.
Bedwelmd door de heftige passie.
Ook Jeremy verloor zich in het liefdesspel.
Ging almaar harder tekeer.
Hij voelde hoe haar handen over zijn rug gleden
Om dan langs haar lichaam neer te komen.
Haar lichaam leek slap te worden.
Haar gekreun verstomde.
Jeremy hield op.
Knipte het licht aan.
Hield de adem in.

"Jessie!!! Reveille tois!!" riep hij.
"Wordt wakker meisje!
Alstublieft.
S'ils tu plais!"
Jessie lag op bed.
Haar lippen kleurden blauw.
Haar levenloze ogen staarden naar het plafond.
Hij nam de gsm die hij vorig jaar cadeau kreeg van Monsieur Gaston.
En belde het noodnummer.
De hulpdiensten arriveerden snel, Jeremy leidde hen naar boven.
"Que s'est il passé ici?" vroeg Monsieur Gaston die het tumult hoorde en zag.
"Jessie." zei hij.
"Ik was met haar op de kamer en ineens."
De spoedarts ondernam nog een poging om haar te reanimeren.
Probeerde haar uit alle om haar hart terug aan het kloppen te krijgen.
MET DE MOED DER WANHOOP!