Een sadist in de stad.

 

Zaterdagavond.
Gezellige drukte op het stationsplein, vooral in het café Dinky Toys was het weer eens gezellig druk.
Een lokale rockband gaf er het beste van zichzelf en het publiek smeekte om meer, meer, meer.
Freaky Fré de zanger van de band rukte zijn hemd open en schreeuwde het publiek toe.
“Do you wanna have musical orgasm??” Het publiek juichte en vooral de dames in de zaal gingen uit de bol. Een jonge meid trok haar topje omhoog en toonde haar prille borsten. “i wanna have a real one!” schreeuwde ze terwijl ze haar tong over haar bovenlip liet glijden.
“Straks achter de coulissen schat,” zei hij terwijl hij zijn duim op zijn mond legde en naar haar loenste. Terwijl hij dat deed greep hij naar zijn kruis. Daarna zette hij een stevige rocksong in, een nogal expliciete en directe tekst over seks op een toilet.
Frederick Vermeersch, zanger van rockband ‘The Spoiled Brats’ was een struise ietwat gezette kerel met een voorliefde voor drank, cannabis en vooral… Seks. Op het podium deed hij niets liever dan provoceren en het publiek uitdagen. Ook op sociale media schuwde hij de grote woorden niet. Hij noemt zich zonder géne ‘een genotszuchtige hedonist’. “En wie daar niet mee om kan mag mijn pik aflikken,” schreef hij ooit in één van zijn meest gedeelde statussen.
Na elk optreden wist hij wel één of meerdere groupies te versieren en hij kon vaak niet wachten tot thuis om met hen van bil te gaan. Meestal deed hij het met hen achter de coulissen of in zijn oude bestelwagen waarmee hij zich verplaatste en waarin het materiaal werd gestockeerd.
De jonge meid stond vooraan te dansen, te shaken en met haar kont te schudden. Ze stond geil en dat liet ze merken ook. Ze stond vooraan bij het podium en trok opnieuw haar topje naar boven terwijl ze naar hem lonkte en loenste. Frederick knoopte zijn broek los en zette een stap naar voren en zag hoe ze deed alsof ze iets vast had en maakte zo niet mis te verstane bewegingen met haar hand. Dan volgde er een trager nummer, toen de gitarist de intro speelde trok hij het meisje op het podium. “Wilde nekeer dansen schatteke?” vroeg hij terwijl hij haar dicht tegen zich aantrok.
Al zingend danste hij dicht met het knappe meisje met blonde weerbarstige krullen, blauwe glimmende pretoogjes, licht vooruitstekende borsten, strakke buik, topje en kort rokje met luipaardprint. Frederick liet zijn pik over haar kruis schurken en legde zijn handen op haar heerlijk welgevormde achterste. Dit liet de jonge meid zich meer dan welgevallen, want ze stond meer dan geil en ze maakte er al voor het optreden geen geheim van dat ze een stevige crush had op Freaky Fre. “Ik wil door u geneukt worden,” fluisterde ze in zijn oor.
“Hoe heet gij,” vroeg hij tussen twee regels voor.
“Celine,” was het antwoord terwijl ze voelde hoe hij ongegeneerd en gretig in haar kont kneep met zijn handen. Haar tepels stonden stijf van de goesting en ze was al behoorlijk nat in haar broekje.
Toen het liedje uit was gaf hij Celine een stevige tongzoen en streelde hij ongegeneerd haar borsten.
“Tot straks schatteke,” zei hij ongegeneerd.

Na het optreden stockeerde hij met de andere groepsleden de instrumenten en andere benodigdheden en installaties in zijn camionette. Tussendoor nam hij een stevige slok van het flesje bier dat op een tafel in de ruimte achter het café stond.
“Zo dat zit er weer op. Tijd voor de plezantere dingen van het leven. Keer zien of ons Celine daar nog is.” En ja hoor, daar zat ze aan de toog met een glas witte wijn welks ze leegdronk waarna ze meteen op Frederick afstapte, haar pronte borsten fel vooruit. Ze vloog hem om de hals en zoende hem op de mond. “Ik wil seks met u,” zei ze ongegeneerd.
“Dan zal kik u nekeer goe soigneren,” zei Frederick terwijl hij met Celine naar de achterkamer stapte. Daar trok Celine haar topje uit en liet haar rokje zakken. Frederick hielp een handje door haar slip uit te trekken waarna hij haar optilde en op de tafel. “Neuk me!” smeekte ze.
“Ik sta zo fucking bronstig,  neuk me Frederick, ik heb zo’n harde crush op u!”
Frederick knoopte zijn broek los en liet die zakken terwijl Celine op haar rug ging liggen met haar benen wijdt open. Frederick legde zijn beide handen boven haar bekken waarna hij haar krachtig en met volle goesting begon te penetreren.
“Oooooooh fuck!” riep Celine uit. “Hier kijk ik al zolang naar uit. Ne goeie fuck met Freaky Fré “
Frederick penetreerde de jonge meid met volle kracht en leefde zich uit op haar heerlijke slanke en vooral prachtige lichaam. Hij deed het zonder condoom, zich niks aantrekkend van welk risico dan ook. Hij leefde losbandig, dronk overmatig, reedt onder invloed, had onveilige seks en experimenteerde erop los met drugs. Dat hij met een jonge meid waarvan hij niet eens wist of ze meerderjarig was of niet en dat de deur elk moment kon open gaan en ze dan betrapt konden worden. Daar stond hij op geen enkel moment bij stil.

Maar ook Celine was één en al losbandigheid. Ze zat elk weekend en soms ook op weekdagen in de Dinky Toys, dronk sloten witte wijn of Bacardi-cola om dan de avond af te sluiten met shotjes wodka of rum. Ze flirtte erop los en ging zonder blikken of blozen mee met de jongen die inging op haar avances, of zij op die van hem. Iedereen schatte haar ergens rond de twintig, maar eigenlijk was ze nog maar zeventien. Over een maand wordt ze achttien en na de zomervakantie met veel feestjes, festivals en vooral veel en ongeremde seks zou ze beginnen aan haar studies in Leuven. En ja het stond in de sterren geschreven dat ze daar dan echt alle remmen zou losgooien.
Celine sloot haar ogen en genoot met volle teugen van Frederick zijn heerlijke grote lul diep in haar liefdesgrotje. Ze kwam klaar en kreunde van puur onversneden genot. Haar benen sloeg ze rond zijn middel en haar voeten tegen zijn kont die heftig heen en weer ging. Ze kreunde luid bij elke ademstoot en verloor zich zelf in dit heerlijke moment van zedeloze losbandigheid.
Na een heerlijk moment vol stomende seks en zinderende passie verlieten ze samen het café langs de achterdeur en stapten ze in Frederick zijn bestelwagen die in het steegje achter het café geparkeerd stond. Achterwaarts reedt Frederick het steegje uit en zo de centrum uit om Celine thuis af te zetten.
“Zie ik u nog?” vroeg Celine voor ze afscheid nam van Frederick op het voetpad voor haar ouderlijk huis.
“Celine, ik ga eerlijk zijn. Voor mij waarde gij niet veel meer dan een meiske waarmee ik eens ongegeneerd wilde neuken. Ik ben een rocker, weet ge. Ik weet nu nog niet waar ik volgend weekend ga optreden. Wherever i lay my heat, that’s my home!”
Dus gij hebt mij gewoon gebruikt. Wat ben ik voor u? Een slet? Een hoer?”
“Een lekker neukteefke, net zoals al die andere meiden die ik wekelijks neuk.”
Celine sloeg hem recht in het gezicht. “Smeerlap! Ik wil u nooit meer zien! Vieze vuile seksmaniak!!!”
Daarna liep ze achterom het huis, ziedend van woede.

De volgende ochtend.
Alain Donck hees zichzelf uit bed en strompelde naar de keuken waar hij op het knopje van het koffieautomaat duwde.
“Koffie, heet en straf,” mompelde hij.
Hij keek al uit naar een rustige zondag thuis. Een goed boek, een streep jazz en vooral… “Niemand aan mijne kop.”
Ofschoon hij met volle goesting terug aan het werk was gegaan en dit met meer enthousiasme dan ooit tevoren. Toch liet hij dergelijke momenten van rust niet aan zich voorbij gaan. Meer nog, hij heeft zich voorgenomen om nog meer van dergelijke momenten in te lassen. Het laatste wat hij wilde is dat hij weer problemen zou krijgen met zijn hart, want een nieuwe hartaanval zou ditmaal fataal aflopen, daar had zijn cardioloog Dr Evelyne Persoone hem me duidelijke woorden voor gewaarschuwd.
Eerst en vooral zou hij naar de bakker lopen achter kraak verse pistolets en een lekkere soes of eclair.  De enige zonde die hij zich nog toestond zich zoveel mogelijk houdend aan het strenge dieet dat hem werd opgelegd.
Na een kop koffie en een vlugge douche ging hij op pad. Het was nog rustig in de stad zo rond negen uur ’s morgens. Het was een druilerige late herfstdag en in veel winkels werd de kerstversiering al uitgestald, Alain gruwde ervan. “Tegen dat het kerst is zijt ge die zever toch zo beu als kou pap, enfin ik toch,” bromde hij luidop.
Hij liep over het stationsplein dat vol rommel lag. Afval, lege drankflessen en bierblikjes, gebroken glas en andere rotzooi. “Allez, de jeugd heeft zich weer geamuseerd,” mompelde hij terwijl hij de straat even voorbij de Dinky-Toys inliep waar zijn vaste warme bakker zich bevond.
Zoals gewoonlijk was de wachtrij bij de bakker weer heel lang. Alain sloeg een praatje met de man voor hem, ook iemand die elke zondag present was voor zijn zondagse verse pistolets. Het gesprek verliep gemoedelijk. Over het weer, de veel te vroege kerstversiering, de actualiteit en de voetbal. Waarna Alain voor de zoveelste keer zei dat hem dat totaal niet interesseerde. “Elk zijn goesting hé meneer,” zei de man. “Mor ik z’n toch content dat die dikkenekken van den Anderlecht nog nekeer goed op hun doos gekregen hebben.”
Net toen Alain de bakkerij binnen was en één van de verkoopsters zich tot hem wendde ging de telefoon.
“Donck,” zei hij kortaf zoals gewoonlijk.
“Wat? Waar?
Nu meteen? Ok, ik kom zo.”
Haastig bestelde hij alsnog zijn pistolets en vroeg meteen twee eclairs, hij wist dat Patrick Muyshondt één van de vaste krachten bij de recherche het wel zou waarderen als hij voor hem ook een eclair zou meebrengen. Van zodra hij had betaald verliet Alain de bakkerij en stapte hij in zeven haasten naar het bureau. “Daar gaat mijn rustige zondag,” bromde hij.

Toen hij bij het bureau aankwam zat Bart Holvoet al in de dienstwagen. “Haast u chef,” zei hij. “Ze verwachten ons.”
Van zodra Alain is ingestapt gaf Bart plankgas, de andere rechercheurs volgden.
“Waar gaat het naartoe?” vroeg Alain.
“De Anjerstraat, een vader trof zijn dochter dood aan in het tuinhuisje.”
“Verdomme, toch geen zelfmoord?” vroeg Alain.
“Was het dat maar,” zei Bart. “Dirk Dejonghe is al ter plaatse en hij zei dat hij “zoiets nog nooit had meegemaakt.” En in zijn geval wil dat toch wel wat zeggen vrees ik.”
Bart stopte zijn auto voor een nieuwbouwwoning omgeven met een keurig onderhouden tuin. Een agent hief het cordon op zodat Alain, Bart en de anderen er meteen door konden en volgden een andere agent naar het tuinhuisje.
Wat ze daar zagen was werkelijk weerzinwekkend.
“Oh my  fucking God!” zei Bart toen hij het gruwelijke tafereel zag.
Eén jong meisje zat vastgebonden op een stoel, naakt.
En gruwelijk verminkt.
Alain aanschouwde het tafereel met afgrijzen. Hij zag de handen en voeten van het meisje wat bij hem nog meer deernis opwekte. “Hebben ze haar vingers en tenen geamputeerd?” vroeg hij.
Wetsdokter Dirk Dejonghe die op zijn hurken zat hen het slachtoffer aan een eerste onderzoek onderwierp stond recht en liep op Alain op. “Inderdaad. Geen fraai zicht hé.
Welke gruwelijke geest doet zoiets. Ze hebben de vader zonet afgevoerd, die man is in shock en ik stel mij echt de vraag of hij dit ooit te boven komt.”
“Kan ik me zo voorstellen,” zei Alain. “Wie is het slachtoffer?”
“Celine Verkeste, 17 jaar, zit in het laatste jaar secundair. Ze was gisterenavond met een vriendin naar de Dinky Toys gegaan om daar een optreden bij te wonen volgens haar moeder. Ze vertrouwden erop dat ze op tijd thuis zou zijn en geen domme dingen zou doen.”
“Sporen van verkrachting?” vroeg Alain.
“Er zijn sporen van seksueel contact,” zei Dokter Dejonghe. “Maar of diegene waarmee ze seks had dezelfde is als diegene die haar vagina met een stomp voorwerp penetreerde dat kan ik nu nog niet uitmaken. Het valt niet uit te sluiten dat Celine tijdens haar avondje uit iemand leerde kennen waarmee ze intiem contact had, en die persoon hoeft daarom niet persé de moordenaar te zijn.”
“Met andere woorden. Het was een slet!” zei Bart schamper.
Alain draaide zich en keek Bart aan.
“Kom jongen, buiten!” zei hij.
“Waarom? Mag ik mijn mening niet uiten?” vroeg Bart terwijl hij zich naar Alain draaide en oogcontact zocht.
“Moeten we het normaal vinden dat een jonge nog thuiswonende meid zomaar gaat en staat waar ze wil, ‘s avonds, in zuipholen rondhangt en met de eerste de beste loser in bed duikt.”
“Beetje zoals hetgeen wat doet in de fitness, meiden rond uw vinger draaien om er dan mee van bil te gaan,” reageerde Dr Dejonghe.
“Deed, dokter,” zei Bart. “Ja, ik was ook een losbol, ooit. Maar die tijd is voorgoed voorbij. Want ik ben in kennis, we gaan ons verloven en van zodra het kan stappen we in het huwelijskbootje.”
“Ow, ge ziet het precies zitten hé Bartje,” zei Dr Dejonghe.
“Je mag gerust zijn dokter! Ik doe niet mee aan dat postmoderne gedoe van jaren aan één stuk samenwonen ‘om elkaar beter te leren kennen’. Nenee, zo snel mogelijk huwen en maken dat er kinderen zijn. Veel kinderen als het even kan. En die zullen niet heelder nachten moeten ronddolen op straat en in zuipholen rondhangen.”
“Het is goed Bart, kom buiten. Ga maar al een buurtonderzoek gaan doen samen met Geert. Niemand zit te wachten op uw moraliserende gezeik,” zei Alain terwijl hij Bart strak aankeek. “Kom jongen waar wacht je op? Ik heb je als uw overste EEN BEVEL GEGEVEN!”
“Zo die is weg,” bromde Alain terwijl hij zich weer op de gruwelijke misdaad concentreerde.
“Vagina gepenetreerd, vingers en tenen geamputeerd. Tepels afgesneden. Wat voor beest heeft dit op zijn geweten?” vroeg Alain terwijl hij het ontzielde lichaam van de bitter jonge Celine aankeek.
“En dit is nog niet alles,” zei Dirk Dejonghe terwijl hij de vod uit haar mond haalde die de dader er moest ingestopt hebben zodat niemand haar zou horen kermen.
“Goeie God wat is dat?” Vroeg Alain toen Dirk de mond van het meisje opende en hij vaststelde dat haar tong en verhemelte wel een hele rare kleur hadden.
“Bijtend zuur,” zei Dr Dejonghe. De dood is pas drie uur geleden ingetreden, dus het is goed mogelijk dat de dader haar hier liet creperen aan de ergst denkbare pijnen die een mens zich kan voorstellen, stel je eens voor hoe he aanvoelt als zo’n bijtende vloeistof door je slokdarm naar je maag vloeit en daar alles op zijn weg kapot brandt.
Zeventien jaar verdomme,” foeterde Dr Dejonghe.

Samen met Patrick en Hilde onderzocht Alain het tuinhuisje. Er waren dingen omgestoten en ook in de tuin waren sporen van een worsteling zichtbaar. Blijkbaar heeft de dader het meisje thuis opgewacht en overmeesterd en haar dan in het tuinhuisje aan zijn gruwelijke sadisme onderworpen.
Er was overal bloed maar van haar geamputeerde lichaamsdelen was geen spoor te bekennen. “Die heeft de dader vast als trofee meegenomen,” zei Hilde hoofdschuddend. “Mijn God wat een gruwel.
Eerlijk Alain, ik ben blij dat Sarah hier niet bij is, die was vast al kotsend naar buiten gelopen.”
Alain mompelde iets onverstaanbaar en liep naar buiten.
Dan vond hij iets, een afgeprinte foto van een persoon die maar gedeeltelijk te zien was en een groot bord droeg waarop in het Engels stond dat “homo’s, ‘hoeren’, feministes, overspeligen, druggebruikers, gokkers, workaholics en nog heel wat andere ‘zondaars’ de hel wachtte.
“Krijgen we dat weer?” bromde Alain. “Een religieuze fanaticus die aan het moorden slaat.”
“Of iemand die ons op een dwaalspoor wil brengen,” zei Hilde.
“Kan natuurlijk ook,” zei Alain Hoedanook, dit worden weer slapeloze nachten,” bromde hij terwijl hij door het tuinhuisje liep.
Dan kwamen Bart en Geert terug en wisten te zeggen dat Celine gezien werd met een jongen en dat ze eerst de hele tijd stonden te kussen in de voortuin en dat er daarna een soort van ruzie ontstond.
“We moeten nagaan wie die jongen was,” zei Alain. “Bart jij en ik wij gaan ons licht eens opsteken in de Dinky Toys,” bromde Alain.
“Weer naar dat smerige zuiphol, kan ik weer een hele week met de geur van verschraald bier in mijn neus zitten.”
“En stel je zo niet aan,” wierp Alain hem toe terwijl hij met flinke stap naar de auto liep.