Canciones caliente 3

Marbella.

Mondaine badplaats.

Pleisterplaats voor alles wat geld of bekendheid heeft.

Dankzij het gulle voorschot kon Sheila een kamer boeken in een heus vijfsterrenhotel, al boekte ze wel een goedkopere kamer. Maar ook deze mocht er best wezen.

"E jacuzzi, hoe cool es dadde?" zei ze hardop.

"Mo 'k ghoan toch voe 't zwembad buutn wi", zei ze.

"Misschiens lopt er doar schoon volk roend, je kan noois weten.
Ze ken'n mien hier toch niet," voegde ze er ondeugend kirrend aan toe.

Sheila liep naar het zwembad in haar gitzwarte diep uitgesneden badpak dat ze onlangs had gekocht.

Zag dat de mannen meteen naar haar omkeken en haar letterlijk met hun ogen uitkleedden.

Maar ook hoe de vrouwelijke blikken vol jaloezie los door haar heen sneden.

Maar denk je dat Sheila zich dat zou aantrekken?

Nee hoor.

Trots met het hoofd rechtop liet ze zich in het water glijden.

Rechts van het prachtig aangelegde zwembad was er een cocktailbar waar je met je middel in het water van een lekkere cocktail kon genieten.

"Tied vor e teusje," dacht ze bij zichzelf.

Dat ze ze niet zou nalaten om zichzelf tijdens dit reisje eens goed te verwennen, dat zag je van hier.

Bij de bar zat een oudere man.

Lichtjes kalend, zwart haar en snor duidelijk gekleurd, breed geschouderd, zongebruind en stevige behaarde borstkas.

Gouden ketting rond zijn hals, waterdichte Rolex aan de arm.

Een man met de allures van een zuiderse playboy die goed in het geld zat.

Tuurlijk had hij Sheila in de smiezen.

Meer nog hij kon zijn blik niet van haar afhouden.

Kreeg een lichte erectie bij het idee dat die blonde vamp in dat zwarte badpak dat haar vooruitstekende borsten en welgevormde lichaam net dat ietsje meer accentueerde naar de cocktailbar zwom.

Sheila liep het trapje op en zette zich op de kruk naast deze van de bruingebrande rijpere heer.

"Hello gourgeous, how are you?" vroeg hij in het Engels met een zwaar Spaans accent.

"Muy bien es tu?" antwoordde Sheila in het Spaans.

"Usted Español? No, no es possible," zei de man die zowel verward als verwonderd was.

"No, desde Belgica," antwoordde Sheila. "Ik kom uit België."

"De Flandes o Valonia?" vroeg hij.

"Uit Vlaanderen of Wallonië."

"Vlaanderen, zei Sheila."

De man sloeg zijn arm rond Sheila's schouders en keek haar aan met zijn opvallend donkere ogen.

Ze liet het zich welgevallen en toonde haar meest sensuele glimlach terwijl ze hem in de ogen keek.

"Que bebez de mi belleza?" vroeg hij. Wat drink je van mij schoonheid,

"Un gin-tonic," zei Sheila.

De barman zette twee glazen gin-tonic op de toog. Terwijl ze proostte keek ze de man opnieuw diep in de ogen. 

De man stelde zich voor, zijn naam is Pablo Guiterrez. Zaakvoerder van een groot bouwbedrijf volgens het visitekaartje dat hij in haar handen stopte.

Sheila en Pablo raakten aan de praat en er volgde al snel een tweede drankje dat ervoor zorgde dat het ijs al snel brak.

En ja hoor. Sheila nestelde ze zich op zijn schoot.

Pablo liet haar begaan, want dit was gewoon wat hij als volbloed playboy verwachtte.

Hij streelde haar rug en schurkte zijn onderlichaam tegen het hare, hij wilde gewoon dat ze voelde dat hij een erectie had.

Maar dan echt wel een joekel van een erectie.

Sheila beet vol goesting op haar lip terwijl ze haar handen over zijn behaarde borstkas liet glijden. "Dien heit verdomme wel e serieus pak in ze broek zitten," dacht ze bij zichzelf.

"Ben je alleen?" vroeg ze.

"Si," zei hij.

"Estoy en viaje de negocios, ik ben op zakenreis.

Eigenlijk vooral een juridische kwestie vertrouwde hij haar toe.

Altijd maar moeten opboksen tegen een bemoeizuchtige overheid.

Maar daarvoor heb ik de hulp ingeroepen van een gerenommeerd internationaal juridisch adviesbureau en vanavond ontmoet ik hun contactman bij een etentje. Zin om erbij te zijn?" vroeg hij.

Sheila zei ja, en dat niet zozeer omwille van het gezelschap van Pablo wiens libido hem nu echt wel parten speelde. Maar vooral omdat hij tijdens het gesprek enige details vrijgaf over de zaak die Sheila's interesse meteen wekte, maar dat kon hij natuurlijk niet weten.

Namelijk de naam van het immobiliënbedrijf waarmee hij samenwerkte voor het realiseren van een bouwproject dat door de lokale overheid werd stilgelegd omdat de bouwgrond zich in natuurgebied bevond."

Sensueel liet Sheila haar handen over Pablo's borst en rug wrijven en liet ze haar blik discreet - maar zodanig dat hij het wel merkte - naar zijn zwembroek zakken die ze met een vinger wat naar voren schoof.

"Un poco curioso mi cariño," zei hij terwijl hij Sheila's hand vastnam en in zijn zwembroek op zijn stijve lid legde.

Terwijl hij dit deed drukte Sheila haar lippen op de zijne.

"Iremos a mi cuarto de hotel mi hermosa, (laat ons naar mijn hotelkamer gaan knapperd van me)" zei Pablo terwijl Sheila haar handen rond zijn hals sloeg en haar onderlichaam sensueel heen en weer ging nog steeds op zijn schoot zittende.

"Oh si," kreunde Sheila in zijn oor. "Estoy caliënte, quiero te me folles." 

Vol pure goesting beet Sheila op haar lip.

"'k Hein dat eftjes nodig nu," fluisterde ze zichzelf verontschuldigend terwijl ze van Pablo's schoot gleed.

Ze zwommen naar de rand van het zwembad waar Pablo Sheila galant uit hielp het trapje op te klimmen.

Dan gingen ze naar zijn kamer.

Of beter gezegd... Suite.

Daar liet Sheila de badhanddoek die ze over haar schouders had geslagen op de grond vallen en trok ze terstond haar nog half natte badpak uit.

Naakt omhelsde ze Pablo en begon ze hem vol hartstocht te kussen.

Hij tilde Sheila op en gooide haar op bed.

Streelde haar prachtige afgetrainde lichaam en kuste haar strakke buik.

Beetje bij beetje naar beneden.

Ze voelde zijn snor prikken over haar onderbuik.

Wat maakte dat haar lichaam lichtjes begon te schokken.

"Oh ja, doet het vent.

Je moustache over me schaamlippen hmmmm... "

Sheila ademde steeds zwaarder toen ze voelde hoe zijn tong zich traag maar zeker een weg zocht naar haar intussen stevig gezwollen clitoris.

Hij plooide haar lippen en begon haar zachtjes te vingeren, zijn twee vingers gingen alsmaar dieper en dieper.

Sheila kwam klaar, met hortend gekreun.

Ze sloeg haar armen achter haar lichaam en voelde de satijnen kussens die op het kingsize bed lagen.

Pablo liet Sheila heerlijk kreunend klaarkomen en nam zijn tijd om haar intieme delen te verwennen met de kunde van een ervaren minnaar.

Daarna trok hij zijn eveneens nog half natte zwembroek uit en deed snel en behendig een condoom om.

Dan drong hij in haar binnen en begon hij haar stevig te penetreren.

"Oh Sheila, eres una mujer muy sensual y divina," zei Pablo terwijl hij Sheila in de ogen keek terwijl hij haar bleef penetreren. "Je bent een verdomd sensuele en goddelijke vrouw.

Ineens hield hij op met haar te penetreren.

"Quieres ser mi amante?" vroeg Pablo op de man af. "Ik wil dat je mijn geliefde wordt."

Quiero mas que solo algo de sexo.

Ik wil meer dan gewoon wat seks."

Hij keek Sheila met een verlangende blik aan.

Streelde haar gezicht en bovenlichaam.

"Por favor mi cariño, mi belezza.

Eres muchu mas que otra conquista mas. Jij bent zoveel meer dan een zoveelste verovering."

"Que quieres decir? Wat bedoel je daarmee?" vroeg Sheila.

Ik ben een drukbezette zakenman, altijd op reis altijd weer in een andere stad.

Altijd weer op een andere hotelkamer, eenzaam en alleen.

Tenzij ik een vrouw zover weet te krijgen dat ze de nacht of zoals nu een vrije middag wil doorbrengen.

Por el sexo, voor de seks.

Voor de seks had ik mijn oog op jou laten vallen Sheila.

Maar je gaf me zoveel meer.

Geen van al die vrouwen waarmee ik het bed deelde Sheila. Schonk mij zoveel passie.

Zoveel diepe passie...

Als jij zonet hebt gegeven.

Als ik erin slaag dit ene bouwproject te realiseren, dan wil ik ermee ophouden.

En trek ik mij terug op mijn wijngoed in Rioja, mijn geboortestreek.

Het enige wat ik dan nog verlang Sheila... Is een vrouw aan mijn zijde.

"Un mujer como tu Sheila. sensual, apasionada y desinhibida (een vrouw zoals jij Sheila. Sensueel, passioneel en ongeremd).

Sheila keek Pablo met een liefdevolle blik aan.

"Dame algo de tiempo para pensar, geef me wat bedenktijd," zei Sheila terwijl ze Pablo dichter trok en haar armen rond zijn lichaam sloeg.

"Mi hombre caliente," voegde ze er kreunend aan toe.

Nog een hele middag lang liet Sheila zich verwennen door Pablo die een meer dan goed minnaar was.

Ze voelde zich behoorlijk gevleid door zijn aanbod en ja dat liet ze hem wel merken.

Maar geen haar op haar hoofd dat eraan dacht om daar op in te gaan.

Al was het maar omdat ze de Spaanse macho mentaliteit maar al te goed kende.

Diezelfde avond.

Sheila liep naar het restaurant dat zich in het hotel bevond maar er onafhankelijk van was.

Ja het was een driesterrenrestaurant met een zeer exquize menukaart.

Ze had voor de gelegenheid haar chique galakleed met diepe split aangetrokken.

En een diadeem met zilveren diamanten in haar haren gedaan.

Pablo stond haar op te wachten.

"Muy mervillijosa," prees hij haar terwijl hij Sheila's hand galant vastnam en een haast onvoelbare handkus gaf.

"Je bent echt een prachtvrouw."

"Gracias," zei Sheila terwijl ze glimlachend een lichte buiging maakte.

Pablo nam haar hand vast en samen liepen ze het restaurant binnen.

Meteen namen ze een aperitief, een heerlijke gin-tonic met bijhorende hapjes.

Lekkere hapjes, met truffels, kaviaar en andere exclusieve en dure dingen.

Het gesprek verliep gemoedelijk, doch het viel Sheila op dat Pablo haar de hele tijd met een begerige blik aankeek.

Of hij geen zin had in nog meer amoureuze momenten met die blonde Belgische die hem een onvergetelijke namiddag bezorgde.

Een namiddag die nog altijd nazinderde tot in de toppen van zijn tenen.

Een namiddag gewoon smeekte om meer.

Dan kwam een man binnen.

Sheila voelde zich letterlijk ter plaatse bevriezen.

"Nee," zei ze.

"Zieje ghie de zakenpartner van Pablo?"

"Ha Pablo, you're in good company i see," zei hij in slecht Engels.

"Hello Pieter, and so are you." 

De man met wie Pablo Guitierrez een zakelijke afspraak had bleek niemand minder dan Pieter Slembrouck te zijn.

Sheila's ex.

Beide heren begroeten elkaar zeer hartelijk en Pablo stelde Pieter voor aan Sheila die zich natuurlijk van de domme hield en aan zijn vriendin die Juanita heette.

"Sheila Peudo presentarte a mi socio comercial Pieter Slemebroeke," zei Pablo die blijkbaar moeite had met een typisch Vlaamse familienaam als Slembrouck.

"Oh, but we know each other don't we," zei Pieter terwijl hij Sheila's hand schudde.

"Si es cierto, nos conocemos," zei Sheila terwijl ze flirterig naar Pieter lachte.

Ze zag hoe de blik van Juanita veranderde, en dit is wat ze wilde.

Terwijl de ober nog twee aperitieven en wat extra hapjes bracht  begonnen beide heren over zaken te praten, de conversatie verliep voornamelijk in het Engels.

Uit deze conversatie blijkt dat Pieter werkt voor een juridisch adviesbureau.

Ze hoorde de naam.

'Global Consult Corporation'.

Had ze dat goed gehoord?

Dat was toch dat bedrijf waar Mark Ketelslaeghers voor werkte.

Een zeer invloedrijk juridisch adviesbureau waar Marcel Leliaert in de raad van bestuur zat en er eigenlijk behoorlijk veel in de pap te brokken had.

Niet meer of Pieter werkte wel degelijk voor dat adviesbureau, dat door Pablo Guiterrez werd ingeschakeld om de bouwwerken in een gebied dat de Spaanse autoriteiten hadden ingekleurd als natuurgebied toch te laten doorgaan.

Bouwwerken die door de overheid werden stilgelegd, dik tegen Pablo's zin.

Pablo gaf aan dat hij er niet mocht aan denken dat zijn samenwerking met Hendrik Brinkman van Holiday Estates Invests zou afspringen." 

"Meer moesten kik nie horen," dacht Sheila bij zichzelf.

Intussen klampte Juanita Sheila aan.

"Conoces a Pieter? (ken je Pieter)" vroeg ze.

"Desafortunadamente si (helaas wel)," zei Sheila.

"Fue el mayor error de mi vida," zei ze iets luider.

"Hij was de grootste vergissing uit mijn leven."

Pieter draaide zich om.

"Pensé que vendrias solo, (Ik dacht dat je alleen zou komen)" zei Sheila terwijl ze hem met een giftige blik aankeek.

"Reservé un habitaçion doble por nada! Bastardo! (Heb een dubbele kamer voor niks geboekt! Klootzak!)" beet ze hem in het Spaans toe, waarna ze recht stond en met opgeheven hoofd van de tafel wegwandelde.

Voor ze het restaurant verliet keek ze even om.

En ja hoor, het was gelukt.

Het zat er bovenarms op tussen Pieter en Juanita.

"Als je wilt zakendoen in 't buitenland moe je de tale leren, dommekloot!

Je ghoat dat toen ol nie tegenkomn!"

Dan ging ze naar haar kamer en kleedde zich om met de bedoeling om de stad te verkennen.

Ze had behoefte aan wat drukte en leven rond zich.

Ze besefte dat het beter was om niet meer in de buurt van Pablo te komen.

Op het terras van een drukke tapasbar belde ze met Morgane, tussendoor nippend van een heerlijke tinto de verano.

"Zeg mokke moeje ghie nu etwad weten?" zei ze.

"Miene lekkere ex Pieter Slembrouck werkt voor Global Consult Corporation.

Net als Mark Ketelslaeghers."

"Qoui?" vroeg Morgane verbaasd.

"Cette aussi un conard corrupte ça!"

"Bwa, ik zoen eerder zeggen: nen onnozeloare die peinst dat ie op die maniere rap aan geld en status kan geraken.

Peist dat ie ghoed bezig es met ze netwerken.

Mor van zakendoen eit ie echt ghin koas gegeten wi.

Je zoe beter ze talen leren den dwoazen. 

Je kan ghin deftig woord Iengels, ze Frans es niet met hoar maar met een hele peruuke (pruik) op. En wiln zaken doen in Spanje en ghin woord Spoans spreken.

Dat dat joen zuur kan opbreken dat heit ie juste oendervonden se."

Daarna vertelde Sheila wat ze hem geflikt had

"Mais tu connasse!" riep Morgane verwonderd doch op plagerige toon uit.

"Wadde?

'k Hein d'er me kot in.

Je kan nie hard genoeg op ze mulle djokken!"

Na een kort gesprek over koetjes en kalfjes - lees over haar passionele vrijpartij met Pablo -  legde Sheila haar gsm neer en bestelde een tweede tinto de verano, ditmaal met wat tapas erbij.

"Spanje.

Zalig land.

'k Hein't hier zo gemist," zei ze.

"De sfeer.

't Eten.

De tinto de verano, vele malen lekkerder dan sangria."

Na de tapas bestelde ze een steviger hapje. Konijn met safraanrijst en gedroogde vruchten zoals ze dat alleen in Zuid-Spanje kunnen maken.

Daarna liep ze over de dijk en liep even verderop het strand op.

Tussen de dijk en het strand lager er grote rotsblokken, Sheila ging op zo'n rotsblok zitten en staarde dromerig naar de zee.

Liet haar gedachten de vrije loop.

Vol weemoed dacht ze terug aan die mooie tijd die ze beleefde in Spanje, waar ze belandde nadat ze toen op achttien jarige leeftijd met haar pas verworven rijbewijs op zak en een volgepakte rugzak op haar Harley sprong om de wijde wereld in te trekken.

Zonder een cent op zak, want dat had ze uitgegeven aan haar Harley en het opknappen daarvan. Want het ding was tot op de draad versleten toen ze hem kocht.

Werkte op boerderijen of als dienster in smoezelige restaurantjes. Sliep in muffe zolderkamertjes in schuren en zelfs in een heuse varkensstal.

Maar wat gaf dat?

Ze was VRIJ!

Ze kon doen en laten wat ze wilde want niemand kende haar.

En wees maar zeker dat ze het er van pakte.

Was niet beschaamd om haar lichaam in de strijd te gooien als ze om een slaapplaats verlegen zat.

Al was dat toch eerder iets dat ze liever deed bij een man op wie ze echt haar zinnen had gezet.

Een stoere man.

Een mannelijke man!

En die vond ze bij de vleet in Spanje.

En ze liet de aandacht die ze kreeg van de bruingebrande Spaanse macho's zich meer dan welgevallen.

Was het de warmte? De broeierige atmosfeer? De zwoele avonden?

Of gewoon het feit dat niemand haar hier kende?

Maar feit was dat haar hormonen daar in Spanje wel heel fel op hol sloegen.

Geen avond ging voorbij of je vond haar in de armen van een viriele Spaanse kerel die maar half wist welke brok passie hij die nacht aan de haak had geslagen.

Maar toch besloot ze terug te keren naar ons land en ruilde ze haar leven vol ongeremde vrijheid in voor de snoeiharde discipline van het regiment Paracommando's waar ze als vrouw erin slaagde de felbegeerde rode baret in de wacht te slepen.

Tot stomme verbazing van de andere rekruten en nog veel meer van de instructeurs.

Dan werd ze wat ze nu is.

Detective.

Een detective met een plan.

Dat langzaam rijpte in haar hoofd.

Ze moest alleen nog wat opzoekingswerk doen.

Veel opzoekingswerk.

Maar dat is voor... Mañana!