Pagina's

vrijdag 10 april 2020

Bloggen in tijden van corona deel 16: Solidariteit.



Dag lieve mensen.
Weer zo'n mokerslag vandaag.
Weer 496 doden geteld.
Met de overledenen van de woonzorgcentra erbij.
496 families in diepe rouw gedompeld.
Wereldwijd al meer dan 100.000 mensen overleden aan corona.
In New-York willen ze de dodelijke slachtoffers van corona die geen familie hebben begraven op Hart Island.
Eén van de meest mistroostige plaatsen om begraven te worden.
Want Hart Island is eigenlijk een armenkerkhof.
Hier worden al meer dan honderd jaar lang mensen begraven die geen familie hebben of die geen geld hebben om een waardige begrafenis te bekostigen.

Ik wil maar zeggen.
De wereld bevindt zich in een zelden geziene toestand.
Een killer-virus slaat wild om zich heen en kent geen genade.
Het maakt geen onderscheid tussen rang, stand, leeftijd, geslacht, ras of religie.
En vijand als deze kan alleen maar met eensgezindheid verslagen worden.
We kunnen dit gevecht alleen maar overwinnen als we schouder aan schouder staan en solidair zijn.
Als we onze eigen nationale wapenspreuk EENDRACHT MAAKT MACHT terug in ere herstellen en in de praktijk omzetten.

Wat we als samenleving nu echt wel kunnen missen zijn egoïsten.
Echt wel
En het stoort me dat mensen nu meer bezig zijn met hun eigen verliezen of die kleine dingen die ze nu  moeten ontzeggen, in plaats van te kijken naar waar de echte ellende zich nu bevndt.
De echte ellende in een tijd als deze, dat zijn niet de solden die verschoven worden, de pretparken die niet open zijn, Rock Werchter dat niet kan doorgaan, etc.
De echte ellende zijn de vele mensenlevens die dit virus eist, elke dag opnieuw.
Dat zijn de vele families die in diepe rouw worden gedompeld.
Dat is niet op een waardige manier kunnen afscheid nemen van je geliefde.
Dat zijn mensen die in alle eenzaamheid lijden en sterven, en de enige mensen die ze nog zien zijn dokters en verpleegsters in anonieme beschermende pakken.
Dat is ellende.
Dat is miserie.
Een Auto in beslag genomen van een idioot die dacht dat de corona maatregelen niet voor hem golden.
Dat is geen miserie.
Dat is gewoon je verdiende loon.
Eigenlijk moet je zo'n mensen gewoon behandelen als wat ze zijn.
ROTVERWENDE EGOÏSTEN!
Ze zouden ze in een bootcamp moeten steken.
De campings en bungalowparken staan nu toch leeg.
Richt de meest bouwvallige ervan in als bootcamp, doe er wat prikkeldraad rond, schakel de wifi en als het even kan ook de elektriciteit uit.
En stop daar alle hufters die denken dat corona een lachertje is achter slot en grendel.
En onderwerp ze aan de strengst mogelijke tucht en discipline die je je maar indenken kan.
Nee echt.
Ik heb het gewoon gehad met egoïsten en je m'en foutisten.
Als ik weet heb van een café of andere horeca etablissement dat ondanks de corona maatregelen nog open was.
Ewel... DAN ZET IK DAAR GEEN POOT MEER BINNEN!!!
Of die uitbater nu een boete kreeg of niet.

Maar goed.
Solidariteit dus.
Dat hebben we nu hard nodig.
En daarom leg ik mezelf op om elke dag, of op z'n minst regelmatig (want ik heb niet alle dagen een blogartikel geschreven) hier iets te schrijven.
Om mijn medemensen een hart onder de riem te steken.
Want nogmaals.
Wat we nu meemaken.
Waar we nu door moeten.
Is ongezien.
En ongewoon.
Ik hoop dat we in ons mensenleven nooit nog zoiets moeten meemaken.
Echt niet.
Want, ook al maak ik op Facebook nu een grappig bedoelde status over Jezus en corona.
Dit is eigenlijk echt wel bittere ernst.
Maar anderzijds is humor net nu zo belangrijk.
Het was met humor en zelfs met spot dat onze (over)grootouders zich erdoor sloegen tijdens de oorlogsjaren die veel harder en veel zwaarder waren dan wat wij nu doormaken.
Hun verzetje waren de bonte avonden en momenten met zang, dans en grappige toneeltjes
Wel.
Vergeef me in deze dit grapje.
Voor het geval dat in deze tijden bij sommigen net iets te gevoelig mocht liggen.

Liefs.
Miguel.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten