Pagina's

zondag 26 april 2020

Bloggen in tijden van corona deel 28: Pak De Poen.



Dag lieve mensen.
Ik zou het kunnen hebben over het tenenkrullende stukje amateurtoneel van gisterenavond wat die persconferentie van De Veiligheidsraad eigenlijk toch maar was.
Maar daar is wat mij betreft al meer dan genoeg over gezegd en geschreven.
Net zoals er serieus de draak werd gestoken met dat knullige powerpoint gedoe dat ofwel op de zenuwen ofwel op de lachspieren leek te werken.
Wie de jaren tachtig bewust heeft meegemaakt en dan vooral op televisioneel gebied, die herinnert zich nog de 'Pak De Poen Show' met de gebroeders René en Manu Verreth
Waarin alles wat ook maar kon misgaan ook effectief is misgegaan.
Welja, dit was de 'Pak De Poen Show 2.0'.
Met dit verschil, de poenpakkers zaten vooraan hun slappe en zouteloze praatjes te verkopen, amper in staat om de taal van de meerderheid van de inwoners van dit land deftig te kunnen spreken.
Welks toch echt wel een schande is.
En nee, ik ben geen 'flamingant'.
Dat achterlijke geleuter dat alleen maar dient om het volk te verdelen en mensen tegen elkaar op te zetten kan me eigenlijk gewoon gestolen worden.
Maar een politicus van een land waar meerdere talen gesproken worden heeft wel de verrekte plicht om al die talen tot in de puntjes te beheersen.
Al was het maar dat ze wel een beetje moeite mogen doen voor de schandalig hoge verloningen die ze krijgen voor de job.
Een verpleegkundige of zorgkundige moet het met veel minder stellen en heeft met veel meer regels en protocollen te maken dan die overbetaalde prutsers die nu met enkele pennentrekken beslissen over de inkomsten van zeer velen van ons.
En het is heel duidelijk waar deze mensen hun belangen liggen.
1 Ze willen ons zo snel mogelijk aan het werk.
Het is duidelijk dat het economische zeer hard primeert voor deze regering.
Nu, versta me niet verkeerd, economie is belangrijk.
Maar onze gezondheid ook.
Heel veel mensen zowel werknemers als zelfstandigen hebben heel veel moeite om de eindje aan elkaar te knopen.
Je zou kunnen zeggen 'kijk het siert dat ze inzitten met deze mensen en ervoor zorgen dat ze zo snel mogelijk inkomsten kunnen derven'.
Maar ik zie het toch even anders. Zie puntje twee.
2 Ze concentreren zich vooral op de grote bedrijven en ketens.
De tuinbouwcentra, de grote 'doe het zelf zaken', die mochten als eerste open.
De grote winkelketens die moeten zo snel mogelijk open.
De kleine speciaalzaken, de kappers, de schoonheidssalons, moeten wachten tot 11 of 18 mei.
De horecazaken pas op 8 juni, en dan geldt het nog alleen maar voor de restaurants. De café's zullen vast nog langer moeten dicht blijven.

Is het voor u ook duidelijk lieve mensen?

We zitten met een donkerblauwe regering.
De Federale Regering bestaat uit een coalitie van Open-VLD en MR aangevuld met enkele CD&V'ers.
Bij de Vlaamse Regering zit ook de N-VA die eveneens de kar trekt van de grote ondernemingen en het grote geld.
Alleen aan Waalse kant is er nog wat 'links' tegengewicht welks hier moet komen van de PS.
Maar ofschoon het zeker niet de bedoeling was om het hier in deze blog over politiek te hebben?
Stel ik nogmaals de vraag?
Is het voor u ook duidelijk lieve mensen?
Dat de dames en heren excellenties bij het nemen van de huidige en komende maatregelen onderliggende belangen hebben?
Namelijk de belangen van de grote economische spelers.
Dat ze hier de kaart trekken van de grote bedrijven en de grote ketens.
De grote spelers in het grote spel genaamd 'onze economie'.
En dat de kleinere spelers, de arbeiders, de bedienden, de kleine zelfstandigen...
Helemaal  niet zo belangrijk zijn.
De kleine winkelier mag zijn winkeltje met huishoudtoestellen niet opendoen.
Maar in de Carrefour kan je na het winkelen - en het hamsteren van wc-papier - wel doodleuk wandelen met een schemerlamp of een broodrooster.
Dat je ondanks de genomen veiligheidsmaatregelen wel het virus kan oplopen omdat er iemand te dicht met zijn volgeladen kar langs je heen scheert moet je er maar bijnemen.
Daar waar in een kleine winkel meer controle is.
Bij de bakker, de beenhouwer of de viswinkel is het simpel.
Staan er al twee mensen binnen... Je blijft buiten.
Kan in een kleine elektrowinkel of bij de bloemist toch ook?
Je hoort het zo vaak zeggen: 'Koop lokaal!'
Maar ik vraag me af of dat na die maatregelen wel nog zal kunnen?
Hoeveel kleine zelfstandigen zullen er nog overblijven?
Die worden al vele decennia lang langzaam maar zeker weggedrukt door de grote ketens.
En nu worden deze nog eens extra bevoordeeld door onze stuntelende veiligheidsraad.
Hopende dat de angstige burger, bang om door dat smerige virus besmet zal worden in die praatjes zal trappen zoals een blinde in een verse hondendrol.

Ik heb geen affiniteit met de bazen van grote winkelketens die veilig in hun glazen kantoren met hun aandeelhouders zitten te vergaderen en voor wie het personeel dat elke dag opnieuw hard in de weer is om de klanten te bedienen slechts nummers zijn.
Vervangbare nummers.
Ik heb wel affiniteit met de bakkerin waar ik elke dag om brood ga en die meteen vraagt naar mijn lieve hondjes als ze er eens niet bij zijn (lees buiten wachten samen met mijn vriendin). Met de lieve vissersvrouwtjes die mij interessante tips geven over hoe ik de vis van mijn keuze moet bakken of misschien eerder koken.
Met onze kapster die een echte dierenvriendin is.
Met de lieve trimster van onze hondjes.
Met al die mensen die hun laatste spaarcenten in hun zaak hebben gestoken en die dan van de veiligheidsraad te horen krijgen: "Sorry!!! Jullie moeten gesloten blijven. Maar als de mensen hun gerief bij een grootgrutter vinden die van ons wel open mag... Daar zitten wij voor niets tussen, wij wassen onze handjes in onschuld."
Daar heb ik affiniteit mee.
Net zoals ik affiniteit heb met de vele verpleeg en zorgkundigen. De mensen die hard in de weer zijn om ons te bevoorraden aan lonen waarvoor keer op keer moet onderhandeld worden met die vergaderende heren in maatpak in hun grote glazen kantoorgebouwen.
En dat is waarom ik even dik tegen mijn goesting de politiek binnenliet in mijn blog?
Omdat ik mij afvraag?
Heren en dames excellenties.
Zitten jullie nog in met de mensen aan de basis?
Zitten jullie echt in met ons?
En dan kijk ik echt wel verder naar jullie holle frasen en loze woorden.
Jullie tijdelijke premies en tegemoetkomingen.
Maar dan eerder naar jullie prioriteiten?
Aan bij wie jullie echte belangen liggen?
Wie jullie echt dienen?

Wij gewone mensen, wij zitten niet samen met jullie aan rijkgevulde tafels.
Wij zijn niet aanwezig op die vele Nieuwjaar en andere recepties waar jullie ook graag de deuren platlopen.
Wij hebben geen machtige lobby's of belangengroepen, geen legertje advocaten of adviseurs rondom ons.
Als loontrekkenden kunnen wij enkel rekenen op de vakbonden.
Die verdomde en vermaledijde vakbonden die af en toe het land platleggen of eens een grote betoging organiseren met veel toeters, bellen en voetzoekers.
Ja zelfstandigen hebben hun eigen belangengroepen en wie ben ik om hen dat te ontzeggen.
Maar ook daar en bij onze vakbonden hebben de politici een flinke vinger in de pap.
En vaak heeft dat tot gevolg dat werknemers en werkgevers, loontrekkenden en zelfstandigen, tegen elkaar worden opgezet.
Met het nodige over en weer gooien van de nodige clichés over sjoemelende zelfstandigen, luie ambtenaren of de loontrekkers die aftellen tot het einde van de werkdag of tot wanneer het weekend is.
Welnu.
Mijn boodschap aan de gewone mensen.
Zowel loontrekkenden als zelfstandigen.
Kijk goed welke belangen de deelnemers aan die 'Pak De Poen Show 2.0' van gisteren verdedigen.
Kijk goed aan wiens kant ze staan.
En hou in gedachte hoeveel ze daarvoor krijgen.
Aan weddes en vergoedingen.
Door ons betaald.
En laat u niet meer verdelen!

Samen Sterk.
Liefs.
Miguel.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten