Pagina's

zaterdag 25 april 2020

Bloggen in tijden van corona deel 27: Meanwhile in America.



Dag lieve mensen.
Ik ben een beetje boos.
Eigenlijk heel erg boos.
Boos nadat ik in een filmpje op Facebook zag wat er momenteel in Amerika gebeurt.
Waar de 'rednecks', de wapenfreaks, de christelijke extremisten en de Trump aanhangers zich dezer dagen van hun laagste en liederlijkste kant laten zien.
Boos en tegelijkertijd heel erg triest.
Die hierboven vermeldde triestige troep maakt zich niet alleen druk over de quarantaine en de regels van social distancing die ook in de VS van toepassing zijn en vinden het niet kunnen dat ze in hun o zo heilige vrijheid worden beknot.
Maar in dat filmpje zag ik hoe ze verpleegsters die eveneens op straat komen om te ijveren voor het dringende belang van het behouden en respecteren van regels rond social distance uitscholden voor het vuil van de straat. 
En ze beweerden dat die demonstrerende verpleegsters 'fake' waren.
Ze beschuldigden hen ervan acteurs te zijn.
En erger nog.
Dat ze hen ervan beschuldigen het publiek bestoken met desinformatie.
De domheid, de agressie, de haat en de pure waanzin die ik in dat filmpje zag maakten me niet alleen boos.
Maar ook... Bang.
Ja ik ben bang van een onwetende massa die niet alleen hardnekkig vasthoudt aan ignorantie en vooroordelen. Maar daarbovenop nog eens diegenen die daar niet in wil meegaan nog gaat verketteren en bedreigen.
Dat soort mensen zijn gewoon GEVAARLIJK!!!

Maar wat mijn boosheid echt voedde is gewoon de pijn waarmee de verpleegster in het filmpje getuigde over het hele gebeuren.
Die zoals ze zelf zei in actie kwam omdat ze het gewoon niet meer aankan om machteloos te moeten toezien hoe patiënten keer op keer de strijd verliezen terwijl er nieuwe patiënten met zware symptomen binnenkomen.
Om dan verdomme gewoon de les gelezen te krijgen van domme rednecks die amper hun eigen naam kunnen spellen.
We hebben allemaal die beelden gezien van afgepeigerde verpleegsters. In China, in Italië en in ons eigen land.
Hun vertrokken gezichten met de tekeningen van het mondmasker erin.
Die doffe blik in hun ogen.
Als je bij het zien van dergelijke beelden blijft volhouden dat het allemaal fake is.
Dat het een opgezet spel is om de mensen hun 'vrijheid' af te pakken.
En ik schrijf bewust 'vrijheid' tussen aanhalingstekens.
Want over welke 'vrijheid' hebben zo'n mensen het eigenlijk?
De 'vrijheid' om ongebreideld de egoïst uit te hangen?
Ik weet zeker dat hun grootouders en overgrootouders die de oorlog meemaakten zich omdraaiden in hun graf.
In de Tweede Wereldoorlog werden de mensen in 'The Land Of The Free' nog veel meer in hun vrijheden beperkt.
Toen waren plezierritjes met de auto gewoon verboden en stonden er daar hoge boetes en zelfs gevangenisstraffen op.
Werden fabrieken verplicht om hun productie om te schakelen en in te zetten voor de oorlogsindustrie en werden de werknemers tot lange overuren verplicht en werden verloven doodeenvoudig ingetrokken.
En niemand die daarover kloeg of tegen ging demonstreren.
Want mensen wisten wat er op het spel stond.
En er was van valse informatie geen sprake.
Ja dat kwam omwille van de censuur.
Maar toen wist men, en nu nog veel meer... Dat dat allemaal keihard nodig was.
Ik vraag het me zo vaak af: wat gaan de mensen doen als het echt oorlog wordt? Als we met een nog dodelijker vijand worden geconfronteerd?
Dan zijn we gewoon verloren.
En nee, zoals ik het nu zie gaan we ditmaal niet op 'Den Amerikaan' moeten rekenen.

Maar nogmaals
Het gebrek aan respect voor zorgend en verplegend personeel van die zogenaamde 'freedom fighters'. Dat is gewoon stuitend.
In een situatie zoals deze - een pandemie dus - zijn zij de soldaten.
En staan zij in de vuurlinie.
En niet de soldaten waar die zichzelf zo patriottisch wanende halve zolen zo hoog mee oplopen, de oorlogsmisdaden en menselijke ellende die de oorlogen in naam van 'freedom and democracy' hebben aangericht straal negerend.
En ja, ik weet het is misschien een kleine minderheid.
Maar de aanhang van Hitler bestond in het begin ook uit een kleine minderheid.
Supporters van IS en ander terroristencrapuul, dat is ook maar een 'kleine minderheid.'
Maar het zijn wel die kleine minderheden die de boel verzieken.
Die onwetende en onzeker in hun schoenen staande mensen het hoofd op hol brengen om hen voor hun kar te spannen.
Die teren op valse informatie en onjuiste berichtgeving en die elke informatiebron die de hunne niet is ervan beschuldigd vals te zijn.
En die mensen zover kunnen drijven dat zij gruwelijke misdaden plegen.
Zoals we in de laatste vijftien jaar genoeg gezien hebben.
De terroristische aanslagen in Parijs (Charlie Hebdo, Bataclan) en Brussel.
Het bloedbad van Utoya in Noorwegen, de schietpartijen in Nieuw-Zeeland of in Hanau (Duitsland).
En de vele schietpartijen en bloedbaden in de VS.
Allen aangericht door labielen wiens kop werd zot gemaakt door politieke en godsdienstige haatzaaierij.
Kleine minderheid of niet, die gasten zijn gevaarlijk.
En moeten gestopt worden.
Vrije meningsuiting of niet.
Die gasten moeten kordaat gestopt worden en hun toegang tot sociale en andere media worden afgesneden.
Meningen moeten terug ondergeschikt gemaakt worden aan FEITEN!
En hier ben ik zeer ernstig over.

En ik kan niet verdragen dat mensen wiens verhaal zo al dieptreurig genoeg is worden beschimpt en men hen van leugens beschuldigt.
Terwijl ze verdomme ons diepste respect verdienen.
Verplegers en verpleegsters, dokters, wetenschappers, ambulanciers en brandweerlui, politiemensen en andere ordehandhavers.
En anderen die proberen deze pandemie het hoofd te bieden en proberen te voorkomen dat hier nog meer mensen het slachtoffer van worden.
Zij verdienen respect!
Kan je dat niet opbrengen.
HOU DAN GEWOON JE VERDOMDE BEK!!!!

Sorry voor mijn boosheid.
Miguel








Geen opmerkingen:

Een reactie posten