Pagina's

vrijdag 20 maart 2020

Bloggen in tijden van corona deel 4: De grote dank je wel!


Dag lieve mensen.
Vanuit het diepste van mijn hart een welgemeende DANK JE WEL!!!
Ja, echt waar.
Dank je wel.
Dank je wel.
Dank je wel.


Weet je.
Ik zou het duizendmaal kunnen schrijven, en nog het gevoel hebben dat het niet genoeg is.
Want de dokters, verpleegsters, zorgkundigen, logistieke medewerkers, schoonmaaksters, keukenpersoneel in ziekenhuizen en zorgcentra die zich nu te pletter werken voor de huidige en komende patiënten kunnen niet genoeg bedankt worden.
Maar ook dankjewel voor: winkelbedienden, magazijniers, vrachtwagenchauffeurs, huisartsen, zorgkundigen en bejaardenhelpers, thuisverplegers, bakkers, beenhouwers, winkeliers, landbouwers, groentetelers, fabrieksarbeiders, vuilnismannen, helpdesk en callcenter medewerkers, ITC-mensen... Kortom iedereen die zich nu uit de naad werkt om mensen van al het nodige en minder nodige te voorzien. Om mensen die vragen hebben met raad en daad bij te staan en die klaarstaan om éénieder in deze zware en nooit geziene crisis op te vangen wanneer dat nodig is.

Ook de buren, familieleden en naaste vrienden van de allerzwaksten in deze samenleving. De vele vrijwilligers en anderen die spontaan twee helpende handen toereiken.
Ook deze mensen verdienen een welgemeende dank je wel!!!
Alsmaar meer mensen beseffen dat we elkaar nodig hebben.
EINDELIJK!!!
Eindelijk beseffen de mensen dat we elkaar nodig hebben.
Moge dat besef echt heel diep doordringen.
Echt waar, dat hoop ik.
Mogen de mensen nu eindelijk gaan beseffen dat er GEEN MINDERWAARDIGE BEROEPEN BESTAAN!
Dat elke beroep, elke functie, elke taak gewoon belangrijk is.
En dat éénieder die deze uitvoert recht heeft op respect, waardering en vooral op een deftige...
Wat zeg ik?
Op een WAARDIGE VERGOEDING!

Mijn hele actieve loopbaan lang heb ik niets anders gehoord dan werkgevers en politici die orakelen over de 'loonlast'.
Over hoe duur het is om in dit land iemand aan te werven en welke kosten daaraan verbonden zijn.
En tegelijk kwamen de 'truken van de foor' om onder die loonlast onderuit te komen.
Om arbeid aan zo goedkoop mogelijke voorwaarden uit te besteden en om onder die loonlasten uit te komen.
Met interimwerk, dagcontracten, schijnzelfstandigen en het inhuren van goedkope arbeidskrachten uit minder welvarende EU-landen die hier komen werken aan de sociale voorwaarden van hun thuisland.En die op die manier oneerlijke concurrentie zijn voor onze werknemers.
Werkzekerheid is voor steeds meer mensen een zeldzaam goed en de werkdruk swingt de pan uit, want men werft alleen de hoogstnodige mensen aan.
Wanneer er iemand ziek valt dan is dat voor andere mensen een verhoging van de werkdruk en op die manier en gecombineerd met de toenemende werkonzekerheid ertoe gaat leiden dat mensen gewoon doorwerken als we ziek zijn.
We weten dat in deze tijden van corona dat je dit echt niet maken kan.
En toch gebeurt het, meer nog in veel sectoren is het zelfs bijna de norm geworden dat ge niet thuisblijft met een 'onnozele verkoudheid'.
De toenemende werkdruk is zelfs de grootste oorzaak van alsmaar meer ziekteverzuim en van de toename van het aantal langdurig zieken.
Mensen werken letterlijk hun lichaam kapot!In de gezondheidszorg, de schoonmaak, de bouw en in veel andere sectoren kennen mensen die er werkzaam zijn niet één maar gewoon meerdere collega's die gewoon kapot gewerkt zijn.
Wiens rug, schouders, heupen of knieën gewoon tot op de draad versleten zijn.
Dat mag je zelfs letterlijk nemen.
En dit als dank voor jarenlang werken aan een loon dat net hoog genoeg is om de maandelijkse kosten, voedsel en andere noodzakelijke dingen en af en toe iets leuks voor zichzelf te betalen.

Daarom!
Daarom is dank je wel... NIET GENOEG!
Weet je hoe we het beste onze waardering voor al die hierboven vermeldde mensen het beste kunnen uitdrukken?
Wel, heel éénvoudig.
Door eendrachtig te pleiten voor betere statuten, arbeidsvoorwaarden en verloningen voor al deze mensen!
Door collectief tot het besef te komen dat het niet de CEO's, managers of andere heren in maatpak zijn die onze bedrijven rechthouden.
Dat het niet de politici met hun veel te grote loon waar wij voor betalen, hun dure praatjes en hun ideologische stoerdoenerij zijn die onze maatschappij rechthouden.
En vooral... Dat het niet die overbetaalde voetballers, BV's en andere celebs met hun streken en grote manieren zijn die onze aandacht en onze waardering verdienen.
Maar meer dan ooit de mensen uit onze eigen omgeving die zich dag en nacht inzetten voor brood op de plank, voedsel in de supermarkt rekken, vlotte doorstroming aan de kassa. Dat we geholpen worden als we ziek zijn en verzorgd worden wanneer we arm en behoeftig zijn.
Die verdienen onze aandacht, onze waardering en ons respect.
Kom alstublieft - NU MEER DAN OOIT - tot dit besef!

Nu meer dan ooit moeten we schouder aan schouder staan.
Niet alleen tegen dit virus.
Maar nog meer tegen de verdeel en heers spelletjes van politici, opiniemakers en andere aandachtsgeile figuren die weinig meer doen dan ons - gewone mensen - tegen elkaar opzetten.
Die ons opdelen en tegen elkaar opzetten.
-Arbeider vs bediende.
-Werknemer vs zelfstandige.
-Werkende vs werkzoekende.
-Jongere vs oudere.
-Autochtoon vs allochtoon.
-Vlaming vs Waal.

Enzovoort, enzovoort, enzovoort!
Leer deze spelletjes te doorzien en besef dat we allemaal aan hetzelfde zeel moeten trekken.
Ook wanneer er geen corona of ander virus onze maatschappij teistert.
Leer dat we elkaar nodig hebben, en dat elk beroep een meerwaarde heeft in onze maatschappij.
Neem even de tijd naar wat deze Nederlander ons te zeggen heeft in het filmpje op onderstaande link.



Is het niet waar misschien?
Wordt het niet eens tijd dat we de DOENERS eens de waardering krijgen die ze verdienen.
Wordt het niet eens tijd dat we de komende generatie werkenden warm maken voor een carrière als DOENER!
Door eindelijk eens het beroeps en technisch onderwijs de waardering te krijgen die het verdient.
Door eindelijk eens te beseffen dat we de straten niet kunnen blijven plaveien met universitair geschoolden die amper aan de bak komen, terwijl de vacatures voor technici, zorgkundigen, bakkers, beenhouwers, kappers en andere beroepen waarbij je gewoon dingen moet DOEN gewoon open blijven staan.
Maar misschien om ook eens dank je wel te zeggen tegen die mensen die elke dag de handen uit de mouwen te steken en te tonen dat je hun harde werk naar waarde schat, ook wanneer dat smerige coronavirus bedwongen is.
Om het met Mevrouw Protut uit Het Eiland te zeggen...

Zullen we dat afspreken?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten