Pagina's

donderdag 5 maart 2020

Over loverboys en viespeuken 5



Sheila stapte op haar fiets.
Met één hand sturend bekeek ze haar gsm.
Een berichtje.
"Waar blijf je? Ben al vertrokken naar de Dinky Toys voor het aperitief.
Tot zo xx Morgane."
Sheila remde en ging aan de kant staan, om dan te reageren op het berichtje.
"Eerst het eten in de koelkast zetten, dan kom ik eraan.
P.S. ga het niet lang trekken want er is werk aan de winkel."
Toen Sheila even later het stationsplein opreed zag ze enkele jonge kerels rond een zwarte BMW.
Ze kon een glimp opvangen van de bestuurder van de wagen.
Het was de lange slungel die ze in de supermarkt in bedwang hield.
"Moet dat ekeje bekieken," zei ze luidop.
"Veel streken, dure wagen.
Mor woarmee betaalt dat ventje dat ollemolle?
Niemand die dat ekeje onderzoekt."
Een jong meisje dartelde tussen de jonge patsers in.
Jessica Weynants.
Dat Sheila dat wicht niet kende zeker?
Lou vertelde dat hij haar al meermaals eigenhandig uit het jeugdhuis gezet waar hij als vrijwilliger werkt.
Omwille van haar storende gedrag, maar vooral omdat ze drugs bij had.
Drugs dat ze het jeugdhuis binnensmokkelde, waar op dat moment een fuif of optreden aan de gang was. Diepe decolleté, borsten vooruit, eens lief lachen, meer had ze niet nodig om voorbij de kassa te passeren waar steevast enkele jonge vrijwilligers klaarstonden om te fouilleren als dat nodig was.
Om dan die drugs door te spelen aan de reeds aanwezige handlangers.
De jonge vrijwilligers aan de deur hadden het spelletje niet door.
Lou des te meer.
Toen ze Jessica zag was ze dan ook niet verbaasd.
"Een oppervlakkig trutje zoender woarden of normen," zei ze zonder blikken of blozen.
"Dat zoedt eigenlijk ekeje ghoed over de knie moeten worden gelegd, echt wel!"
Dan kwam Sheila bij de Dinky Toys waar het best druk was
Morgane wenkte haar toe, Sheila ging meteen aan tafel zitten waar al een vers getapte pint klaarstond.
"Heb je een opdracht?" vroeg Morgane.
"Ja, een heel dringende eigenlijk," antwoordde Sheila.
Ze vertelde over haar onderhoudt met Marc Antheunissen en over Maryssa.
"Mon Dieu... Dat meisje zit lelijk in de knel," zei Morgane.
"Die loverboys laten niet met zich sollen.
En spelen het spel heel gewiekst.
Wees toch maar voorzichtig, dat soort gasten kunnen gevaarlijk zijn."
"Ik ook!!!" zei Sheila beslist.
"Sheila es nie benauwd van e bende patsertjes die peinzen dat sterk zien omdat ze e betje met gewichtjes sleuren in de fitness, voe toene ulder 'spiertjes' te tooghen op Instagram.
Laat ze ekeje deelnemen aan de proeven om bij de para's te meugen, ze ghoan rap anders piepen!"
Sheila vertelde over haar tijd bij de paracommando's.
"Gij bij de para's?" reageerde Morgane.
"Meid, je blijft me verbazen."
Sheila glimlachte.
"Dat was e toffe tied.
Echt wel.
'k Ghoa je ekeje voorstellen an e kameroad waar ik samen mee op missie was.
Patrick Limpens, heel toffe gast, echt wel.
Maar voor ik dat doe wil ik eerst Jessica uit de klauwen van die loverboys halen.
Of nee, laten we ze geweune noem lik da ze echt zien!
Pooiers.... FUCKING ORDINAIRE POOIERS!"

's Anderendaags.
Sheila reed de straat in van het Atheneum.
Achter haar hoorde ze geronk.
Het geluid van een 'opgezette' auto, alsmaar luider.
Ze zag hem in haar achteruitkijkspiegel.
Het was de zwarte BMW die ze gisteren op het stationsplein zag.
Een auto die vlak bij de poort geparkeerd stond reed weg, Sheila nam meteen de vrijgekomen parkeerplaats in.
Ze zag de jongeman in de BMW hard op zijn stuur bonken.
"Het leven es voe de rappe, patsertje." grinnikte Sheila.
Dan hoorde ze de schoolbel, de poort zwaaide open.
Sheila bekeek snel de foto van Maryssa die Marc haar had door gemaild.
Probeerde haar gezicht te herkennen tussen al die jongens en meisje die heel luidruchtig de schoolpoort uitkwamen.
Startende brommertjes, fietsende jongelui die zonder kijken de straat op reden.
Dan zag ze haar.
Maryssa.
Een knap meisje van vijftien jaar.
Ziet er een stuk ouder uit dan ze in werkelijkheid is, en dat heeft vooral te maken met haar weelderige boezem.
"Moet dat ekeje bekieken," zei ze.
"Toen dat kik zo oed woaren woaren kik nog plat van voorn.
Dat es toch ollemolle niemeje normaal? Wat steken ze toch in dat eten tegenwoordig?"
Maryssa  liep naar de BMW en stapte in, waarna hij meteen optrok. Sheila had gelukkig al lang haar auto gestart, alsof ze wist dat die kerel voor Maryssa kwam.
Hij reed door de stad met een onverantwoorde snelheid.
Hield er een ronduit asociale rijstijl op na.
Sheila volgde hem, hij reed de stad uit.
Naar een verloederde sociale woonwijk, rijen flatgebouwen met grijze gevels en balkons waarvan de verf op de relingen stuk voor stuk afbladderde.
Satellietontvangers op de balkons en beduimelde gordijnen voor de ramen.
"Lot me raden?" zei Sheila.
"Werkloos, officieel ghin nagel vor a ze ghat te krabben.
Mor vult zien uutkering an met illegale praktieken.
Lik ol de reste van dat volk hier.
Aja, wadde  weunt ier?
Rifraf, OCMW-volk en ander marginaal gepeupel."
Sheila parkeerde haar wagen en begon meteen te observeren.
Er belde een man aan, de der ging open en hij ging binnen.
Om na een half uur terug buiten te komen.
Nog geen vijf minuten later... Een andere.
Gewone mannen.
Weinig opvallende mannen.
Geen OCMW gevallen, enfin toch niet allemaal.
Maar vaak zelfs nette heren.
"Dat zien venten die ulder puupe komn uutkloppen," dacht Sheila bij zichzelf.
"Nu ja... 'venten. Tusschen aanhalingstekens, echt wel."
Het was Sheila nu wel duidelijk dat Maryssa zich - al dan niet gedwongen - prostitueerde.
En dat bezorgde Sheila koude rillingen.
"Vijftien joar," zei ze luidop.
"'t Moest mien dochter zien ek stekte doar binnen en braken heel dat kot of, ghoe geweten ja!"

Een man kwam naar buiten.
Alweer een half uur later dan zijn aankomst.
Sheila stapte uit haar auto en stapte op hem af.
"Momentje vriend," zei ze.
"Ik zou graag ekeje e woordje willen klappen met joen?" zei ze.
"Wie zijde gij?" vroeg de corpulente man die haar met zijn kleine lodderige oogjes aankeek.
"Wat ben je daarbinnen gaan doen?" vroeg Sheila.
"Zijn dat uw 'affaires' trezebees?" reageerde de man boos.
"Jij woont toch in het huizenblok schuin tegenover het huis dat ik recent heb gekocht en gerenoveerd hé.
Ik heb je vaak genoeg zien kijken terwijl ik aan het werk was, met je handen op je rug en uw sigaar in uw mond, en dan mij komen lastig vallen met uw domme commentaar.... Nu antwoord op mijn vraag. Wat deed jij in dat appartementsgebouw?
Ik kan het ook aan uw vrouw vragen als je wil hoor, ik zie haar toch elke dag bij de bakker."
"Laat mijn vrouw hierbuiten, die heeft daar geen affaires mee...
En gij nog veel minder!"
"Uw vrouw mag niet weten wat gij daar doet hé.
Stel u voor dat het zou uitkomen dat gij op een ander uw pijp gaat uitkloppen."
De man begon te zweten en zijn handen trilden.
"Mens alstublieft bemoeit u met uw eigen zaken," zei hij terwijl hij haar wegduwde. Maar Sheila was niet van plan om zich zomaar te laten afschepen.
"Ik ben detective dat weet je goed genoeg.
En in het kader van de zaak waar ik nu aan werk heb ik een sterk vermoeden dat er in dit gebouw prostitutie activiteiten aan de gang zijn. Mannen lopen hier af en aan en dit met maar één bedoeling...
Ik denk dat ik er geen tekeningske bij moet maken hé."
"Madam alstublieft, als dit uitkomt dan vlieg ik met mijn klikken en mijn klakken buiten ja.
Na veertig jaar huwelijk."
Sheila schudde het hoofd.
"Als uitkomt wat gij daarbinnen aan het doen zijt dan zal uw huwelijk het minste van uw zorgen zijn, dat beseft ge toch."
"Ja, ik kom hier regelmatig langs op dat appartement op 't eerste verdiep.
Om te 'poepen' met Maryssa.
Heb eur annonce gevonden op 't internet op redhotlights punt com.
Waar hoerkes hun diensten aanbieden.
Ons Magda heeft niet altijd goesting, euren overgang en zo.
Mor ik heb ook mijn gevoelens hé zeg.
Ik z'n ne vent hé, dat moet af en toe nekeer geleegd worden hier benejen," probeerde de man zich eruit te lullen.
"Hoe oud denk je dat die Maryssa is?" vroeg Sheila.
"Op de website stond negentien, ik peins eerder achttien of zo ja."
"Vijftien jaar!" zei Sheila.
"Stel u nekeer voor dat het uw dochter was die daar lag.
Of uw kleindochter!
Zou jij dat tof vinden als ze zich daar in een appartement bevindt en de ene na de andere vent komt er eens op kruipen?"
"Jamoja... Da wiste kik nie," zei de man die trilde op zijn beide benen.
"Nee hé.
Daar had je niet aan gedacht hé, dat zo'n meisje wel eens minderjarig kon zijn.
Dat ze misschien hiertoe GEDWONGEN WERD!!!
 Was ze daar alleen?" vroeg Sheila terwijl ze de man dreigend en vol minachting aankeek.
"Nee, der is ne jonge gast. Die zit in de living op zijn playstation te spelen, hij doet open, ontvangt en dan roept hij haar en dan neemt Maryssa mij mee naar eur kamer.
En dan poep kik met eur."
"En die vent, hoe ziet ie eruit?"
"Gij gaat mij toch niet verlinken aan de polies zeker?"
"Antwoord op mijn vraag!" snauwde Sheila de man toe.
"Ne jonge gast, ne lange slungel.
Vooraan in de twintig. Draagt altijd een wit klakske en een marcelleke.
En nen blauwe jeans en turnsloefen.
Hij heeft ook veel tatoeages en ne piercing in zijne neus.
Mor 't is gene vremde zulle. 't Is er ene van hier.
Want anders was ik doar weggegoan zulle want als 't vremde zijn dan is 't altijd uitbuiting en zo."
"En nu niet ofwa?" Zei Sheila die haar verontwaardiging amper kon wegstoppen.
"Kom makt daje weg ziet, zielige sukkeloare daje ziet!
En komt joen nog ene keje moeien over hoe da kik me kot renoveren en ik ghoan met de beelden da 'k van joen gemakt hein na de poliesje eje ghie dat ghoed verstoan triestige lullevent daje ziet!"
De man beende weg, Sheila stapte terug naar haar auto.
Ze wilde met de beelden die ze maakte naar huis gaan, om dan morgenvroeg terug te keren en de bewoner van dat appartement eens te confronteren met hetgeen ze zag en fotografeerde.
Maar dan stopte er een zware SUV, een Porsche Cayenne.
Een man stapte uit.
Sheila kende hem.
Het was Quinten Maerschalck die de elektriciteitswerken kwam doen in Sheila's huis.
En waar ze ronduit ontevreden over was.
"Mo kiekt nu?" zei ze luidop terwijl ze haar armen kruiste.
"'t Elektriciéntje vandenaldi komt hier ook ze zak leegn.
Wat zoet ie ier anders komn doen?
Achter ze werkuren, met ze privé vervoer!"
Quinten liep naar de voordeur, keek even om of niemand hem zag.
"Meug 't nie geweten zien té daje hier ziet... Prulleventje?
Te loate!" grijnsde ze terwijl ze foto's nam.
"Joen lappen kik d'er zeker bie.
En met olle plezier zelfst." zei ze met een demonische ondertoon in haar stem.
Dan kwam hij buiten...
Met Maryssa!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten